< terug
Voorstudie
Vooraf:
Dit is alweer een stukje uit mijn, nog te complementeren, verhaal.
Willen jullie het lezen en van opbouwende kritiek voorzien?
Loopt het goed? Klopt de dialoog een beetje?
Is het jullie, als lezer duidelijk, waar dit over gaat?
Hebben jullie suggesties? Enzovoort.
Alvast bedankt voor jullie reactie.
Zomaar, omdat hij er zin in had en ook volledig uit zijn hoofd, had hij een voorstudie van Leena en Marit gemaakt. In hun zo specifieke houding als ze kattenkwaad aan het beramen zijn. Aangestipt met kleurstreepjes die aangaven hoe het uiteindelijk moest worden, 60 x 90 centimeter. Het was net alsof ze bewogen. Dat het levende wezens waren in plaats van alleen maar een tekening van twee vrouwen. "Je kan het nog ouwe", sprak hij zichzelf bewonderend toe. "Je kan het nog. Je bent dus geen uitgerangeerde bijna-bejaarde die in een ver en koud land zijn laatste centen moet verdienen. Man, je begint net." Hij voelde zich zeer opgelucht en gerust gesteld. Een diepe zucht kwam naar boven. Er zat nog steeds leven in hem; hij was dus nog niet afgeblust. Een flinke wind ontsnapte hem en tevreden schonk hij zich twee vingers single malt in.
Zij wisten er niets van. En toen zij weer eens onaangekondigd bij hem binnenvlogen, was hij te laat om het te verbergen. "Nou krijg ik op mijn flikker", dacht hij, "ik heb niet eens toestemming gevraagd."
Meteen zagen zij het hangen, in een provisorische lijst en op een prominente plaats.
"Jezus , man. Wat heb jij gedaan?"
"Lul. Heb je ons niet eens gevraagd te poseren?"
"Hij bedoelt het goed. Weet je wat, Leena? Misschien is hij wel een te verlegen jongetje om het ons te durven vragen. Hoe gek het ook mag klinken."
"Verlegen of niet. Ik vind het mooi."
"Maar het is nog niet eens af", piepte hij.
"Jawel. Niks meer aan doen."
"Misschien heb je wel gelijk, Lieffie. Weet je wat? We nemen het gewoon mee en hangen het op de Nieuwjaarstentoonstelling."
"Dat zal die zogenaamde echte kunstdrollen een poepie laten ruiken."
"Mag ik ook nog wat zeggen?", probeerde hij.
"Nee", was hun onverbiddelijke antwoord. "Dit zijn wij en dus zijn wij er de baas over."
"Volgens mij houdt-ie van ons, maar durft-ie dat niet te zeggen. Kan niet anders."
"Zullen we hem dan nog maar even te vriend houden?"
"Rot meiden" kreeg hij er nog net uit terwijl zij hem op de bank slingerden en bijna smoorden.
feedback van andere lezers- GoNo2
Het leest vlotjes! pieter: Fijn dat het vlot leest. In het verhaal gebeuren de dingen ook vlot achter elkaar. De hoofdpersoon, toch ook niet meer de jongste, vindt alles wel fijn maar het tempo is hem vaak te hoog. Ik bedenk nu dat hij naar een arts zal gaan om dat probleem voor te leggen. Wellicht heeft hij een tekort aan testosteron, denkt hij zelf. (dat heb je op die leeftijd)
Vriendelijke groet, Pieter. - Ghislaine
Ik heb toch een aantal bemerkingen. ' wordt niet gebruikt om een dialoog te beginnen. Deze " aanhalingstekens wel. Ook staan een aantal dialooglijnen niet op een nieuwe regel. Ook gedachten kunnen gescheiden door een komma gewoon neergezet worden zonder aanhaling of andere tekens. - danvoieanne
Wie ben ik..om je opmerkingen te geven..-)
Graag gelezen en
je schrijven is volgens
mijn mening altijd prima hoor .... pieter: Dank je Anne,
Ik zal proberen op deze weg verder te gaan.
Vriendelijke groet,
Pieter.
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen. Totale score: 5Uitstekend: 2 stem(men), 67%Goed: 1 stem(men), 33%Niet goed: 0 stem(men), 0%totaal 3 stem(men)
|