naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

dinsdag 4 februari 2014

door warket

Ik heb mijn bogen en pijlen gemaakt. Heb in het bos mijn kampen gemaakt. Ik waande me een krijger en toen ik mijn zelfgemaakte houten zwaarden begon te verstoppen in konijnenholen voelde ik me een ridder. Ik maakte papieren vliegers en die gingen hoog in de lucht. Met een papiertje langs het koord stuurde ik er boodschappen naartoe. Eindeloos op je rug naar leeuweriken luisteren en wanneer ze ophielden met zingen kijken naar hun steenduik. Het was wat het was. Vandaag na al die jaren ben ik deel van wat is en rest niets anders dan het aan een ander te laten beleven.

Alles is dicht bij haar. Wat doen we vandaag?
Koorddansen op de grond tot in de verste hoeken. Ze doet het meer en meer zonder dat ze het zelf weet. Het komt vanzelf, rechtstaan zonder steun. Twee verende waggelpasjes zonder bestemming. Flirten met evenwicht. Dan zakt ze weer op haar gat. Dit wordt het einde van de ogenblikken tussen zomaar lopen, staan. Haar indianenschoentjes zijn bijna versleten.

Meer dan een half jaar geleden heb ik uit nieuwsgierigheid van haar melk genipt.
Het is een mooie voorjaarsdag. Alleen binnen zijn we nu nog alleen. We gaan op stap naar de plaats waar ze vanbinnen naar buiten door het vensterglas keek. Jasje en muts aan. Wanten heeft ze niet mee maar dat is ook niet nodig. "Ja-ja" of zoiets brabbelt ze. Daar zijn we met duizenden. Het gras is droog. Scharrel maar in het kreupelhout en streel het leven. Met haar handje rond mijn duim geklemd voel ik me beschermer, gids en dienaar op reis. Geen oefening voor later. Nooit zal ikzelf ontwaken uit haar slaap. Ik kan slechts de warmte van haar lijfje voelen.

feedback van andere lezers

• ivo
  lief .. bijhouden je zal het nodig hebben, later als de maturiteit er is om hetgeen je schrijft te begrijpen
  warket: Zeker bijhouden Ivo.
• andremoortgat
  Streel het leven
  blijf de warmte die je beschrijft
  innig voelen
  "Het was wat het was"
  en liefst met je rug in het gras
  warket: Ik vind het tof André dat u essensjele fragmenten uit het schrijfsel aanhaalt.
• greta
  Geen woorden voor, telkens raakt dit. Heel intens.
  warket: Als ik haar puberen overleef zal ik haar moeten loslaten. Als...

Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 6

Uitstekend: 3 stem(men), 100%
Goed: 0 stem(men), 0%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 3 stem(men)