writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

E-sigaret, met gratis hoestbui…

door GoNo2





Ik heb het gevonden. Eureka dus. Ik heb eindelijk het antwoord op de vraag waar ik toch steeds die inspiratie haal om verhalen te schrijven. Uit de rook van m'n sigaretten. Niet meer en niet minder. Het viel mij plots op dat, als ik aan 't schrijven ben, ik de ene sigaret na de andere opsteek. Ik schrijf dus letterlijk en figuurlijk in een walm van rook. Of het gezond is, laat ik wijselijk over aan de wetenschappers. Voor één keer krijgen ze het voordeel van de twijfel. Omdat het in m'n kraam past, zou Eddy Wally zeggen…

Maar gisteren ben ik op het lumineuze idee gekomen om over te schakelen van een gewone zelfgemaakte sigaret op een e-sigaret. Een e-sigaret? Ja, zo heten die dingen. Ze worden onder licentie gemaakt in China. Waar anders hé? Volgens de bijsluiter, een stukje papier waar je een vergrootglas voor nodig hebt om de lettertjes te lezen, zou één e-sigaret gelijk zijn aan drie pakjes sigaretten. Reken je winst maar uit hé?

Ik heb die befaamde e-sigaret, waar zoveel over geschreven wordt, gekocht bij de Pakistaan in m'n buurtwinkeltje. Moet je eens proberen, zei hij. Waarom zou ik, was m'n wedervraag. 't Is goedkoper voor je portemonnee en gezonder ook. Rook jij die ook, vroeg ik hem. Nee, ik rook niet, ik ben wel Pakistaan maar niet gek hé? Eventjes kon ik niet volgen. Lopen er in uw land dan zoveel gekken rond, vroeg ik hem. Nog meer dan hier, zei hij. Nu pas begin ik te begrijpen waarom hij negen jaar geleden getrouwd is met een Vlaamse schone…

Ik heb tien euro betaald voor die ene sigaret, die m'n leven zal veranderen. Neo Silver noemt dat ding. Met menthol. Het lijkt helemaal niet op een doordeweekse sigaret. 't Is gewoon een zwart buisje, gevuld met elektronica, water en nicotine. Na ontcijfering van de bijsluiter, kwam ik tot de verbijsterende ontdekking dat er meer nicotine in die ene e-sigaret stak dan in een heel pakje Belga. Dat moest ik eventjes opzoeken op 't internet. Ik heb het gevonden. Nogmaals eureka dus. Volgens de website van de fabrikant bestaan er ook zonder nicotine. Ze kosten dan wel driemaal zoveel. Wat ik dus weer eens niet begrijp. Ze halen een schadelijke stof eruit en op slag wordt zo'n ding duurder. Er zit geen tabak in, dus ze moeten niet filteren hé? Begrijpe wie kan?

Maar voor ik het uitprobeer, moet ik een slachtoffer vinden. Ik moest niet lang zoeken. M'n dochter belde me dat ze langs ging komen. Het toeval wil, dat zij mentholsigaretten rookt. Een beter proefkonijn zal ik nergens niet vinden. En zo komt het dat we beiden aan tafel zitten met de bewuste sigaret in een doorzichtig kokertje voor onze neus. Ik schuif het voorzichtig naar haar toe, 't komt van China, je weet maar nooit dat het ontploft. Gedood worden door een sigaret, 't is weer eens iets anders dan kanker krijgen hé?

" Ik ken dat. De mama heeft er ook zo ene gekocht op de markt. Maar ze gebruikt het niet…."zegt m'n dochter.
" Er zijn nog dingen die ze niet gebruikt…"zeg ik. Ik laat aan de lezer over wat ik hiermee bedoel…
" Hoeveel heb je hier voor betaald?"wil m'n dochter weten.
" Tien euro…is dat te veel soms?"
" Nee, da's zelfs weinig, ik denk dat mama op de markt het dubbele betaald heeft…"zegt dochterlief.
" Jij bent een expert in mentholsigaretten. Daarom mag jij als eerste je gedacht zeggen over die e-sigaret…" zeg ik, alsof het een eer is om dit te mogen doen.

Dochter laat er geen gras over groeien. Na een kleine studie, gesponsord door Coca Cola, heeft ze gevonden wat ik dus over het hoofd gezien had. Er plakt een stickertje over het afzuiggaatje. Staat in de handleiding, maar 't is zo klein geschreven hé?

Ze trekt aan de e-sigaret. Verdomme, denk ik, ze heeft de ontsteking van die minihandgranaat in gang gezet. Dekking zoeken, roep ik uit volle borst. Dat ding kan elk moment ontploffen. Er brandt een groen lichtje aan 't uiteinde. Het doet me plotseling denken aan Mission Impossible. Als ik me goed herinner, ontplofte dat cassettebandje ook in het begin van de aflevering. Zelfdestructie, noemt dat in vaktermen…

" Papa, da's wel het lichtje dat toont dat de sigaret werkt hé?"
" Ja, weet ik ook wel hé?" Ik wist het niet, maar ik wil nog altijd de schijn ophouden dat ik mee ben met m'n tijd.
" Er komt weinig rook uit, zo te zien, of is het onzichtbare rook?"vraag ik.
" Ik moet harder trekken…"zegt m'n dochter.
" Dat zei ik vroeger tegen je moeder ook…"is m'n antwoord. Ik laat het weer aan de lezer over wat ik hiermee bedoel. Interactie, noem ik dat.

Ze trekt harder aan de sigaret. En ja hoor, er komt rook uit. Zoveel rook, dat ze er een hoestbui aan overhoudt. Te hard trekken kan nefast zijn voor de gezondheid, is m'n conclusie.

" En? Smaakt het naar menthol?"
" Paps, het smaakt naar opgedroogde koeienstront. Bah, wat een vieze smaak…"zegt dochter met vertrokken gezicht.
" Ik zou niet weten hoe een opgedroogde koeienvlaai smaakt. Dat stond niet op het menu in de hotelschool…"zeg ik met uitgestreken gezicht.
" Probeer zelf maar eens…"

Ze geeft me de sigaret. Veel zin heb ik er niet meer in. Ik begin al te denken dat ik weer eens gekloot ben. 't Zou de eerste keer niet zijn. Ik besluit om mij niet te laten kennen. Als ik tien euro betaald heb voor iets dat waarschijnlijk nog geen vijf cent waard is, dan wil ik toch op z'n minst weten naar wat die rotzooi smaakt. Smaken verschillen, zei m'n chef altijd. Ik trek dus aan die sigaret. Er gebeurt niets…

" Je moet harder trekken…"zegt m'n dochter.
" Daar weet ik alles van…"antwoord ik.

Ik inhaleer harder. Met hetzelfde resultaat als m'n dochter. Een hoestbui, die op mijn leeftijd fataal kan zijn. Ik snak naar adem. Dochter is zo lief om op m'n rug te kloppen. Twee dagen geleden stond er een artikel in de krant dat 53 wetenschappers unaniem verklaard hadden dat zo'n e-sigaret bij kon dragen tot het stoppen met roken. Nu weet ik waarom. Je doet één trekje en je ligt na vijf minuten dood op de grond. Gestorven door een nietsontziende hoestbui. Maar ik ben een doorzetter. Opgeven staat niet in m'n woordenboek. Ik inhaleer nogmaals, met de nodige voorzichtigheid. 't Is kwestie van doseren hé? Gevolg, een klein hoestje. Niets om je druk over te maken. M'n longen hebben zich al in de aanpassingsmodus gezet…

" En?"vraagt m'n dochter.
" Ik proef weinig menthol…"zeg ik naar waarheid.
" Geef toe dat het een vieze smaak is hé?"
" 't Is kwestie van het gewoon te worden, 't is niet zoals een gewone sigaret…"zeg ik.

Ik heb de slag te pakken. Ik inhaleer, juist genoeg om het te overleven. De rook die uit m'n mond komt lijkt verdacht veel op die van een fluitketel die staat te stomen. Ik denk dat ik evengoed een stoomstrijkijzer tegen m'n mond kan zetten. Alleen zal het wat heet zijn, denk ik dan…

't Is nacht, ik sta op, zoals ik altijd al gewoon ben. Plasje gaan doen, sigaretje opsteken en door het raam hangen. In die volgorde. Hé, denk ik, ik kan die e-sigaret opsteken. Wat ik ook doe. Ik inhaleer, er rekening meehoudende , dat ik m'n gsm dicht bij mij heb om in geval van nood het alarmnummer te bellen. Ik inhaleer me te pletter. Er komt niets in m'n longen. Niks, nada, rien de knots…Hoe kan dat nu? In één sigaret zitten toch drie pakjes? 't Komt van China, misschien hebben ze daar alleen maar kleine pakjes sigaretten?
Van die pakjes waar er maar acht sigaretten insteken? Dan zou ik voor 24 sigaretten de prijs van tien euro betaald hebben. Terwijl een gewoon pakje van vijfentwintig sigaretten 6,40€ kost. Al goed dat ik zelf m'n sigaretten maak. 't Zou anders een dure affaire worden. Maar toch ga ik nog zo een e-sigaret kopen. Om mee te nemen als noodoplossing. Lijkt me geweldig handig, ik vergeet nog al eens m'n doosje zelfgemaakte sigaretten. En dan krijg je plotseling goesting in een kankerstokje…Ben je wel verplicht om een pakje sigaretten te kopen. Goed voor de staatsfinanciën, niet goed voor m'n portemonnee, denk ik dan altijd…

©GoNo

 

feedback van andere lezers

  • andremoortgat
    Goe bezig
    Als je daar je inspiratie haalt
    moet ik even nadenken als
    mijn muze stilvalt
    GoNo2: Dank u wel!
  • warket
    In "luidop denkend" schrijven blijf je één van de besten, GoNo2. Toen ik vanochtend uit bed wipte en tien minuten daarna een eerste sigaret draaide, dacht ik zo van: moest ik twee uren verder slapen, zou, tijdens die slaap, de behoefte aan een sigaret er niet zijn.
    GoNo2: Dank u wel!
  • dorus
    de goesting in roken duurt maar 1 minuut. Dat moet je in het begin zo'n 50 keer per dag aan jezelf zeggen. Het werkt. Bij al 25 jaar!
    Leuk neergezet!
    GoNo2: Dank u wel!
  • ivo
    ik heb me weeral een breuk gelachen, ik zal de kosten van de bandagist van je volgende boek dat ik koop aftrekken - tja de e-sigaret - virtueel roken - er wordt veel virtueel gedaan, dus waarom ook niet roken. Virtueel eten is ook zo iets, in plaats van een maagring, kijken deze dames naar de chefkok van de dag en laten het water zo in hunne mond komen. Nadien ruimen ze de tafel af en ze gaan verder met hun leven zonder een hap echt eten in de mond te stoppen. De kilo's vallen er vanaf alsof het een perenboom is die zijn vruchten allemaal tegelijkertijd laat vallen.
    GoNo2: Dank u wel!
  • greta
    Een klopje op je schouder als compliment voor dit verhaal. En nog een klopje op je rug voor de hoestbui.
    Ik lag in een deuk!
    GoNo2: Hoor, wie klopt er daar?
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 8

Uitstekend: 3 stem(men), 60%
Goed: 2 stem(men), 40%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 5 stem(men)
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .