writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Zomaar een zondag, ergens in februari...

door GoNo2










Koffie, ik ruik verse koffie terwijl ik op weg ben naar de bakker. M'n God, denk ik, hoe lang is het geleden dat ik nog verse koffie gedronken heb? Het lijkt wel eeuwen. Niets gaat boven een kopje lekkere verse koffie, de geur alleen al doet mij watertanden. Koffiepads zijn wel handig, maar evenaren verse koffie niet hé?

Aanschuiven tot buiten op de stoep. Is er een aanslag gepleegd op de warme bakker? Waar blijft het leger, denk ik dan. Veel volk, zeg ik tegen Jef, m'n overbuur. Zenden ze het Wereldkampioenschap Knikkeren rechtstreeks uit, vraag ik hem. Ge ziet dat ge niet veel buiten komt op een zondag hé, is z'n antwoord. Ge moet hier al aanschuiven vanaf negen uur anders kunt ge naar uw zondagse pistoletjes fluiten. Waarom klagen die bakkers dan altijd, vraag ik me af...

Het duurt en het duurt. Maar kom, we mogen niet klagen, de zon schijnt en de vogels kwetteren. Zou de lente al begonnen zijn? Of is het de natuur die met ons voeten speelt?
Ik voel de kriebels al. Ik heb het niet zo voor koning Winter. Duurt mij altijd te lang...

Jef vraagt z'n pistolets die hij op voorhand besteld heeft. Nog wat charcuterie, een brood en z'n dag kan niet meer stuk. Wat zal het zijn, hoor ik Salah vragen. Vier pistolets, antwoord ik. De pistolets zijn op, om elf uur brengen ze een nieuwe lading, zegt ze. Ge moet uw pistolets bestellen hé? Is dat een nieuwe trend, vraag ik me af. Bellen om pistolets te bestellen? Reken de prijs van uw telefoontje bij de kostprijs van uw pistolets en ge hebt gouden pistolets. Ik ga met lege handen buiten...

De Jef staat te zeveren over de voetbalbond tegen Marcel, de duivenmelker. Marie, z'n vrouw, zal wel wachten op haren halve trouwboek. Tijd zat, denkt Jef, de mis begint maar om elf uur. Marie en Jef zijn nog van de oude stempel, houden tradities in ere. Na de mis, een Trappist gaan drinken in café Breughelhof. Jef speelt biljart en Marie zit te tetteren met de complete bond van de gepensioneerden. Ik ben er eens binnen geduikeld rond halféén. Moest dringend een kakje doen. Tegen een boom plassen gaat nog, maar uw darmen leegmaken tegen een boom, zie ik niet zo zitten hé?

Ik word, in april, zestig jaar. Ik word dus een driemaal twintiger. Zou ik hier dan iedere zondag ook zitten? Tussen de gepensioneerden, die alleen maar praten over voetbal en over de politiek? Wachten tot de bingo begint met volgens de speaker van dienst toch weer prachtige prijzen te winnen? Zoals daar zijn een waterkoker, een Monopolyspel en als hoofdprijs een tweepersoonstentje van Decathlon... Je zal maar als gepensioneerde, die stijf staat van de reuma, zo'n tentje winnen, denk ik dan. Erin geraken is al een hele opgave, laat staan er terug heelhuids uit geraken. Van kindjes maken in dat tentje zal ook wel niet veel van in huis komen, denk ik dan...

Jef slaat in 't geniep de ene trappist na de andere in z'n kraag. Hij word met de minuut vrolijker en vrolijker. 't Leven van een gepensioneerde kan op sommige ogenblikken toch plezant zijn hé? Marie zit haar beklag te doen tegen haar buurvrouw. Ze heeft een rekening gekregen van 't ziekenhuis. Dieven zijn het, hoor ik haar zeggen. Ik moest nog meer dan driehonderd euro opleggen. Waarbij ik me afvraag voor welke ingreep. Haar vele rimpels krijg je alleen nog weg met een strijkijzer of ver doorgedreven facelift. Maar Marie klaagt altijd, ik denk dat ze zo geboren is. Al klagende. Het eerste wat ze deed, toen ze op de wereld kwam, was klagen tegen de vroedvrouw over haar ouders. Ze had er meer van verwacht, denk ik...

Nee, ik denk niet dat ik ooit als gepensioneerde m'n tijd hier zal verslijten. Tegen die tijd zullen de meesten al niet meer hun bed uit kunnen. De gemiddelde leeftijd bedraagt hier tussen de zeventig en negentig jaar. En als ik al hun ziektes hoor, dan verbaast het me dat ze nog trappist of iets anders kunnen zuipen. Maar het zal misschien aan hun godsvrucht liggen hé?

Eventjes wachten, ik ben de draad kwijt. Van m'n verhaal bedoel ik. Breien doe ik niet, dus mag ik af en toe een steek laten vallen. Zei Napoleon in Waterloo, terwijl z'n steek wegwaaide. Die Slag om Waterloo werd feitlelijk uitgevochten in Eigenbrakel en niet In Waterloo. Maar de hertog van Wellington vond Waterloo beter klinken hé? 't Gaat goed, 'k spring weer van de hak op de tak. Als het blad maar vol geraakt, moet ge maar denken...

Ik heb geen pistolets en ook geen verse koffie. Een hoogstaande traditie die uit m'n leven verdwenen is. Samen met het rozijnenbrood en de warme chocomelk. Dat heb je als je kinderen je huis uit zijn. Een kerstboom staat er ook al jaren niet meer. Voor wie en voor wat, vraag ik me ieder jaar af. Voor de gezellige sfeer zeggen m'n kinderen altijd. En voor uw kleinkinderen. M'n kleinkinderen? Als die op bezoek komen, zitten ze uren op een tablet te spelen. Als ik vraag hoe het was op school, krijg ik geen antwoord. Als ik iets anders vraag ook niet. Een nieuwjaarsbrief lezen ze af van hun tablet. Maar als het hun verjaardag is, staan ze wel met hun handjes open hé? Ik moet me in duizend bochten wringen om al m'n kleinkinderen een centje te kunnen geven. Maar dat zien en weten ze niet. Hoeft ook niet. Hun kind-zijn is totaal niet vergelijken met hoe het vroeger was. Iedere nieuwe generatie vult z'n kinderwereld opnieuw in. Dat noemen ze vooruitgang...

Ik ga vanmiddag een fikse wandeling maken in de zon. Met een thermos thee en een paar sneetjes brood, belegd met salami met look. Als ik honger krijg, eet en drink ik. Niet gebonden aan de tijd. De illusie van vrij te zijn of toch eventjes hé?

©GoNo

 

feedback van andere lezers

  • andremoortgat
    Uit het leven gegrepen
    En gekleurd door Gono

    GoNo2: Dank u!
  • danvoieanne
    Mooi hoe je deze gevoelens neerschrijft op een zondag,
    ja vaak is het bij de bakker al vroeg uitverkocht....
    maar een rustige gezellige wandeling in de natuur maakt zoveel goed.
    Graag gelezen en fijn dat je ook terug bent .
    GoNo2: Dank u!
  • koyaanisqatsi
    En volledig akkoord wat koffie betreft! ;-)

    GoNo2: Dank u!
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 6

Uitstekend: 3 stem(men), 100%
Goed: 0 stem(men), 0%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 3 stem(men)
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .