naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Frisse wind

door pieter

Rust en vooral veiligheid had hij nodig.
En ondanks het laatste had hij het raam op een kiertje laten staan. Er kon toch niemand binnenkomen; in dit land had bijna iedereen traliewerk voor zijn raam.
Dat kwam hem goed uit want dan kon hij profiteren van die frisse zeelucht die zijn kamer vulde. Dat sliep lekker en een fijne manier om de dag te beginnen. De kamerdeur had hij gebarricadeerd met zijn koffer.

Zijn reiswekker gaf aan dat het drie uur was. Niks aan de hand, hij moest gewoon plassen. (dat heb je als je ouder wordt, dan houd je het niet vol tot de ochtend)
Op een of andere manier voelde hij dat hij niet alleen was in zijn kamer.
Hij werd bekeken.
Doelbewust deed hij het licht nièt aan. Eerst verkenning hebben en dan pas besluiten of je tot actie moet overgaan. Mocht het nodig zijn, kon je met precisie toeslaan.
'First: look see. Second: kill, if needed', hadden zijn instructors er in geramd.
'No questions, just kill.' Daar had hij dan ook altijd naar gehandeld en hetzelfde had hij zijn eigen manschappen geleerd. 'Jongens, er is maar één manier ….. . We zijn net indianen' had hij hen uitgelegd; 'Comanches of Apaches. Als ze thuis vragen wat je nou precies doet, zeg je maar dat je een krijger bent. Een krijger voor de goede zaak; een eerzaam beroep.'

Door een slaappil was hij niet helemaal helder.
Hij zag niks en het gevoel dat hij niet alleen was, dat was er ook niet meer.
Toch klopte er iets niet. Maar zijn oogleden vielen weer toe.
Jarenlange training en vooral praktijk wonnen het uiteindelijk van die pil.

Behoedzaam tastte hij om zich heen. Alsof hij weer op zoek was naar een uitweg in dat mijnenveld.
Hij had beet en als het nodig zou zijn kon hij toeslaan.
Wat hij vasthield trilde een beetje. Nee. Het was geen trillen, wat anders.
Zoiets had hij vroeger ook aangeraakt, toen hij kind was.
Opa en oma hadden het hem gegeven. Op advies van de huisdokter. Maar dàt had hij pas veel later begrepen.
Het voelde zacht en het leek ook alsof twee schijnwerpertjes hem in de peiling hielden.
Voordat die pil echt onverbiddelijk toesloeg, besefte hij dat dit één van zijn beste nachten zou worden.
Billy, de kat van hotelbazin Mei Chune, had het andere hoofdkussen tot slaapplaats gekozen.

feedback van andere lezers

• greta
  Ik had wel verder willen, zo geboeid was ik. Een beetje surrealistische sfeer, mooi gedaan.
  Groet, Greta.
  pieter: Dank je Greta,
  Fijn dat je geboeid was.
  Voel mij dan ook vereerd met je feedback.
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  Dank je Greta,
  Fijn dat je geboeid was. Voel mij dan ook vereerd met je feedback.
  Ik probeerde op een 'verborgen manier' toch veel informatie te geven. De hoofdpersoon moest profiel / smoel krijgen.
  Die twee schijnwerpertjes, katte-ogen die in het donker kunnen kijken, dragen wellicht bij aan die surrealistische sfeer. Klopt dat?
  Het lijkt mij verrekte moeilijk om deze situatie langer te maken of het uit te breiden tot een verhaal met kop en staart. Ik ben nog niet zo ver dat ik dit zou kunnen. Maar proberen kan altijd.
  Vriendelijke groet,
  Pieter.
• koyaanisqatsi
  Dit krijgt toch een vervolg, mag ik hopen?
  pieter: Dank je zeer,
  Maar jij en Greta zetten mij wel voor een probleem. Wat moet ik in vredesnaam verder schrijven?
  Iets over wat na de ontdekking van insluiper Billy gebeurt of juist wat er gepasseerd is vóórdat hij in het hotel rust en veiligheid zoekt? Is zijn naam bekend gemaakt via de sociale media? En is hij daarom niet meer veilig en laten zijn superieuren hem aan zijn lot over? Of speelt er wat anders? Als jullie suggesties / input hebben, dan ontvang ik dat heel graag. Kunnen we samen er iets moois / spannends / engs van maken.
  Vriendelijke groet,
  Pieter.
• lin
  Zo af en toe wat ouder werk lezen levert dit pareltje op! Heel spannend geschreven zodat je vanzelf doorleest! gr Lin
  pieter: Dank je wel voor het 'pareltje'. Kat Billy en de hotelkamer bestaan echt. De rest heb ik verzonnen. Fijn dat het als spannend beleefd wordt. Ik ben nog steeds in de fase dat ik van alles probeer. Wellicht kom ik nooit verder, maar dan heb ik wel plezier gehad aan het verzinnen en creëeren. en dat is ook al heel wat.
  Vriendelijke groet,
  Pieter.

Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 6

Uitstekend: 3 stem(men), 100%
Goed: 0 stem(men), 0%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 3 stem(men)