|
< terug
21 oktober 2013
Ik herhaal en vraag me af: waarom doe ik dat?
Je moet gedoseerd naïef zijn, onbevangen. Toelaten dat er dingen gebeuren. Als je alles eindeloos afweegt en beredeneert, dan knijp je iets dood nog voor het geboren is. (citaat uit een gesprek met een gevangenisdirecteur net op pensioen).
De westenwind is onmeedogenloos. Ze hebben fazanten uitgezet voor de jacht. Sommigen overleven het wel en worden wild.
14u05: Ik spurt met zweet tussen mijn oksels naar huis om bij vuurvrouw en Lus te zijn.
Je bent nog zo eenvoudig lief zonder ziel. Wie later uit je lichaam geboren wordt zal ik niet meer beleven.
Wanneer krijgertje moe wordt moet je haar neerleggen en zacht over haar hoofdje aaien. Dan friemelt ze zichzelf in slaap.
Een pruillip hebben we onze peuters niet aangeleerd, net zomin als die eerste glimlach. Het komt hulpeloos vanzelf.
16uur: Temperatuur mild. Zonlicht over het gras. Net zoals twee weken geleden sjoffelen we erdoor heen, maar nu wil Lus meer…veel meer. Ze wilt tot achteraan verkennen en de zitjes onderweg worden korter. Bijna bejaard krijg ik er rugpijn van.
De ochtend nadien…
Wispelturig. Bezig zijn met haar. De spullen (hoofdzakelijk veilig keukengerief) gooit ze na betasten op de grond. Ik raap op en geef het haar terug. Zij gooit opnieuw. Ik raap opnieuw. Ze lijkt het leuk te vinden. Ze kucht en proest. Ik boots haar na. Smile.
11u: Slaap na de fles. Wortelpuré wou ze niet. No way! In de ban van het kind.
Ergens zijn wij altijd nergens.
feedback van andere lezers- andremoortgat
Toelaten dat er dingen gebeuren
Ook als we ergens zijn en nergens!
(jouw woorden)
warket: inderdaad - GoNo2
Heb het allemaal ook al meegemaakt!
warket: Mooi toch! - Wee
'Het komt hulpeloos vanzelf.'
'In de ban ven het kind.'
Móói, Warket.
x
warket: XX
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen. Totale score: 5Uitstekend:   2 stem(men), 67%Goed: 1 stem(men), 33%Niet goed: 0 stem(men), 0%totaal 3 stem(men) |
