Volg ons op facebook
|
< terug
In 1 rechte lijn naar ' the end'.
'Kom mee, Joke…' Soras trok haar ruw mee.
'Maar Råvin , hij kan toch niet…' Soras ogen stonden donker. ' Hij heeft ons een kans, meisje, die mogen we niet verspillen.'
'Maar hij komt toch achter? Hij komt toch achter, Soras?' Ze holde naast hem, compleet overstuur. ' We kunnen hem niet zomaar…' Ze hoorde de schreeuw, Råvin had zich duidelijk in een gevecht gestort. Of al die wezens hadden zich om hem gestort. Joke hield haar handen voor haar oren. Soras gezicht betrok. Ze hadden gesnakt om buiten te zijn, maar de frisse lucht bood niet de opluchting die ze verwacht hadden.
Jonas trok haar op door het gat en hielp de anderen naar boven.
'Waar is Råvin ?' Hij tuurde in de put, nadat hij Elke geholpen had. ' Waarom is hij er niet?' Jonas had duidelijk alle commotie gemist en onthutst plofte hij in het gras toen Joke het hem snel vertelde. Zelfs Alex werd er stil van.
Soras wreef ruw met zijn handen over zijn gezicht en zette het meisje op de grond. Seconden lang staarde hij naar de put. ' Kom op, Råvin , kom op. Laat me niet wachten…' Hij beende heen en weer terwijl zijn gezicht steeds bleker werd. Joke zat te snikken en Elke had haar armen om haar schouders geslagen. Iedereen was lamgeslagen.
'Verdomme!! Råvin !!!' De anderen bleven doodstil zitten terwijl Soras zijn woede koelde op de stugge pollen gras.
'We moeten verder,' het was Jonas die als eerste iets zei. Joke keek verschrikt op: het idee op zich leek een misdaad, ook al had hij gelijk. ' We dekken de put toch niet af?' De stenen die Råvin had verzameld lagen er nog steeds.
'Nee.' Jonas kwam overeind. Zijn stem klonk hees. ' Soras?'
Soras keek verward op.
'Is hij er?' Hij veegde ruw de tranen uit zijn ogen. Bleke vegen in een vuil gezicht. Hij zag er compleet verloren uit.
Joke kreeg nauwelijks lucht, alsof haar ribbenkas was dichtgesnoerd. Jonas legde zijn handen op Soras schouders en keek hem echt aan.
'Nee, sorry, jongen. Echt waar, sorry.' Jonas rammelde Soras zacht door elkaar. Zonder meer nam hij de leiding over. ' We kunnen hier niet blijven. Straks komen ze allemaal en dan…'
'Maar Råvin …'Soras haalde beverig adem en leek zichzelf bij elkaar te rapen. Met gesloten ogen bleef hij staan, secondelang, tot hij zichzelf min of meer in de hand had.
'Als hij kan, dan komt hij ons achterna. Zeker weten.' Als hij kan. Soras nam de hand aan die Jonas uitstak.
'Hij had er al moeten zijn.' En met deze woorden stak hij hen allemaal voorbij. De slotsom was gemaakt. Joke zou nooit de uitdrukking op zijn gezicht vergeten.
'Jonas,' ze greep Jonas hand, ' verlies hem niet uit het oog, ik denk dat hij iets doms gaan doen.'
'Ik ben het zeker. Zijn lief is zonet opgevreten, alleen in een donkere tunnel. Ik ben er zeker van dat Soras geen uitgebreide familie heeft.' Jonas maakte zich los en rende Soras achterna. De rest volgde in stilte.
'Morgen zijn we thuis en is deze nachtmerrie over.' Alex prevelde de woorden voor zich uit.
'Hij is dood, Alex, hoe kan je nu ook maar aan thuis denken. Die jongen is achtergebleven voor ons…' Joke stompte had tegen zijn arm. Alex zette verontwaardigd een stap opzij, weg van haar woede.
'Hé, je kende hem pas twee dagen. Het is niet dat hij je beste vriend was hé.'
'Ik ken jou 7 dagen Alex en…' Joke brieste en stoof vooruit. Ze had een gloeiende hekel aan hem.
Ze vonden de grot van de vorige nacht zonder problemen terug. Het was opnieuw beginnen regenen en in de verte rommelde de donder. De wind wakkerde aan terwijl de hemel dichttrok.
Onder een geladen stemming stak Soras de vuren aan, zijn blik compleet neutraal. Joke hield hem angstvallig in het oog. Soras zag eruit alsof hij iedere Rimpelhuid persoonlijk wilde spiesen, alleen maar om zijn woede te bekoelen.
Iedereen vond een plekje rond het vuur. Elke bleef onophoudelijk huilen en Joke was zo lam geslagen dat ze alleen maar kon staren. Het beeld van Ravin, alleen en bloedend in die eeuwige duisternis liet haar niet los. Ze vreten hem op. Het bonkte in haar hoofd.
'Ik ga de kaarsen buiten zetten.' Jonas kon er niet langer tegen. ' Als Råvin in het donker de weg terug moet vinden, dan moeten we hem helpen.' Hij slikte de enorme brok door die zijn stem versmoorde, grabbelde alle lampen bij elkaar en liep zonder commentaar de grot uit.
Vijf paren ogen sloegen hem gade.
Hoe hij naar beneden liep en een heel pad van vlammen tegen de heuvelwand maakte. Van de put naar de grot.
Pas na een groot halfuur kwam hij terug.
'Ga slapen, allemaal.' Soras zat in kleermakerszit op de rand. ' Ik hou de wacht.' Hij sloeg een deken om zich heen en tuurde in de opkomende duisternis...
Wat er daar vannacht ook rondsloop, het zou niet moeten rekenen op genade...
feedback van andere lezers- ivo
wow je zegt het wel snel en toch nog heel knap - die joke is geen grapje om mee te lachen, dat is duidelijk ..
Vijf paren ogen sloegen hem gade. -of vijf paar ogen ?
catharina: Hmmm, ik ga toch maar voor optie 2...Spelfouten, hatelijke ietsen en daar bestaat géén enkel excuus voor, vrees ik. - doolhoofd
Achzo. Gaan we de triestige toer op.
catharina: Dat was het oorspronkelijke plan. La vie est dûr...maar na een boze mail van een meelezende vriendin waarin de termen 'onverantwoord, beul en sadist' verwerkt zaten, plooi ik voor groepsdruk en ga Disney-gewijs sjoemelen :)
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen. Totale score: 4Uitstekend:   2 stem(men), 100%Goed: 0 stem(men), 0%Niet goed: 0 stem(men), 0%totaal 2 stem(men) |
