writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

't Lijkt wel of het gisteren was…11.

door GoNo2





De douche heeft me deugd gedaan. Het magazijn met kleren is achter de hoek, in hetzelfde gebouw. Ik ga er naar toe met een grote witte handdoek om me heengeslagen. Ik mag een broek passen, ze is iets te breed, maar met een riem erin valt het nogal mee. Ik krijg ook nog een kostuum, dat versteld zal worden tot het past. Dat kostuum dient voor speciale gelegenheden. Zoals het tuinfeest van meneer directeur. En ook om op verlof te gaan wegens goed gedrag…
Ik trek m'n proper ondergoed aan, een houthakkershemd en een paar schoenen. Binnen de twee minuten sta ik al te zweten met dat hemd aan. Maar ik zwijg, dat kan voorlopig niet verbeterd worden. Ik voel me zo fris als een hoentje, in zoverre een hoentje zich fris kan voelen. De opvoeder sluit het magazijn en de doucheruimte af. We gaan terug naar paviljoen A…

Ik ben wat onwennig in m'n nieuwe leefomgeving. Er zitten hier zo'n veertien kinderen opeengepakt. Er staan vijf tafels, met telkens vier stoelen aan één tafel. Er is dus plaats voor twintig kinderen. Ik vraag me af hoe die hier allemaal tv kijken. Er staat een tv-kast in de hoek van de leefruimte. Een grote zetel en een clubzetel maken het plaatje heel. Ervoor staat een uit de kluiten gewassen salontafel. Pure eik, zo te zien. Er hangen schilderijen die me niets zeggen. Schilderijen uit lang vervlogen tijden. Misschien hangt er een fortuin aan de muren en ze weten het niet eens. Meneer Rummens komt naar mij. Ik zeg hem vriendelijk goeie dag.

" Je moet je pantoffels aan doen als je de leefruimte betreedt. De volgende keer volgt er een sanctie, begrepen?"
" Ja, meneer Rummens, maar ik heb nog geen pantoffels gekregen…"zeg ik geheel naar waarheid.
" Ik zal je pantoffels geven, je onthoudt welke pantoffels je hebt, ik wil achteraf geen discussie voor een paar stomme sloffen…"
Zo, dat weten we ook weeral. Ik ken Rummens nog maar vijf minuten en hij begint al op m'n zenuwen te werken. Dat belooft…

" Ik stel je voor aan de andere gasten, die zullen je wel inlichten van wat mag en niet mag…" zegt meneer Rummens.
Hij stelt mij voor en zegt dat we vijf minuten hebben om de tafels te dekken. Anders kunnen we ons eten gaan zoeken bij de omliggende boerderijen. Geen slecht gedacht, vind ik. Maar ik heb m'n woord gegeven. Je ziet dat ze het nog gedaan hebben in vijf minuten. Rummens is tevreden. De rokers mogen buiten een sigaret roken. Vanaf je veertien mag je roken, dus zijn we maar met vier. Meneer Rummens zit op de bank op wat op een speelplaats lijkt van een oude school. Hij rookt ook, het valt me op dat in die tijd praktisch iedereen rookte. De Belgische schatkist moet nogal wat geld aan ons verdiend hebben, me dunkt…

Een man met witte vest komt met een handkarretje aangesloft. Flip, de kar is er, roept meneer Rummens. Flip komt naar buiten gehold. Neemt de kar over van witvest. Maakt ze leeg. Hier chef, zegt Flip, hier hebt ge uw kar terug. 't Zou gaan tijd worden, zegt de chef. Chef van wat, vraag ik me af.

" Naar binnen, wie de laatste is doet de afwas…"zegt Rummens, die al met één voet binnenstaat. De valsspeler. Ik ben de laatste. Gewoon omdat ik zin had in de afwas. En ook omdat ik mij niet wil laten opjagen. Ik ben geen loslopend wild hé? Iedereen staat voor z'n stoel, 't is wachten op de heer des huizes. Ik ga ook voor een stoel staan. De kerel naast mij zegt dat ik daar niet mag staan. Waar dan wel, vraag ik hem en waarom niet? Daar zit meneer Rummens. Ach zo, wat zou er gebeuren als ik blijf staan. Dan worden we allemaal gestraft omdat we je het niet gezegd hebben. Ik ga vlug naar een andere vrije stoel. Mag ik hier staan? Ja, maar zwijg nu maar…

Hier wordt er niet gebeden. 't Is een staatsinstelling. Wie wil bidden mag het doen. Niemand doet het. Meneer Rummens komt naar mij. Oei, weer een opmerking? De uren worden hier aaneengeknoopt met opmerkingen, lijkt me.

" Kom mee…"
Ik ga mee, wat moet ik anders doen hé?

" Daniel, jij gaat op z'n plaats zitten. En jij gaat aan m'n rechterzijde zitten. Je bent de oudste, dus is dat je bevoorrechte plaats…"
Ik kijk hem verbaasd aan. Ik ben hier nog maar pas. Daniel kijkt me aan alsof hij me ter plaatse zal vermoorden. Z'n ogen spuien haat. Ik zal moeten oppassen voor die kerel. Misschien is het beter hem bij de eerste beste gelegenheid wat muilperen te verkopen. Kwestie van de kerk in het midden te houden. M'n katholieke brainwashing is schijnbaar gelukt door die paters. Ik zie nu al kerken die in het midden staan.
Eerst was er de kerk en toen pas kwam God. En Hij zag dat het goed was…

We eten boterhammen met hesp, kaas en confituur. Er is koffie en thee. Zo slecht is het eten hier nu ook weer niet. Er zijn veel kinderen die deze maaltijd nog niet eens thuis voorgeschoteld krijgen. Meneer Rummens buigt zich voorover naar mij. Hij ruikt verdorie naar de sterke drank. Rummens is een verborgen alcoholist. Dat kan nog van pas komen…

" En? Valt je eerste kennismaking nogal mee?"
" Tot nu toe wel, meneer Rummens…" zeg ik.
" Je weet toch dat je problemen gaat krijgen met Daniel? Je hebt z'n plaats ingenomen, hij is z'n status kwijt. Maar ik denk dat jij het wel zal oplossen hé?"
" Waarom denk je dat, meneer?"
" Omdat je expres de laatste was, je wil niet meelopen met de kudde. De afwas doen wordt gezien als een straf. Voor jou is het blijkbaar een gunst. Dat stemt mij tot nadenken…"

Mij ook, mij ook. Een wolf in schaapsvacht? Te vriendelijk is niet goed voor mijn moraal. Ik kom altijd bedrogen uit. Ik neem me voor dubbel en dik op te passen voor meneer Rummens. Maar veertien dagen zijn zo om. Dan ga ik naar paviljoen B. Maar zover zou het niet komen. Na veertien dagen zat ik nog altijd op de " A '…

©GoNo

 

feedback van andere lezers

  • ivo
    sjongens het blijft heel boeiend en hoe pfff
    GoNo2: Dank u!
  • andremoortgat
    Hop naar paviljoen C !
    Rummens doet zeker mee
    Wij ook volgen ...
    GoNo2: Dank u!
  • dorus
    uitgeven dat ding! prachtig!
    GoNo2: Dank u, ik denk erover na!
  • warket
    Ja, boeiend verhaal.
    GoNo2: Dank u wel!
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 8

Uitstekend: 4 stem(men), 100%
Goed: 0 stem(men), 0%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 4 stem(men)
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .