Volg ons op facebook
|
< terug
Voetzoekers en miljoenen…
Kerstfeest heeft zin, in m'n straat zag ik de verbroedering tussen Chinezen en Berberstammen. Om dat te vieren staken ze voetzoekers af. Weliswaar ten strengste verboden, maar 't maakt deel uit van hun cultuur. Toch zeker bij de Chinezen. De politie was in geen velden of wegen te bespeuren. M'n overbuur dreigde en belde ook de armen der wet, maar het tuig van de richel stak zoals gewoonlijk hun middenvingers op. 't Is een universeel gebaar, denk ik dan. Als er ooit een vliegende ondertas landt in België, zal dat gebaar ervoor zorgen dat we elkaar verstaan. Ik lees in de krant dat er overal in en om de stad van de meest verdraagzame mensen, vuurwerk afgestoken werd. De politie heeft amper zes gas-boetes uitgedeeld. Ze konden het, naar het schijnt, niet bijhouden van de meldingen. Ja, denk ik dan, als je met vooroorlogse paarden en fietsen achter de daders moet, heb je weinig kans. Maar ze hebben er ene kunnen pakken, ene die zo zat was dat hij niet meer wist van welke planeet hij kwam. Een Nederlander, die stond te plassen onder een bord " Verboden te plassen", was ook de pineut. Maar vent toch, er hangen daar camera's, die het hele gebied rond de kathedraal bestrijken. Hij spartelde een beetje tegen, weigerde zelfs z'n piemel weg te steken tot algemeen jolijt van enkele vrouwelijke supporters. Onze burgervader was mee op patrouille gegaan. Na tussenkomst van De Wever, in hoogsteigen persoon, hebben ze de onverlaat met z'n klieken en klakken in de combi gegooid. Met piemel buitenboord, 't moet nogal een zicht geweest zijn, denk ik dan.
M'n andere overbuur vertelde het me. Die werkt (?) bij de politie en was van dienst. Hij heeft zelfs stiekem een fotootje genomen, wat bij wet verboden is. 't Druist in tegen de zogenaamde privacywetgeving. Ik dacht dat Nederlanders grotere piemels hadden, maar de regen en wind zal er misschien voor iets tussen zitten. Nederlanders hebben toch iets met water, als er geen water is zorgen ze er zelf voor. 't Zit in hun genen, denk ik dan…
In mijn buurt bleef het nog relatief rustig, buiten die verbroedering dan. Buurman was al dronken nog voor het twaalf uur was, maar die z'n klok staat nog op zomeruur. Hij parkeerde straalbezopen z'n auto op de stoep. Moet je niet doen, als men in de straat de politie gebeld heeft. Ze komen, weliswaar een paar uren later, met man en macht. Zo rond een uur of drie, 't kan ook ietske later geweest zijn. Bescheiden als ze zijn, doen ze alles om zomin mogelijk lawaai te maken. Hun walkie-talkies staan op de hoogste stand, zodat heel de buurt kan horen dat ze aan 't werk zijn. Buurman, zo ken ik hem, weigerde naar buiten te komen. Hij beweerde dat hij te zat was om z'n auto te verzetten. Vroeg met z'n zatte botten of de heren van de politie hem niet konden verzetten. Natuurlijk, jongen, ga maar lekker verder slapen, we zorgen er wel voor, was hun beleefde en gemoedelijke antwoord. Een half-uurtje later stond er een takelwagen voor de deur. 't Zal buurman een aardige duit kosten, gezien het een feestdag was. 't Knapste van heel de zaak is dat buurman 's anderendaags overal ging bellen om te vragen of er iemand wist waar zijne auto gebleven was. De overbuur, tevens politieagent, heeft hem de goede raad gegeven om klacht te gaan neerleggen voor diefstal. Ze gaan daar nog goed lachen op 't politiebureau, denk ik dan…
In de Colruyt kon men op de koppen lopen. Heel hun kerstgedoe stond aan 50%. Ik versta dat niet goed. Vanaf november betaal je je blauw aan kerstversiering allerhande en vanaf de tweede januari gooien ze het, bij wijze van spreken, naar je kop. Niemand die het koopt, er hangt een geurtje aan, denken de mensen. 't Is een beetje zoals hun schotels, nee geen vliegende schotels, maar hun gourmet-en andere schotels. Ze krijgen ze niet kwijt aan de straatstenen. Als je nu een schotel koopt, krijg je er gratis een beenhouwer bij. Volgend jaar komt een tv-kok geheel eigenhandig en onbaatzuchtig uitleggen wat de bedoeling is van een nieuwjaarsschotel. Ik vroeg aan de beenhouwer van dienst of er veel van die everzwijn- herten- en andere wildstoofpotten verkocht zijn. 't Is een fabrieksgeheim, want geen antwoord. Maar zo te zien was de rayon nog goed gevuld. 't Zal misschien ook een beetje aan de prijs liggen. Weet je dat ze voor twee konijnenbouten, die je amper zag liggen, bijna negen euro vroegen? Een volledig konijn kost gemakkelijk twintig euro en meer. 't Zijn tegenwoordig gouden konijnen. Vanwaar komen die konijnen vroeg ik aan de beenhouwer van dienst. Deze keer kreeg ik wel antwoord. Van Frankrijk. Hebben ze hier in Vlaanderen dan geen konijnen meer? Waar zijn die Vlaamse Reuzen gebleven? Gaan die mee in de carnavalstoet ofzo? Of zitten die allemaal in de zoo van Antwerpen? Bij de bijna uitgestorven diersoorten? Zouden we allemaal Frans spreken als we zulk konijn opeten? Zo van:" Och, il est tres bon le lapin, dans la casserolle il chantais la Marseillaise…."
Ik heb de konijnen laten liggen waar ze lagen. Ze lagen er zo vreedzaam dat ik hun rust niet wilde verstoren. Binnen een week kan je er eentje kopen voor de helft van de prijs, zeker weten. Waarschijnlijk eentje die gewoon meewandelt tot bij je thuis. Ze veranderen de verpakkings-en houdbaarheidsdatum, klaar is kees. Of denk je dat ze die gaan weggooien?
Konijn op grootmoeders'wijze met pruimen? Of moet het grootmoeder's pruim op de wijze van een konijn zijn? Nu begrijp ik waarom m'n grootmoeder elf kinderen had. Geleerd van de konijnen, denk ik dan…
Maar kom, ik mag niet klagen en al zeker niet op de tweede dag van het nieuwe jaar. Er komen nog dagen genoeg om te klagen en te zagen, zei de schrijnwerker, omdat het als een paal boven water staat dat hij, zoals steeds, spijkers op laag water zoekt. 't Is geen slecht mens, hij valt altijd met de deur recht in huis. Z'n bedrijfje heeft te lijden onder de crisis. Hij is overgeschakeld op een houtvuur, stukken goedkoper dan gas. Tja, denk ik dan, die man kan nog eeuwen voort met z'n houtvoorraad. Door het bos, zie je op den duur, de bomen niet meer of is het andersom? In z'n vrije tijd maakt hij houtsculpturen. Eerlijk gezegd en gezwegen, hij heeft talent. Maar toen ik hem vroeg om een houtworm te maken, keek hij me aan alsof ik ontsnapt was uit een gesticht. Een bostafereeltje kan hij maken, maar een houtworm da's teveel gevraagd. Wist ik veel dat houtwormen en schrijnwerkers een dodelijke combinatie zijn…
Ik ben het nieuwe jaar ingegaan zonder kleerscheuren. Om middernacht heb ik mezelf en de kat een gelukkig nieuwjaar gewenst. Ik heb e-cards naar al m'n deurwaarders gestuurd, met de beste wensen. Iemand moet het toch doen hé? Dit jaar zal ik met kerst een eenzame deurwaarder uitnodigen. Een Roemeen of een Bulgaar, daar ben ik nog niet uit. Asielzoekers komen er niet in, gezien ze de onhebbelijke gewoonte hebben je na het kerstdiner een pakje lichter te maken. Ze kregen gratis eten, drinken en andere versnaperingen eigen aan het kerstfeest. Maar ze hadden liever een i-pad, laptop en de brieventas met inhoud van hun gastheer en dame. Zo stond het in de krant. Nodig dan maar eens een dakloze uit hé? Hoe gek moet men tegenwoordig zijn, denk ik dan…
M'n mailbox wordt overstelpt met de gratis aanbiedingen. Alsook met de vele prijzen die ik weer ga winnen. Van een paar sokken tot een Audi, ik mankeer alleen nog een duikboot en een paar F-16's. Die villa in het warme Spanje of was het Portugal, ligt te wachten tot ik de drempel zal overschrijden. En m'n naamgenoot, die schielijk overleden is in Nigeria, heeft me een dikke twaalf miljoen dollars nagelaten. M'n Nigeriaanse advocaat, met de originele naam Robert Smith, zal alles in orde maken mits de luttele som van een goeie duizend dollar. Ik mag het ook betalen in euro's. Via Western Union. Ik heb hem geantwoord dat ik hier met tranen in m'n ogen zit en bij gebrek aan zakdoeken genoodzaakt ben een dweil te gebruiken. Maar gezien ik zoveel geld tegoed heb, zal hij er zeker geen bezwaar tegen hebben die kleine kost van duizend dollar af te trekken en de rest op te sturen via Western Union. Je ziet, m'n jaar kan niet meer stuk. Hierbij beloof ik op m'n communiezieltje dat de lezers van m'n stukjes gratis en voor niets op mijn kosten een boek mogen uitgeven. Met al die miljoenen moet ik op geen euro meer kijken hé?
©GoNo
feedback van andere lezers- ivo
Ge blijft het humoristisch vertellen, hoe ge het doet ik weet het niet, zal misschien aan het kraantjeswater liggen, in Hoboken zit er meer lood in naar het schijnt, om het evenwicht te houden met de lucht.
GoNo2: Dank u en ik weet het ook niet... - andremoortgat
Ik sluit aan bij Ivo
Blijf jezelf en... go on !
GoNo2: Ik sluit me aan bij jullie!! - catharina
Ik kan het niet helpen, maar ik werk in den Colruyt...ergens in de walen, goed voor mijn Frans en verbroedering, hoewel er nu en dan eens een woordje valt over al dan niet spreken van Frans of Vlaams. Ik zit in het randgebied....maar ik kan u, uit naam van ieder blauwgeschorte colruyter meedelen dan ook wij héél gelukkig dat de feestdagen voorbij zijn. Niets zo vervelends als zagend ( In het Frans of Vlaams) klanten. Man man..
Ik denk dat ik er maar een gewoonte van ga maken uw teksten te lezen: het is best grappige lectuur :). Ik ga er héél snel aan wennen.
GoNo2: Dank u, wees welkom in m'n wereldje van alledaagse dingen...
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen. Totale score: 6Uitstekend:   3 stem(men), 100%Goed: 0 stem(men), 0%Niet goed: 0 stem(men), 0%totaal 3 stem(men) |
