writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Rode kerstmutsen die kunnen spreken en zingen…

door GoNo2




De discussie laait hoog op. Twee gezinnen die hun boodschappen aan het doen zijn in de Colruyt zijn er de oorzaak van dat ik de helft van m'n boodschappen vergeten ben. Na de aangekondigde tsunami, die er godzijdank niet gekomen is, voorspellen ze weer springtij. Dat ze zelf maar springen, ik heb er m'n buik van vol. Als ik wil springen zal ik wel op de trampoline van m'n kleinkinderen kruipen. Maar ik heb hoogtevrees en tevens dieptevrees. Komt nog bij dat ik evenwichtsstoornissen heb, dus is de kans groot dat ik terecht kom bij de buren. Of in 't beste geval blijf hangen in een treurwilg…
De discussie ging hem over het feit wanneer men nu juist de kerstboom moet zetten. Het leven kan boeiend zijn en hangt af van het tijdstip waarop men z'n kerstboom zet. De twee vriendinnen lopen op kop met hun karretje, de mannen sjokken er met een lang gezicht en kinderen achteraan. De gratis te verkrijgen rode wijn steekt hun ogen uit. De vrouwen staan nu bij de kerstversieringen.
" Zeg, zou ik dit jaar geen blauwe ballen hangen?"zegt de ene.
" Blauwe ballen? Ik ga witte hangen, in een witte kerstboom. 't Is eens iets anders hé?"
" Witte ballen? In een witte kerstboom? Dan zie je die toch niet hangen…"
" Jawel, er branden lichtjes in, Suzy, en ik hang er ook nog blauwe slingers in…"
De mannen schuiven zachtjes aan op naar de wijndegustatie. De kinderen zijn aan het spelen met muzikale kerstmutsen. Ook dat nog, denk ik. Kerstmutsen die " HOHOHO" roepen, je moet er maar opkomen. Zouden de mensen dat nu echt kopen? Nu zingt er zo'n rode muts " Silent Night". Verdomme, denk ik, kunnen ze geen " Stille Nacht " zingen. Weten die Chinezen niet dat wij hier Vlaams of bekakt Nederlands spreken?
Er staan zes mutsen op een rij te kwelen, de top dertig van de kerstparade. Een kakofonie van jewelste. Om zot van te worden, ware ik het al niet. Maar de kinderen vinden het plezant en hebben hun bezigheid voor eventjes. En ze leren er een nieuwe taal bij. Kan alleen maar hun verdere culturele ontwikkeling ten goede komen.
" Hij is niet slecht hé?"hoor ik de ene vent tegen de andere zeggen.
" Nee, maar van één glaasje kun je weinig zeggen…"
Ik denk als de flessen leeg zijn, ge ook nog weinig kunt zeggen. Ze doen hun best die twee, de vrouwen hebben nog niets in de gaten. Voorlopig toch niet. Tot één van die kinderen er niet beter opvind dan z'n bloedeigen vader te verraden. 't Zal je kind maar wezen, denk ik dan.
" Papa is wijn aan 't drinken, mama, papa subiet zat en dan papa kwaad…"
Mama draait zich om, haar ogen schieten vonken. Gevaarlijk als je vuurwerk in je tuin af zou steken. Voor je het weet hang je in een boom bij de buren….
" Is 't weer zover, ja?"zegt ze op een toon die je kippenvel bezorgt.
" Maar chouke toch, ik heb juist één glaasje gedronken, als dat nu ook al niet meer mag?"
De leugenaar, hij zit al aan z'n derde glaasje en er staat nog een fles te lonken. Eventjes heb ik de neiging om de waarheid te zeggen en niets dan de waarheid, zo helpe mij…ben z'n naam vergeten. Maar bij nader inzien, besluit ik in al m'n wijsheid, de leugen voorrang te geven op de waarheid. Om de kerk in 't midden te houden.
" Madam, hij heeft maar één glaasje gedronken en dan nog maar de helft…"zeg ik met een grijnslachje.
" Waar bemoei je je mee? Heb ik u iets gevraagd?"zegt de beleefde dame.
De twee mannen kijken me dankbaar aan, ik knipoog. Zo van mannen onder elkaar hé? Ik besluit er niet verder op in te gaan, ze ziet eruit alsof ze in haar handtas een compleet wapenarsenaal heeft. Er zijn al oorlogen begonnen voor minder, denk ik.
" Waar zijn de kinderen?" vraagt de andere.
" Hoedat? Zijn die niet bij jullie? Daarnet waren ze er toch nog?"
" Nee , jullie gingen op de kinderen passen. Maar nee, als er te zuipen valt zien ze niemand meer staan…"
" Zeg, 't zijn ook jullie kinderen of denkt ge dat we die alleen gemaakt hebben?"zegt de man nu, ook in z'n gat gebeten.
" Ga ze maar gaan zoeken, ze zijn weer vanalles aan 't uitsteken…ik ben er zeker van…"
De vrouw of heeft geen vertrouwen in haar kinderen of kent ze van binnen en van buiten. 't Zien er nochtans schatjes uit, maar dat zeiden ze van de Hitlerjugend ook…
De vrouwen draaien zich om, discussie gesloten. De mannen druipen af, staart tussen de benen, op zoek naar hun kroost. Ik volg ze op afstand. Ik voel me als een spion, wat ik in feite nu ook ben. Maar ik noem het liever ' observeren'. Om te leren moet men observeren, is m'n wapenspreuk. Komt nog van de tijd toen ik tegen de Romeinen vocht. Geloof het of niet, reïncarnatie valt niet mee.
Ik volg ze tot aan de stand van de beenhouwerij. Degustatie van everzwijnstoofvlees. Met wijn!! Daar wil ik ook wel eens van proeven. Ik proef, maar het vlees is nog taai. Weten ze dan niet in de Colruyt dat ge een everzwijn eerst in de grond moet steken? De twee vaders proeven ook, maar dan meer van de wijn…
" Zeg, dat vlees is niet te vreten hé, de wijn is goed maar nu ook weer niet zo goed dat ik die zou kopen…"
" En, heb je de kids ( wat een rotwoord) al gevonden?"vraag ik uit pure belangstelling.
" Ze zullen wel aan de speelgoedafdeling zitten. Waar zouden ze anders zitten hé?"zegt de vader zorgeloos.
" Ik weet niet wat jullie plannen zijn, maar het artilleriegeschut is in aantocht. En ze hebben blètende kindjes bij. Moest ik van jullie zijn, ik zou me verstoppen in de beenhouwerij…"zeg ik een opkomende lach onderdrukkend.
" Nondedju, zeg dat niet waar is. Dat belooft voor straks. Een hele avond gezaag aan m'n oren. En dan de discussie van diene kerstboom. Wanneer moeten we de kerstboom zetten?
Nu of volgende week? Precies of ik mij daar iets van aantrek. Alles wat ge aantrekt, moet ge vroeg of laat uittrekken. Is 't niet waar?"
Ik geef hem volmondig en volkomen gelijk. Ik doe de rest van m'n boodschappen. Als ik buiten sta, kom ik tot de conclusie dat ik de helft vergeten ben. Naar huis gaan, alles afzetten en dan terugkomen? Maar ik ken m'n eigen al een beetje na 58 jaar. Eens ik in de warmte zit, krijg je me met geen stokken naar buiten. Ik blijf nog even een sigaretje roken, in de hoop die brave huisvaders nog te zien. Maar het duurt me te lang, waarschijnlijk zijn ze verdwaald in de beenhouwerij. Of liggen ze lazarus tussen de flessen wijn in 't magazijn. 't Is maar ene keer kerstmis op een jaar en ge kunt er niet vroeg genoeg aan beginnen, zei mijn bompa zaliger. Die kon het weten, want heeft zich letterlijk doodgedronken. Gestikt in z'n eigen braaksel. Had beter die frieten met stoofvlees niet gegeten. Maar hij was al 78 en mocht van zijne huisdokter niets meer. Alleen nog ademen en pillekes slikken. Diene doktoor heeft een fortuin verdiend aan mijne bompa. Woonde in een kast van een villa. Met Mercedes op de oprit. En kinderen die te lomp waren om te helpen donderen. Ze zitten nu alletwee in de politiek…
Ik ben van plan om in januari een kerstboom te zetten, ik laat hem het hele jaar staan en met kerstdag doe ik hem weg. En zeg nu niet dat ik weer tegendraads ben hé? Of juist wel?

©GoNo

 

feedback van andere lezers

  • ivo
    leuk om lezen :)
    GoNo2: Dank u!
  • andremoortgat
    Ik ben altijd benieuwd, verrast
    wat haalt Gono weer uit zijn kast ?
    met zijn leuke (muzikale) poweten muts
    is ie zeker gene duts
    GoNo2: Dank u!
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 4

Uitstekend: 2 stem(men), 100%
Goed: 0 stem(men), 0%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 2 stem(men)
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .