Volg ons op facebook
|
< terug
Een simpele vraag?
De voorzitter van het feestcomité in onze straat is langs geweest. Ik heb een simpele vraag, zei hij. Ik laat de man binnen omdat ik altijd benieuwd ben naar simpele vragen. De man, ook niet meer van de jongste, komt hijgend en puffend naar boven. 't Is op mijn balkon 32°, binnen 24,5°. 't Kan tellen hé?
" 't Is warm hé?"zegt de man ter inleiding van z'n simpele vraag.
" 't Valt nog mee…"zeg ik, snakkend naar lucht.
" Mag ik gaan zitten?"vraagt de man.
" Daar moet ik even over nadenken…"zeg ik.
De man weet niet goed wat hij moet doen, staat te draaien en te keren als een krolse kater…
" Natuurlijk mag je gaan zitten. Kies maar een plaatsje uit…"help ik de man uit z'n lijden.
De voorzitter zet zich neer. Kijkt me bijna smekend aan. Zou hij dorst hebben? Ik vraag het hem. De man is tevreden met een glaasje water. Ik ook, want met zo'n weer krijg je alleen nog meer dorst van al die zoete drankjes.
" Zo, m'n beste, kom maar voor de pinnen met je simpele vraag…"zeg ik.
" Het zit hem als volgt…je weet dat we elk jaar een bbq doen in onze straat. En nu zijn we op het idee gekomen om de straat te versieren met de Belgische driekleur. Ter ondersteuning van onze Rode Duivels. Een beetje zoals in Holland waar hele dorpen in oranje geschilderd worden. De vraag is nu of je soms hier niet aan wil meewerken. Jij kent nogal veel mensen in de straat en 't zou toch leuk zijn moest heel de straat versierd zijn hé?"
Dat noemt hij een simpele vraag. De relativiteitstheorie van Einstein uitleggen lijkt me simpeler.
" M'n beste, de jaarlijkse bbq is beperkt tot aan de hoek van de Distelvinkstraat. Da's één huizenblok. Wij hebben nog nooit, op al die jaren,een uitnodiging gekregen om er aan deel te nemen. De straat wordt netjes afgezet met een nadaromheining. Verboden te betreden als je niet in dat kleine stukje straat woont. Een paar jaar geleden, heb ik aan je voorganger gevraagd of de appartementen niet konden deelnemen aan de bbq. Ter bevordering van het algemeen welzijn en de sociale omgang. Ik heb zelfs voorgesteld om een aparte stand met halal-vlees, voor onze allochtone medebuurtbewoners,
in te richten. Er waren kandidaten om zich daar mee bezig te houden. Uw toenmalige voorzitter, de heer Armand P. zaliger, heeft me toen gezegd dat het om moeilijkheden vragen was. Wist ik toen veel dat die man een aanhanger van het Vlaams Belang was. En nu komt u mij vragen om steun om de straat te versieren met tricolore vlaggetjes en andere voetbalattributen? Zelfs al zou ik m'n steun toezeggen, dan zie ik nog niet in hoe ik de straat mee kan krijgen. Buiten die ene Beerschotsupporter, die blijft zweren bij z'n failliete club en z'n vlag van z'n ter ziele gegane club nog altijd aan z'n raam heeft hangen, is er bij mijn weten niemand die een vlag buiten hangen heeft. Ze praten wel over voetbal, maar daar houdt het ook mee op hé?"
De voorzitter begint nu ook tot de conclusie te komen dat z'n vraag toch niet zo simpel is.
" Ja, 't zal niet gemakkelijk zijn om heel de straat mee te krijgen. Dat snap ik nu ook wel. Maar als we nu eens flyers overal in de bussen steken? Met een prijs aan verbonden voor wie de mooiste versiering heeft? Voor zulke zaken kunnen we beroep doen op 't stad. Die sponsoren zulke festiviteiten.."
Waar de stad toch allemaal ons belastinggeld insteekt, denk ik dan..
Het toppunt van heel die historie is, dat ik compleet niet geïnteresseerd ben in voetbal, laat staan dat ik een moer geef om al die voetbalgekte. Wat kan mij het schelen of die Rode Duivels de wereldbeker gaan winnen? Ik geef die Brazilianen groot gelijk dat ze revolteren tegen die geldverkwisting. Miljarden die niet ten goede komen aan de arme mensen in Brazilië. Mensen die uit hun huizen gezet worden om plaats te maken voor een voetbalstadion. Dat dan een paar keer gebruikt wordt, om nadien te liggen verkommeren…
" Er zit maar één ding op, meneer de voorzitter, je moet huis-aan-huisbezoeken doen. Van deur tot deur gaan. Zoals sommige politiekers doen. Maar ik denk, en da's ten persoonlijke titel, dat je bot gaat vangen. De mensen zijn hier nog niet vergeten dat kinderen niet mochten meespelen omdat ze in het verkeerde stukje straat woonden. Een speelstraat is voor alle kinderen uit de straat hé? "zeg ik hem doordringend aankijkend.
De voorzitter schuifelt ongemakkelijk op z'n stoel. Kritiek is een machtig wapen als het op waarheid berust.
" Dat hebben de buurtbewoners zelf beslist. Om overlast te vermijden. Het is een speelstraat voor onze kinderen hé?"zegt de man.
Z'n argumentatie slaat op niets. Het ruikt gewoon naar discriminatie. Onze kinderen? Bedoelt hij dat allochtone kinderen geen plaats hebben in hun zogenaamde speelstraat? En overlast? Het is niet Ahmed, midden in de nacht, tegen m'n voorgevel stond te plassen. Het was een snotneus van achttien jaar, die juist z'n rijbewijs gehaald had. Dat moest gevierd worden hé? Auto geparkeerd op de stoep, er was geen plaats meer op de straat. Op de hoek is er een blinde muur, plaats zat om tegen te plassen. Maar de kerel was zo zat dat hij zich vergiste van appartementenblok. Toen ik naar beneden riep dat hij met z'n klein fluitje nooit geen kindjes zou kunnen maken, plaste hij van 't verschieten op z'n broek. Z'n auto hebben ze, terwijl hij z'n roes aan 't uitslapen was, weggesleept. Het toeval wil, dat z'n ouders ook in dat stukje straat wonen waar gewone huizen staan. Z'n vader was razend op ons. Wij hadden de politie gebeld. Wat helemaal niet waar was, bij navraag in m'n blok. Het was toevallig een politiewagen die passeerde in onze straat, die de nodige vaststellingen gedaan heeft. Ze zijn gaan bellen bij die jonge gast. Maar die deed niet open…
" Ik denk niet dat ik je kan helpen. Probeer het binnen vier jaar nog eens. Bij leven en welzijn, zou Jos Geysen zaliger zeggen. "zeg ik hem, omdat ik dit gesprek wil afronden.
" En helpen met flyers bussen ook niet?"probeert de man, duidelijk de wanhoop nabij.
" Zie ik eruit als een postbode? Of een reclamedrager?" vraag ik hem.
Ik weet niet eens wat de kenmerken zijn van bovenstaande beroepen. De man staat recht, geeft me een hand. Ik geef hem z'n hand terug. 'k Heb er al twee en da's ruim voldoende. Ik ben geen aap hé?
Ik vraag me af of onze straat versierd zal worden. Ik denk het niet. Voor mij niet gelaten. Laat ze maar de Belgische driekleur aan hun ramen en gevels hangen. Het zou wel eens kunnen dat ik, uit pure dwarsliggerij, een Waalse vlag met een goudhaantje erop, door m'n raam hang. Of een Franse vlag. Of een Duitse vlag, het verschil met de Belgische zullen ze niet eens opmerken…
België mag winnen, maar de rest ook…
©GoNo
feedback van andere lezers- ivo
toch schitterend en inderdaad, het racisme heeft vele gezichten, toch gek dat vele ex-vb'ers nu met een tricolor staan te zwaaien - terwijl ze de vreemdeling in hun eigen straat niet kunnen zien - godgeklaagd vind ik dat - knap geschreven
GoNo2: Dank u! - dorus
Ze zit verschrompeld en bang 86 te wezen in haar te grote zetel. Ik ben op tijd, zoals elke woensdag om 14 uur. Dat is de tijd voor het bezoek. (.....) Ze is vanmorgen overvallen, tussen hier en het warenhuis, 50 m. verder. 3, 4 jonge allochtoontjes. Te jong waarschijnlijk voor een GAS-boete. Haar portie américain, haar broodje, de hesp, daar zijn ze mee weg. Haar sacoche heeft ze nog. daar hebben ze zo hard aan getrokken dat ze gevallen is. Nu komt ze niet meer buiten zegt ze. Het is de 3de keer deze maand. Ze mag boos zijn. Ze kent nu het onderscheid tussen overlast en racisme. Dag Noël!
Wel goed geschreven.
GoNo2: Dank u! - andremoortgat
Jouw straat...
Volgens mij een condederaal model
Met winners en losers
(Voor de rest blij dat je de Heer Voorzitter zijn hand
terug gaf)
GoNo2: Dank u! - koyaanisqatsi
Een plank vol nageltjes met koppen!
GoNo2: Dank u!
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen. Totale score: 7Uitstekend:   3 stem(men), 75%Goed: 1 stem(men), 25%Niet goed: 0 stem(men), 0%totaal 4 stem(men) |
