writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Dinsdag 8 oktober 2013

door warket

Aan de ruwe schors van een boomstam prutsen. Verwonderd om een eerste keer, hier toch. Bij haar thuis groeien oude verwilderde fruitbomen. Lus wilt nieuwigheden. Ik ook. We zijn onze speelgoedjes beu. Fluiten kan ze nog niet maar als ik het dichtbij haar doe vind ze het leuk. Misschien komt het door mijn adem in haar gezicht. Het daglicht is er al. Waar blijft ze?
Ha daar is ze. 'Trek haar een jasje aan wanneer jullie buiten gaan spelen'.
Kijken naar deze mooie nazomer en ermee jongleren tot in de herfst naar de winter. Ze heeft nog nooit vuur in een houtkachel gezien. En die neerkomende sneeuw in windhozen; nog te vroeg om samen een sneeuwpop te maken.
Van boom naar struik. Van struik naar boom. Ze wilt het stappe-stappe-stap beleven. Ik steun haar armpjes. Met haar duim en wijsvinger houdt ze een herfstblad vast. Ze kijkt er nieuwsgierig met subtiele geluidjes naar. Niet in mondje steken. Zo verkennen wij onze kleine wereld tot ze honger krijgt.
tatatata
tatatatata
tatatatata
tatatatata
Lieverd toch. Hoe langer haar haren groeien, hoe rosser ze worden. Mooi wanneer zonlicht erover heen gaat. 'Roskopje' zouden de feeën haar noemen.

Lusje slaapt. Ondertussen lees ik het verhaal van een ander.

12u02: Dag kleine kapoen. Ik ga je teentjes knuffelen. In de lente klem ik een tweede zadel op mijn fiets en zjoefen we met een picknickmand door de bossen zonder helm als het mag van vuurvrouw (omi) en mamma. Het is tweedehands. Mijn vader, toen veel jonger dan ik nu ben, heeft het met mij ook gedaan. Ik zat vooraan op de buis en mijn broer achterop. Het mocht omdat het niet anders kon. Zullen we nu naar de druivelaar gaan? Ik heb honger. Voor jou straks bloemkool met patat.

12u49: Haar puree is niet fijn genoeg gemaakt. Als ze zich verslikt is het mijn schuld. We zien wel. Verslikken is lichaamstaal, een normale reflex.
15u03: Nu ga je met vuurvrouw (omi) in de koets langs het veld.
16u08: Samen verwonderd dichtbij de grond grassprieten aaien. De dag is zo voorbij. Vanavond prop ik haar vuile luier als een herinnering in de vuilniszak.

 

feedback van andere lezers

  • andremoortgat
    Buiten gaan spelen
    "tatatatata...tata"
    grassprieten aaien.
    Mag ik meedoen ?
    warket: ja hoor
  • joplin
    heerlijk!
    warket: glimlach
  • fredvanderwal
    Uiterst leesbaar en er zitten powetiese uitingen in vervlochten, dus gewoon uitstekend, ik vroeg me af hoe je aan je auteursnaam warket komt...
    warket: Warket is het omgekeerde van Tekraw. Tek en Raw zijn twee kosmonauten waarmee ik soms in waanzin comunniceer. Vandaar die amateursnaam.
  • Wee
    Práchtig, Warket!
    x
  • Mistaker
    En of dit mooi is!

    Groet,
    Greta
  • greta
    Ik ga geheel mee met de vorigen. Dit is pure schoonheid.
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 13

Uitstekend: 6 stem(men), 86%
Goed: 1 stem(men), 14%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 7 stem(men)
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .