|
< terug
Waar ligt Knokke, verdorie? 3
Wat voorafging:
Een buurman die mij vierkant uitlacht, een dorpsfilosoof die met mijn voeten speelde, een pijpenstelende regen en als toemaatje een nat pak…Voor de rest gaat alles goed, we komen er wel, hoop ik toch…
" Hebt ge al een bord gezien met Knokke op?"vraagt buurman.
" Nee, maar ik zie wel een tankstation…"
" Waar? Ha, nu zie ik het ook. We stoppen, tanken en vragen de weg nog eens, want als ik op jou moet rekenen zitten we straks in Parijs…"
Buurman kan toch onweerstaanbaar grappig zijn…
" Laten we naar Parijs rijden. De Moulin Rouge, Montmartre, de kathedraal, het Louvre…"zeg ik lyrisch.
" Zo zot als een op hol geslagen achterdeur. 'k Zal al blij zijn als we ooit in Knokke geraken. En tussen haakjes, wie gaat de naft betalen? "
" Ik betaal het eten, is dat niet genoeg? Een pakske frieten met stoofvlees en een klodder mayo. En als dessert, een frisse Kriek, voor mij toch…"
" Allé, ge gaat nog in de hemel geraken door zoveel welwillendheid. De hongerigen spijzen is een deugd hé?"zegt buurman sarcastisch.
" De hel heb ik hier al meegemaakt, wat hierna komt kan alleen maar de hemel zijn…"zeg ik op filosofische toon.
" 't Zal schoon worden in de hemel als jij daar rond loopt. Na twee dagen gooit God je met klieken en klakken buiten. Wegens het negeren van het Goddelijk Woord…"
Buurman is onweerstanbaar grappig…
" Ik wil niet ambetantig doen, maar ge zijt het naftstation voorbij gereden. Wie let er hier niet op? Moet ik dan alles zelf doen? "
" Verdomme, kun je dan niet zeggen dat ik moest stoppen? Wat voor een kieken zit er nu weer in mijne auto?"
" Lapt'em. Meneer let niet op tijdens de les en ik heb het gedaan…"
" Ik draai om en kijk jij maar of er geen auto's aankomen. Of we liggen straks nog in Knokke. Niet op 't strand, maar in 't gasthuis…"
We stoppen zonder kleerscheuren aan het tankstation. Ik stap uit, blij dat ik m'n benen kan strekken. Het druppelt nu wat van die miezerige regen. De zon doet een poging om door het wolkendek te breken. 't Blijft bij een schuchtere poging. Ik ga langs de kant staan, steek een paffertje op en trek mij niets meer aan van de Westvlaamse wereld. Sigaretten, ik moet nog sigaretten kopen…
Buurman is druk aan het overleggen met de tankbediende. Ik besluit om een pakje wafels en een blikje cola te kopen. Buurman komt ook binnen.
" Is dat voor mij? Dat had je niet moeten doen hoor. Ik krijg er de tranen van in m'n ogen…"zegt buurman meesmuilend.
Ik kom er goedkoop vanaf, als ik dan toch moet betalen voor het eten.
" Ja, zagevent, da's voor jou en kom niet klagen dat ge geen eten gekregen hebt hé?"
Buurman heeft het nog niet door dat dit z'n diner is…
" We zitten op de goeie weg, nog zes kilometers en we zijn in Zeebrugge…"
Raar maar waar, ik heb een deel van m'n triestige jeugd doorgebracht in Zeebrugge. Het roept herinneringen op, ik word er stil van. Ik voel plots de slagen van de riem van m'n vader. Ik hoor m'n eigen roepen dat ik braaf zal zijn, maar 't helpt niet. M'n vader blijft maar met de riem op m'n bloot gat slaan. Ik wil hier weg en liefst niet door Zeebrugge. Maar 't is de enige weg die ons naar Knokke zal leiden…
Ik trek me terug achter m'n facade. Een clown moet lachen, ook als hij liever zou huilen hé?
©GoNo
feedback van andere lezers- Wee
Van een lach naar een traan ...
Triest.
x
GoNo2: Dank u! - andremoortgat
Zeebrugge... Zeebrugge
en dan een klets onderaan de rugge
Wil je op die manier naar Knokke
dan is 't misschien blote voete, zonder sokke
GoNo2: Dank u! - joplin
altijd aanwezig
juist onder de oppervlakte
onze kinderjaren
xx
GoNo2: Dank u! - Hoeselaar
Wat een reizende meemaken kan
willy
GoNo2: Dank u wel! - Danvoieanne
Is me wat he...
GoNo2: Dank u wel!
|
