Volg ons op facebook
|
< terug
Het is een roeping
Waarom komen vrouwen aankloppen bij een gigolo?
Ze zijn op doorreis. Ze hebben net 80 uur gewerkt, de voorbije week. Tien vergaderingen. Zes via tv-scherm. Ze switchen makkelijk tussen vier of vijf talen. Ze zijn strakker geuniformeerd dan een elitelegereenheid. De zakenwereld heeft ook uniformen. Ze slapen drie uur per nacht. Werken non-stop en willen toch nog mooi voor de dag komen. Dat hoort er bij. Commerciële functie, commercieel uiterlijk. Daar kruipt tijd in. Nooit een moment dat niks moet. Ze zijn in de hoofdstad. Van een land dat ze alleen maar kennen van naam. Wafels en chocolade. Manneke Pis.
Ze hebben één avond vrij. Ze willen rust. Ze willen niet jagen. Ze willen verleid worden. Maar ze willen 't zelf in de hand hebben. Genoeg stress voor één week. Ze willen 'the full package'. Iemand die wat te vertellen heeft. Een handsome local die hen niet voor schut zet, hen niet gebruikt voor een vluggertje. Ze moeten geen goeie indruk maken. Even niet.
Zakenvrouwen, vrouwen die conferenties organiseren, hoge ambtenaren bij Europese instellingen, lobbyistes. Wat ze voor mij betalen, is eigenlijk maar een habbekrats. Ik ben een koopje voor dat soort vrouwen. Voor Japanse vrouwen moet ik mijn tarief hoger zetten, of ze nemen mij niet serieus. Denken dat ze een kat in een zak kopen, in plaats van een kater in een rubbertje.
En een goeie indruk willen ze toch maken. Deze vrouwen ontsnappen eigenlijk nooit aan stress. Stresskonijnen in hoge hakken. Dan betalen ze mij om eens géén stress te hebben, om niet in de smaak te MOETEN vallen. En dan komen ze toch opgedirkt, zijn te toch 'on edge' en lacherig, zenuwachtig.
Zo zie je dan hoe hard het ingebakken zit in onze cultuur. Hoe vrouwen zich voortdurend beoordeeld weten. Ze betalen mij. Ik moet hen niet mooi vinden. Ze moeten er niet stijlvol gekleed bij lopen. Ze moeten helemaal niks. Ik moet. Zij betalen.
En zo wordt het toch weer een 'gewone' date. Alleen krijg ik op 't einde van de rit betaald. Dat zijn de vrouwen die op mijn site speciaal ontworpen voor de hoofdstad terechtkomen. Mij in kostuum. Maar enkele zwartwit foto's met naakte torso, open hangend hemd, nergens volledig naakt. Veel nadruk op sophisticated conversation. Fancy restaurants. En mijn lengte natuurlijk. Altijd moet je groter zijn. Nou, in zeker negentig procent van de gevallen is dat vereiste één. Ook voor zakenvrouwen. Ik ben niet zo groot, vandaar al die Japanse dames.
Ik laat ze opties aanduiden. Het liefste heb ik dat ze cosy dinner at home aankruisen. Dan haal ik hen op bij hun hotel, met een taxi. En dan gaan we terug bij mij. Dan kook ik voor hen. Is ook goedkoper, want zij betalen wel mijn diensten, op restaurant moet ik nog altijd vaak betalen en dan moet ik zien dat dit in de prijs zit. Ze betalen voor een date en een nacht, maar niet voor de kosten TIJDENS de date.Tenzij ze het zelf voorstellen. Tenzij met vaste klanten waarmee ik het anders afspreek. De gigolo is een gentleman.
In mijn appartement kan ik helemaal zelf de mood bepalen. En er is uitzicht op de rivier. Dat helpt altijd. Water is vrouwelijk. Ontvankelijk, bedrieglijk passief, onverstoorbaar, onbreekbaar. En vernieuwend, zuiverend.
Om uw voyeurisme snel te bevredigen, een doorloop van de nationaliteiten:
Amerikanen: oppeppend vrolijk, zo vrolijk dat het wel haast gespeeld moet zijn, maar zo gespeeld, zo consequent fake dat er onder die valse vrolijkheid geen andere laag meer is. De gespeelde vrolijkheid heeft alle andere sentimenten overgenomen. Ik hou er wel van. Voor één avond in de week, max. Irritant is dat ze ons land bekijken als iets wat makkelijk in de koffer van hun SUV past. En misschien schatten ze dat wel goed in. Simpel in bed. Héél simpel in bed. Als ze al actief zijn, is het omdat ze het afgekeken hebben van porno. Hun eigen instinct volgen is er niet bij.
Japanners: zeer actief in bed, inderdaad nogal kinky, zeer gesofistikeerde gesprekken, tegelijk een grote verwondering over -voor ons- de normaalste dingen, bizar soort humor, zeer verfijnd, kleine eters, krankzinnig punctueel, tot zes uur 's ochtends IS tot zes uur 's ochtends. Krijsen in bed of geven geen kik. Extremen in bed. In de omgang allemaal eender. Zeer formeel. Buiten bed dan.
Russinnen: snel beledigd. Erg extravagant gekleed. Warm in bed. Heel warm in bed eigenlijk. Slagen er altijd in om mij op kosten te jagen. Op 't einde vraag ik mij al eens af: wie heeft er hier nu eigenlijk iets verdiend? Zeer ongeduldig. Willen alles tegelijk. Zwijgen pas als je ze hard neukt. Worden voortdurend opgebeld. Geen idee door wie eigenlijk. Lijkt mij niet dat ze 't zelf weten.
Op de andere nationaliteiten vallen niet zo'n stereotypen te plakken. Belgen heb je in alle geuren en kleuren, babbelen wel allemaal graag. Een Hollandse heb ik nog nooit gehad. Weinig Duitse vrouwen. Als er al eens een Duitse tussen zit, betalen ze heel goed. Zeer beleefd, zeer verzorgd. In bed kan alles. Afrikaanse dames selecteren mij nooit. Misschien doen die nooit beroep op een gigolo. Ik zou het niet weten. Alleszins, spijtig als clichés kloppen, dat maakt de wereld zo saai.
En wie contacteert mij zo nog, los van de zakenvrouwen,die een vierde van mijn clienteel uitmaken?
Dochters die hun moeder als verjaardagssgeschenk een gigolo cadeau doen? Ja, het gebeurt. Een man die niet meer kan, die mij belt voor zijn vrouw? Ja, het kan. Rolstoelpatiënten? Ja. En ik meen dat uw voyeurisme niet zo ver strekt dat u daar ook de details van wil.
Jonge meisjes? Ja, ook. Niet vaak, maar het gebeurt. Vaak bellen ze voor een stripact, maar ik strip niet, want ik kan hoegenaamd niet dansen. Een vrij groot gebrek in mijn beroep, moet ik zeggen. Zeer vervelend. En ik weiger lessen te nemen.
Nu ja, die jonge meisjes bellen voor een stripact. Ik zeg dat ik dat niet doe. Ik leg uit wat ik wel doe. Ze hangen op. Even later bellen ze terug. Ja, misschien is iets anders toch ook goed. 'Iets anders'. Vrouwen hebben nogal moeite om 'het' te benoemen. Dat is niet de fout van die vrouwen. Dat is de fout van eeuwenlange onderdrukking door mannen. Ik gok dat vrouwen van oorspronkelijke nature eigenlijk zeer open voor seks moeten zijn geweest. Maar die openheid is er vakkundig uitgevlakt. Culturele exisie, zeg maar. Vreselijk. Misschien ben ik daarom wel gigolo. Ik haat onderdrukkingen. En de seksuele onderdrukking van de vrouw counteren, is zowat de enige die ik actief kan counteren. 't is natuurlijk plezanter dan onderdrukte Palestijnen helpen. En lucratiever. Maar waarom ik gigolo ben, is voor een latere brief.
Best veel aantrekkelijke vrouwen kloppen bij mij aan. Is het u al opgevallen dat de meeste onaantrekkelijke vrouwen getrouwd zijn? Hoe dat zo komt, weet ik niet. Er zal wel een wetenschappelijke reden voor zijn.
Waarom kloppen aantrekkelijke vrouwen dan aan bij een gigolo? Aandacht, denk ik. Ze zijn het zo zat dat mannen hen alleen benaderen, omdat ze er toevallig goed uitzien, dat ze willen dat het eens volledig om hen draait, niet om hun uiterlijk, maar om wat vanbinnen zit. Dat leer je als gigolo natuurlijk. Ik moet wel in 't innerlijke kijken, want als ik fysieke aantrekkingskracht als minimumvoorwaarde stel om een klantenrelatie aan te gaan, zou ik niet zo erg veel meer verdienen. En mijn klanten willen zelden seks, niet vooraleer er een diepgaand kennismakingsgesprek aan is voorafgegaan.
Gelukkig heeft elke vrouw wel iets, als je goed kijkt. Vooral vrouwen die geil zijn, bij kaarslicht, na een ontspannen babbel, met een gulzige glimlach op hun gezicht, zien er bijna altijd aantrekkelijk uit. Bijna al mijn klanten zijn er trouwens bijzonder op gefixeerd om mij te doen klaarkomen. Ik moet er hen altijd aan herinneren, dat ze zich voor een keer op zichzelf kunnen richten. Dat ik altijd later nog kan klaarkomen. Eerst zij. Daar hebben ze 't soms even moeilijk mee. Maar bij mijn vaste klanten went het snel en dan hebben ze ook veel liever zo.
Vaste klanten? Zijn er vrouwen die geregeld een man betalen voor seks? Ja, die zijn er. Het is zelfs niet zo dat er bij elke betaalde afspraak ook seks volgt. Misschien wel acht van de tien keren, maar niet alle keren. Soms willen ze letterlijk alleen maar samen slapen. Soms willen ze alleen een hele dag op 't strand liggen. Soms willen ze alleen praten. De hoer die niet ook een beetje therapeut is, zal 't in deze branche niet erg lang slijten.
Hoe kom ik er bij van zoiets te doen?
Verveling.
Ontsnappen aan de 9 to 5 wereld.
Ik hou van vrouwen.
Het verdient beter dan eender welke andere job ik zou kunnen doen. Of zou willen doen.
Het is een roeping.
feedback van andere lezers- ivo
een open boekje maar wel wat oppervlakkig, het is zoals een informatieve column, om het iets meer te geven, je moet dieper in jezelf graven, daar zit de waarheid die de lezer lezen wil :)
pisatelj: ja, als lezer heb je hier niks aan. 't is geen verhaal, het is een opsomming. De klassieke fout. Show, don't tell. En dit is duidelijk alleen maar 'tell'. Na deze tien dinges probeer ik weer eens iets anders. - greta
Een inkijkje in een wereld waarvan ik geen weet had. Zal ik dan toch maar eens zo'n gigolo bellen ..
pisatelj: 8 van de 10 keer regelt men een afspraak uit nieuwsgierigheid en wordt er uiteindelijk vooral gebabbeld... - pieter
William,
Een informatief stukje.
Maar: Ieder zijn vak.
Hoewel ik graag met vogels (m/v) van diverse pluimage omga, is dit niks voor mij.
Ivo heeft gelijk met zijn feedback.
Schrijf eens een keertje niet zakelijk maar vertel iets over de (natuurlijke)
spanning die je beleeft bij je werk. Dat maakt het veel persoonlijker en dus veel aardiger om te lezen. Schrijf-technisch moet je dat zeker lukken.
Vriendelijke groet,
Pieter.
pisatelj: Goeie feedback. Ivo is ook altijd zeer scherp in zijn reacties. Ik weet dat het niet goed genoeg is. Het vaststellen, is hopelijk de eerste stap naar beter...
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen. Totale score: 4Uitstekend:   1 stem(men), 33%Goed: 2 stem(men), 67%Niet goed: 0 stem(men), 0%totaal 3 stem(men) |
