writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

vrijdagochtend (einde)

door ivo

Feitelijk schrok ik wel, want ik had het wel gedacht, maar eerder dat het niet zou gebeuren. Zou de dame van de overkant zoveel lef hebben?

Ik zette mijn kop koffie neer en ging naar de voordeur.

Voor mij stond er een mijnheer met een pakje van Zolando, de online specialist die allerlei soorten van kleding en schoenen verkoopt. Het was een redelijk kleine doos en ik kon me niet voorstellen wat voor kledij ik wel zou gekocht hebben. De bon stond op mijn naam en adres, dus het was wel degelijk voor mij.

Het was een travelmug, van Alfi (11,95 € gratis geleverd) die ik enkele weken geleden besteld had en die niet direct geleverd werd. Dit is een heel praktische koffietas voor in de auto. Het houdt de koffie warm en je kan het veilig naast je zetel zetten. Het morst geen koffie en hij blijft lekker warm. Hiermee kan ik de files overwinnen die ik elke ochtend moet trotseren voor ik op mijn werk ben - einde reclameboodschap.

Onbewust keek ik met een scheef oog naar de overkant, maar het raam was leeg. Een kleine opluchting vulde mijn gemoed.

Toen ik terug op mijn bureau kwam, met mijn pakje en mijn kop koffie, die ik net had gemaakt, merkte ik dat mijn buurvrouw terug aan het raam stond.

Zij stond daar met haar poes.

En daar stopte de auto, die vorige week nog voor mijn garage stond. De wagen vertraagde aan mijn garage en reed toen een beetje verder om zich te parkeren.
Een man stapte uit en ging vlug naar binnen bij de overbuurvrouw. Hij had een sleutel bij.
En toen kwam ze niet meer aan het raam.

Enkele dagen later was ik op een dinsdag thuis en toen zag ik dat mijn buurvrouw vanaf de middag, aangekleed en wel weer aan het raam stond te kijken, met de poes op haar arm. En enkele minuten later kwam er weer die auto aan. En weer stopte die mijnheer aan mijn garage, reed een beetje verder en stapte uit en ging vlug bij de buurvrouw binnen.

Tja, daar stopt het verhaal met mijn buurvrouw.

Ik had me van alles voorgesteld en afgevraagd, waar feitelijk niets aan de hand was, buiten dat mijn buurvrouw aan het raam, meestal met een poes op de arm, wacht op een mijnheer die aankomt en vertrekt op momenten dat ik thuiskom en dat mijn leven af en toe doorheen deze routine kom. Dat deze dame in haar nachtkleed met een poes op de arm voor het raam staat te wachten, is slechts een gegeven, maar ook niet meer dan dat.

Ik ken deze dame voor de rest echt niet en sinds ik dit weet , zorg ik weer dat ik op tijd naar werk rij en laat ik met plezier mijn oprit vrij, zodat het leven van deze mensen ook niet verder hoeft gestoord te worden.

Ik ben nog wel eens elders moeten gaan staan, omdat mijnheer voor mijn garagepoort staat, maar ik kan hiermee leven. Vaak moet ik, als ik naar klanten ga, ook mijn auto ergens parkeren waarbij ik een oprit of een garagepoort hinder. Ik kan moeilijk mijn auto ter plaatsen opeten. Dan moet ik nog een potje peper en zout meenemen in mijn zak. En zo'n ijzervreter ben ik nu ook weer niet.

En nu kan ik met een zeer gerust gemoed mijn analyses verder afwerken en controleren. Want het was mijn perceptie die voor de zoveelste keer de bal missloeg en mezelf al in een of ander vrijdagochtend verhaal zag opduiken, waar ik totaal geen zin in had en me vooral zeer verveeld mee voelde, want totaal verloren energie is geweest.

 

feedback van andere lezers

  • andremoortgat
    Perceptie is niet altijd een goede leidraad

    ivo: idd andre bedankt
  • pieter
    Ivo,

    Er zit een flink aantal spannende en intrigrerende delen in je werk. Maar het lijkt alsof je het te vroeg geplubliceerd hebt. Dit is pas de eerste fase.
    Het is nog wat stroef, het loopt nog niet soepel. De spannende dingen komen niet voldoende uit de verf. Dat is jammer. Mijn advies: Laat het een tijdje rusten en schrijf het dan opnieuw. Je zult zien dat het dan veel soepeler leest. Ik zal het dan met plezier herlezen.
    Vriendelijke groet,
    pieter.
    ivo: ik denk het Pieter .. deel 1
    ik zal het nog eens herkijken, :) bedankt voor het langskomen
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 2

Uitstekend: 0 stem(men), 0%
Goed: 2 stem(men), 100%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 2 stem(men)
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .