naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Een treffen in E-majeur *

door pieter

Vooraf:
Dit is een aangepaste versie van Norwegian Wood.
Ik besloot dat ik te 'schraal' schreef en heb nu geprobeerd de personen en de setting meer profiel te geven.
Ben benieuwd naar jullie feedback.
Pieter.

Dat dagje schoolziek begon hem steeds beter te bevallen.
Nou eens een keer niet in de spits en geen gezeik en gezeur met al de gevoeligheden van de mensen waartussen hij moest bemiddelen. Cultuurverschillen herkennen en die dan overbruggen en verbinden, dàt was zijn vak. Vaak leuk en interessant, maar vandaag even niet.
Elf uur was het al en hij had nog niks productiefs gedaan. Beetje rond gekeuteld in zijn expat-appartement. Een praatje gemaakt met de tijger-kat die in de binnentuin woonde. Zelfs zijn schoonmaakster had hij afgebeld. Ze hoefde zich niet ongerust te maken, hij zou haar gewoon betalen. Kon ze weer eens wat 'quality time' met haar kind doorbrengen, wilde hij nog zeggen. Maar gelukkig had hij dat voor zich gehouden. Heerlijk, niemand om rekening mee te houden.

Zij was al drie keer over het pad voor zijn terrasje gelopen, richting haar assistant-manager office. Altijd met een nieuw stapeltje formulieren in haar hand. Alsof ze tòch nog wat vergeten had.
Alle keren had hij haar niet opgemerkt, keek dan net de andere kant op of liep naar binnen met zijn koffiekopje.

Hij deed iets wat hij anders niet zou doen, nooit meer zou durven. Ooit was hem duidelijk gemaakt dat de mensheid daar ècht niet op zat te wachten. Hij floot. Vals. Als een schele kraai.
Verder dan drie maten kwam hij niet.

De schrik schoot door zijn lijf.
Zij stond recht voor hem. Een dossiermap stijf onder haar arm en haar ogen keken hem onderzoekend aan.
Tot achter zijn oren werd hij rood.

Natuurlijk wist hij wie ze was. Eén keer had hij zakelijk met haar gesproken, maanden geleden. Dat was toen hij zijn intrek nam in deze compound.
Nog steeds lukte het hem niet om zo maar een praatje met haar te maken. Helemaal niet om te vragen of hij eens een keertje klassiek Europees voor haar mocht koken.
Normaal had hij daar geen enkele moeite mee, zag het zelfs als een vrijblijvend spel.

Haar onderzoekende blik ontwikkelde zich tot een glimlach.
'Isn't it good? Norwegian Wood' ging zij verder waar hij gestopt was. Loepzuiver, prachtig accent. John Lennon zou het zeker gewaardeerd hebben, vloog door zijn hoofd.
Stralend glimlachend meldde zij dat haar oude leraar Engels op High School een groot fan was van The Fab Four. De beste manier om Engels te leren, had hij gemeend. Met haar vrije hand gaf zij een tikje op zijn onderarm.

Zag hij het nou goed of leek het maar zo? Dat er in haar amandelogen lichtjes aangestoken werden.

Zij gaat mee of anders blijf ik hier, besloot hij.


* Met dank aan René Maas voor de muziek-technische uitleg en - ondersteuning.

feedback van andere lezers

• ivo
  ik vind dit veel hebben, het blijft afstandelijk maar ook niet, het nodigt uit om te lezen en dat is knap
  pieter: Dank je, Ivo
  Dit is feedback waarmee ik verder kan. Je noemt het namelijk 'afstandelijk maar ook niet'. Aan mij om uit te zoeken waar die beide elementen precies in zitten. Hier leer ik veel van.
  Vriendelijke groet,
  Pieter.
• GoNo2
  Ik leer veel van hoe anderen schrijven. Hun stijl bv. Ik probeer een eigen stijl te ontwikkelen, maar ik merk meer en meer dat iedereen nu zoals ik schrijf. Alleen al aan de woordkeuze herken je iemands stijl...
  pieter: Dank je, Noël
  Ja, ik heb inderdaad zo mijn eigen -favoriete- woorden die ik dan ook graag gebruik.
  Vriendelijke groet,
  Pieter.
• andremoortgat
  Mooie literatuurles
  Ik denk vooral dat spijts goede bedoelingen
  van de collega's je jezelf moet blijven
  Je eigenheden proberen te verfijnen
  En proberen zelfkritiek op te bouwen
  Schrijf niet voor een ander
  Alleen voor je zelf, ...en toch een luisterend
  oor is altijd meegenomen.
  
  
  pieter: Dank je, André
  Het klopt dat je, zeker op dit amateur-niveau, voornamelijk voor je zelf schrijft. Maar het is ook zo dat als je iets publiceert het in feite niet meer van je zelf is, maar van degene die het leest. Daarom is het goed om ook rekening te houden met de nieuwe 'eigenaar' van je schrijven. Wat natuurlijk niet moet inhouden dat je je helemaal aanpast aan wat de lezer wil. Dat is een andere manier van schrijven, reclameteksten bijvoorbeeld.
  Vriendelijke groet,
  Pieter.
• greta
  Ja Pieter, dit benadert literair schrijven. Complimenten van mij.
  pieter: Dank je, Greta
  Eigenlijk is hier maar één reactie passend: Wauw!
  Nu is het zaak om voor de lol te blijven schrijven en niet krampachtig proberen alleen maar literair te worden/te zijn.
  Vriendelijke groet,
  Pieter.
  
  Pieter.

Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 7

Uitstekend: 3 stem(men), 75%
Goed: 1 stem(men), 25%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 4 stem(men)