Volg ons op facebook
|
< terug
Drie flessen rode wijn in tien minuten tijd…
Ik kijk met verwondering toe, hoe mensen schrokkerig kunnen zijn als het niet betaald moet worden. De Colruyt is the place to be om gratis te proeven. Moest men er moeten voor betalen, er zou geen kat proeven hé? Drie flessen rode wijn staan gereed. Ik ga om halfnegen binnen en tegen dat ik één rayon verder ben, staan de habitués al aan te schuiven. Niet voor één glaasje, nee, minstens drie of zelfs vier. Ik begrijp niet dat Colruyt dat zomaar toelaat. Dat is niet meer proeven, maar zuipen hé?
Ik heb die halve marginalen ( sorry voor het woord ) nog nooit een fles zien kopen. Ze kopen hun rode wijn in de Aldi. Maar vanmorgen moesten de tooggangers het veld ruimen voor een andere soort volk. Bulgaren of Roemenen, ik hoor het verschil niet. Die nieuwe toegetreden Europeanen hebben de weg gevonden naar de Colruyt. Ik weet niet hoe ze in hun land wijn drinken, maar hier nemen ze gewoon de fles, zetten hem aan hun mond en drinken er een flinke teug van. Daarna geven ze de fles door. Drie flessen zijn leeg op nog geen tien minuten. Ik bekijk het tafereel met open mond en grote ogen…
Aan de beenhouwerij liggen de bbq-worsten te sudderen op een hete plaat. Er staat duidelijk vermeld dat ze nog net klaar zijn. Die Oostblokkers kennen natuurlijk geen Nederlands. Logisch toch? Één van de drie neemt een worst van de plaat, stopt hem in z'n mond, waar anders hé, en vreet ( weer sorry voor 't woord ) hem op. Het vet loopt langs z'n kin. Smakelijk, denk ik. Rauwe worst, goed om salmonella te krijgen. Ik begrijp niet dat hij z'n dikke vingers niet verbrand heeft. Hebben die een andere huid of wat? Of ligt hun pijngrens gevoelig hoger dan die van mij? Overal waar er iets ligt om te proeven, zijn ze van de partij…
Er liggen chips in een zwart schaaltje. Waarom is dat schaaltje zwart, vraag ik me af. 't Is niet eens aantrekkelijk. Ze eten de chips op. 't Schaaltje is leeg. Dezelfde, met z'n dikke braadworstvingers, neemt een zakje chips uit de rayon, doet het open en gooit de schaal terug vol. Denkt waarschijnlijk aan degene die achter hem komen. Sociaal tot en met…
Ik wrijf in m'n ogen, zie ik nu goed of niet? Ik draag een bril, dat zou moeten helpen, zei m'n oogarts. De twee anderen eten het schaaltje leeg. Laat het smaken, wil ik nog zeggen, maar ze zullen me toch niet verstaan…
Ik hoor twee gepensioneerden aan de aanvuller vragen hoe het komt dat die proef -flessen nu al leeg zijn? Er zijn bijna geen klanten in de winkel. Ik zie dat die jongen het wel weet, maar weinig zin heeft om uitleg te geven. Bang om een pak slaag van die Oostblokkers te krijgen? Zoiets stoot me tegen de borst. Ik weet het, ik zou mij daar niets moeten van aantrekken. Per slot van rekening is het de Colruyt die betaalt hé? 't Is een verrijking voor onze cultuur. Andere zeden en gewoonten, we kunnen er nog van leren. Maar ik krijg het op m'n heupen en andere ledematen als ik sommige mensen bezig zie. Ge zijt hier verdomme als gast in ons land, gedraag je dan ook als een gast hé? Maar wij moeten alles maar ondergaan, zeggen we onze mening dan zijn we een racist. Dus zwijgen we. Ge vraagt je soms af waarom wij een leeuw in onze vlag hebben? Musti, m'n onovertroffen kat, klauwt verdorie harder dan die Vlaamse leeuw…
Ik vraag aan Chantal, waar ik een boontje voor heb, een koffieboontje om in de sfeer te blijven, of het normaal is dat die buitenlanders hier alles opvreten en opdrinken. Ze kijkt me aan, kijkt ook eens rond…. Nee, er staat niemand in de buurt, zeg ik haar. Lopen er hier soms geheime agenten rond? De Colruyt-CIA? Ja, fluistert ze, die komen hier al van verleden week. Ze kopen voor een paar euro's en gaan zat buiten. Soms kopen ze gewoon niets. We mogen er niets van zeggen. En de vaste klanten? Die zijn toch niet tevreden? Ze haalt haar schouders op. Ik kan er ook niets aan doen hé, zegt ze. Ja, schijnbaar kan er niemand iets aan doen…
Drie flessen rode wijn in tien minuten, twee zakjes chips in nog geen vijf minuten. 't Is kwestie van een paar weken en de Colruyt is failliet. Misschien moeten ze die Oostblokkers gewoon elk drie flessen wijn geven, drie zakjes chips en een kilo braadworsten. Zet ze buiten aan een tafeltje in de zon. Zij gelukkig, iedereen gelukkig. Zijn ze zat? Laat ze hun roes uitslapen in een winkelkarretje. Als de Colruyt sluit, kunnen ze dat karretje gewoonweg op het fietspad zetten. Kunnen wij ook nog eens lachen. Er is altijd wel iemand die met z'n zatte koten tegen die eveneens zatte Oostblokkers zal rijden. Een cultuurmix noem ik dat dan hé?
©GoNo
feedback van andere lezers- dorus
de zegen van de multikul! Wel mooi geschreven. Altijd boeiend en goed opgebouwd.
GoNo2: Dank u wel! - andremoortgat
Doorsturen aan Filip de Winter
Die gasten ...
Misschien om te verkasten ?!
GoNo2: Dank u wel! - ivo
tja .. het zal van Colruyt tot Clruyt verschillen en in sommige buurten is het opvallend veel minder de 'gratis' proefborden .. onlangs is een klant nog buitengezet in de Colruyt die te veel van het gratis aanbod gebruik maakte
http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=DMF20130207_00460939
En dat heeft ook de krant gehaald. Als het 'te' wordt zal er wel een beleid gevoerd worden, zonder dat het proeven zou verdwijnen.
Wel een heel goed geschreven column.
GoNo2: Dank u wel!
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen. Totale score: 6Uitstekend:   3 stem(men), 100%Goed: 0 stem(men), 0%Niet goed: 0 stem(men), 0%totaal 3 stem(men) |
