|
< terug
Zwijnachtig aangenaam
Ze doet nooit komijn in de chilli con carne. Dat doet ze omdat ze geen komijn lust. Ik wel. Een beetje. Anders smaakt het te Indisch. Na het eten lees ik tussen windflappers van de parasol iets over kijken en zien. Je kijkt en pas daarna zie je dat het andersom kan: zien zonder te kijken. Ik wil haar nooit meer zien en altijd naar haar blijven kijken.
"Toedeletoe" tikt ze op haar klavier. Of ze dat lachend of huilend doet kan ik van hieruit niet zien.
Leven met een zintuig minder. Zoals een blinde de wind in het struikgewas met zijn oren ziet, hoor ik hem met mijn ogen. Een blinde ziet met zijn vingers. Hull schrijft dat hij niet in de droom zijn gezichtsvermogen verliest. Pas als hij wakker wordt ziet hij niets meer.
De vrouw draagt een blauwe jeans met geel T-shirt. Haar haren houdt ze uit haar gelaat met een blauwe hoofdband. Een dwarsfluit in twee handen. Het orkest (een bassist, twee percusionisten en een gitarist) speelt. Ze volgt in haar partituur tot het haar beurt is. Vervolgens gaan haar lippen geoefend naar het mondstuk van het instrument.
In de stegen hangt pas gewassen kledij (wat wij ondergoed noemen) kleurrijk te drogen aan balkons. Ze spelen hier honkbal in versleten straten. Het verkeer is vierdehands. Oude vrachtwagens starten naast elkaar wanneer het verkeerslicht op groen gaat. Grijze stinkende damp. Nog zestig kilometer. Honden sterven op straat en worden opgegeten door de gieren. Niks bijzonders. Ze zijn het hier gewoon. Ook de man die kalm zigzaggend langs de zandweg fietst. Fiets zonder spatborden of remmen. Sandalenmensen. Bij de haarkapper krijg je een sigaar en op het voetpad loopt een zwart zwijn. Heel laat 's nachts blijft de straatverlichting aan, zwerven hongerige honden op straat in een doodse stilte.
feedback van andere lezers- Wee
Ernstig aangenaam lezen, Warket.
x
warket: dank - joplin
Vreemde geuren, zwarte hangbuikzwijnen,
zijn zowat de intelligentste dieren die er bestaan
Warket waar dwaal je rond?
Je prikkelt de fantasie
xx
warket: Cuba - Hoeselaar
Op dooltocht door.... met vlagen van herkenning
Willy
warket: dankjewel - Danvoieanne
Graag gelezen
|
