Volg ons op facebook
|
< terug
En dan nu: " ACTIE...!! "
Ik ga proberen om nog eens naar een film te kijken. Meestal ben ik na een kwartier m'n concentratie al kwijt. Komt door de onafgebroken stroom reclame die ze mij door de strot duwen. Gaande van nieuwe inlegkruisjes, die ik zeker moet kopen omdat anders m'n leven wel eens zou kunnen eindigen in een ware nachtmerrie, tot een hamburger van ene Macdonald, die op tv zo groot is dat ik m'n mondhoeken moet optrekken tot aan m'n oren. Daartussen nog de nodige reclame van vakantiebestemmingen, auto's die amper 16 000€ kosten, datingsites met gratis inschrijvingen en je bent bijna rond. Mij verwondert het al lang niet meer dat die reclameblokken langer duren dan de film...
Ik kies voor een actiefilm. Een beetje actie in m'n troosteloos bestaan is mooi meegenomen, denk ik dan. Gezellig geïnstalleerd met een glas multivruchtensap en tien zelfgemaakte sigaretten, meer moet dat niet zijn hé? M'n kat kijkt mee over m'n schouder. 't Zal me benieuwen hoe lang het duurt eer ze ligt te slapen...
Plaats van het gebeuren: een boerengat met de toepasselijke naam Lost Paradise. 't Is weer eens iets anders dan Zoetenaaie of Bommerskonte, denk ik dan. Het plaatsje ligt op de grens met Canada. De held van het verhaal heeft hier z'n toevlucht gezocht, in de hoop te kunnen genieten van z'n welverdiende pensioen. Ik gun het hem. Laat mij raden, hij ziet er niet uit alsof hij aan de lopende band gewerkt heeft bij Ford. Als rioolputjesschepper zal hij ook wel niet gewerkt hebben. Hij is dus een ex-marinier die als bijverdienste werkte bij de CIA. En ja hoor, ik sla de nagel op de kop. Boem, er los op...
Reclame...
u kunt nu gaan zien of er nog wat te bikken valt in de ijskast en vergeet niet uw plasje te gaan doen.
Alles gaat voorbij, ook de reclame.
De man krijgt een telefoontje van een gewezen collega. Een vriend, die hem het leven heeft gered. Jawel, er zijn zo van die helden, die in oorlogssituaties je leven redden. Amerika heeft er een patent op, maar dat komt door al die oorlogen waarin ze verwikkeld zijn hé?
Je ziet onze toekomstige held van kleur veranderen. Het telefoontje voorspelt niet veel goeds. Wat me weer opvalt is dat die Amerikaanse acteurs perfect Duits spreken. Duits wordt daar schijnbaar met de pap ingelepeld. Of zou het aan de zender liggen? De man legt de hoorn neer. Wat ik ook zou doen als het gesprek afgelopen is. Schijnbaar was de uitvinding van het mobieltje nog onderweg, denk ik dan...
Hij loopt naar een achterkamertje. Achter een verborgen wand zit een wapenarsenaal waar de Syriestrijders alleen maar kunnen van dromen. Ik vraag me af wat een gepensioneerde met zoveel wapens moet doen. Op de beren schieten, misschien? Of is ter bescherming van z'n woonst? Of is het pure nostalgie naar vervlogen tijden? Hij staart naar de wapens en kijk, plots wordt ik meegezogen in z'n gedachten. Ik zie hoe hij, met z'n strijdmakkers, een kamp met tot de tanden bewapende guerrillastrijders binnenvalt. Ik geraak de tel kwijt als ik al die gesneuvelden probeer te tellen. 't Moeten er meer dan honderd zijn. Wil je wat actie in je leven, ga dan bij de mariniers, denk ik dan. Da's wat anders dan een vliegveldje bewaken in Afghanistan...
Onze held, want dat is hij, wordt geraakt door een kogel in z'n been. Waarschijnlijk een verdwaalde kogel van één van z'n strijdmakkers. 't Speelt zich allemaal af in het donker, zo goed kon ik het nu ook weer niet zien. Z'n collega wil hem niet in de steek laten en dat terwijl hij er zelf om vraagt. Dat is een bevel, zegt onze held, laat mij achter en vervul je opdracht. Ik heb lak aan zulke bevelen, zegt z'n wapenbroeder. Ik krijg er bijna tranen van in m'n ogen. Zoveel broederschap kom je niet vaak tegen. Samen uit, samen thuis hé?
Reclame...
Ik ga een kopje warme thee maken. Warme thee met citroen. Ik hoor, op de achtergrond, de zoveelste reclame over Volkswagen. 'k Zal wel te voet gaan, denk ik dan...
Onze held staat nog steeds voor z'n ongebouwde kast. Ik zie hem twijfelen welke wapens hij zal gebruiken. Hij neemt een zwarte sporttas en laadt ze vol met wapens van verschillende kaliber. Die gaat een derde wereldoorlog beginnen, zoveel is zeker. Hij stapt naar z'n uit de kluiten gewassen wagen. Een mastodont die hier niet mag rondrijden. Z'n hond laat hij jankend achter. Wie er voor dat beest moet zorgen is mij een raadsel. In Amerika zijn ze niet mals voor dierenverwaarlozing, maar met Amerikaanse helden moet je oppassen hé? Kijk maar naar Rambo. Na zes films is die kerel nog altijd niet op pensioen. Heeft het nog steeds aan de stok met de halve wereld. Maar dit terzijde...
Actie, ik wil actie!!
Onze gepatenteerde held rijdt door de nacht. Met een verbeten trek om z'n mond. Naast hem ligt z'n tas met wapens. Ik hoop dat hij tegen gehouden wordt door een sheriff wegens overdreven snelheid en het niet branden van z'n linkerachterlicht. 't Mag ook z'n rechterachterlicht zijn. En weer krijg ik een inkijk in z'n vroeger leventje. Nu is het vanuit een helikopter. Z'n vriend, nog steeds dezelfde, sleurt hem binnen. Juist op tijd, da's meestal zo, want ze worden achtervolgd door een meute spleetogen. Onze held is nu getroffen in z'n arm. Hij bloedt als een rund in een slachthuis. Je hebt m'n leven gered, murmelt hij tegen z'n vriend. Geniet ervan, 't leven is al kort genoeg, antwoordt z'n eeuwige vriend. Waar blijven ze het halen, denk ik dan. Die vriend heeft schijnbaar niets anders te doen dan levens te redden. Een standbeeld verdient die man. Ja toch?
Hij stopt aan een baancafé. Feitelijk een broodjeszaak waar men een sanitaire tussenstop kan maken. Waar de enige klanten truckers en vertegenwoordigers zijn. Van die ruige truckers die in 't weekend op hun motoren kruipen om de Hells Angel uit te hangen. Laat mij raden, denk ik weer, er hangt actie in de lucht. Waarschijnlijk zal er nu een vrouw voor de pinnen komen. Een vrouw die lastig gevallen wordt door een hitsige trucker. Ik opteer voor de dienster van dienst. Een jonge deerne die niet wil dat haar billen dienen als knijpmateriaal...
Onze held blijft even stil staan in het deurgat. Kijkt spiedend om zich heen. Een imposante verschijning met het licht achter zich. Een engel des wraak? In de verste uithoek van het baancafé uit de jaren zestig, waar nog posters hangen van Buddy Holly, Elvis Presley en de alom tegenwoordige Marilyn Monroe, zit een oudere man troosteloos te wezen. Z'n handen beven als hij z'n blikje bier naar z'n mond brengt. Verdomme, denk ik, als dat de tweevoudige redder van onze held z'n leven is, mag ik worst wezen. Zeg dat het niet waar is, het is hem nog ook...
Onze gewezen marinier zet zich tegenover z'n aan lager wal geraakte vriend. Kijkt hem aan met een doordringende blik. Een blik die alles zegt. Een vragende blik. Z'n vriend, die nu nog meer beeft of denk ik dat maar, doet z'n verhaal met bevende stem. Maar eerst wil hij nog een biertje. Hij roept de dienster, ze brengt het hem. Hij is hier schijnbaar vaste klant.
Als ik het goed begrepen heb, is je dochter ontvoerd, zegt onze held. Ja, ze hebben haar ontvoerd en willen een losgeld van een half miljoen. Een half miljoen, waarom geen miljoen, vraagt onze held hem. Dat weet ik niet, is z'n antwoord. De vraag is waarom ze juist uw dochter ontvoerd hebben, er moet toch een reden zijn hé? Ja, dat denk ik nu ook. Je gaat toch zo maar niet iemands dochter ontvoeren en losgeld vragen als je niet weet of ze die wel kunnen betalen?
Reclame...
Zo, dat was lang geleden hé?
Er is iets mis met de film. De film begint opnieuw als onze held in de deuropening verschijnt. Een imposante figuur, zo te zien. Maar ik val in herhaling, 't is aanstekelijk.
Zo zullen we rap aan 't volgende reclameblok zijn, is m'n bedenking...
Er ontstaat tumult in 't café. Had ik het niet gedacht? De dienster wordt dus inderdaad lastig gevallen door een dronken trucker. Z'n vrienden lachen zich een kriek als hij van de dienster een oorveeg krijgt. Blijf met je poten van m'n lijf, zegt ze in perfect Duits. De oorveeg maakt geen indruk op de trucker. Hij trekt haar op z'n schoot. Als dat maar goed afloopt, denk ik dan. Ongewenste intimiteiten op de werkvloer?
Onze held richt zich op in z'n volle lengte. Stapt op de trucker af. Spelbreker, bemoei je er niet mee, 'Ongewenste intimiteiten op de werkvloer?
Onze held richt zich op in z'n volle lengte. Stapt op de trucker af. Spelbreker, bemoei je er niet mee, 't is misschien een koppeltje hé? Maar zo staat het niet in 't script. Er staat: " en dan nu actie!!"...
Nonchalant, alsof het de doodnormaalste zaak ter wereld is, slentert hij naar het tafeltje van de trucker. Hij trekt de dienster van de trucker en vraagt langs z'n neus weg of hij ook op z'n schoot mag zitten? Ik kan in de ogen van de trucker lezen dat hij geen homo is. Hij zal dat mietje wel eens de les spellen. Waarbij ik plots denk dat die trucker dringend een bril moet kopen. Of hij bijziende of hij is half blind. Doen ze in Amerika geen ogentest alvorens iemand op de baan te sturen?
Hij staat recht. Voor hoe lang nog? Waar bemoei je u mee? Ja, dat vroeg ik me enkele minuten geleden ook nog af. De trucker haalt plots uit. Moet je niet doen met een ex-marinier die nog voor de CIA gewerkt heeft. Komt er nog bij dat hij een meester in de martial arts is. Ook dat nog. Voor de kerel op z'n mama kan roepen, zo hij al een moeder heeft, vliegt hij door de gelagzaal. Los tegen de jukebox, die van 't van 't verschieten La Bamba begint te spelen. De perfecte tune voor een cafégevecht...
Z'n vrienden truckers laten het niet zo. Nee, ze besluiten om collectief in de aanval te gaan. Voor onze held een welgekomen afwisseling. Knots, boem, patatten met saucissen. Er krijgt er ene een muilpeer die z'n vals gebit in z'n bord met hamburger doet belanden. Een andere krijgt een slag op z'n neus waarbij je het neusbeentje hoort kraken. Doe zo voort en er schiet straks niets meer over van de set, denk ik dan. Al goed dat hij z'n sporttas met oorlogswapens in z'n wagen gelaten heeft, is m'n bedenking. 't Zou nogal een bloedbad geworden zijn hé?
Wordt vervolgd..
©GoNo
feedback van andere lezers- koyaanisqatsi
more more more :-)
GoNo2: Dank u! - andremoortgat
Hilarisch
Je zit weer en forme
GoNo2: Dank u wel! - danvoieanne
Actie genoeg inderdaad....knap geschreven en graag gelezen ..spannend.
GoNo2: Dank u wel!
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen. Totale score: 5Uitstekend:   2 stem(men), 67%Goed: 1 stem(men), 33%Niet goed: 0 stem(men), 0%totaal 3 stem(men) |
