naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betrapt

door pieter

Weer een deel van mijn, nog steeds te voltooien, novelle.
En weer de vragen: Loopt dit goed? Krijgt de hoofdpersoon een beetje een eigen gezicht? Graag jullie feedback.


Op een zeker moment was iedereen de ontwerpstudio uit en bleef hij alleen achter.
Dat was niet erg. Kwam hem zelfs goed uit, want nu kon hij doen wat nodig was.
Hij haalde zijn twee favoriete penselen uit zijn tas, schoof de plastic kapjes eraf en streek, nee streelde, er mee over zijn rechter handpalm. Trok een groot vel 400grs papier uit de kast en schroefde een potje zwarte inkt open.
Hij ging een tekening van Sang Diu maken. Dat was hoe zij ècht heette. Al bij hun tweede ontmoeting had hij daar heel westers-direct om gevraagd. En dus niet Wendy, de naam die zij gebruikte en ook niet Mooie Ogen, zoals hij haar meteen al stiekem in zichzelf noemde. Wat het betekende, wilde hij ook weten. Dat is toch niet interessant, had zij gemeend. Hij vond dus van wel. Maar waarom wist hijzelf ook niet zo goed. "Nou daarom." Dat vond zij eigenlijk wel een goed argument en ze gaf toe.
Zachte Ochtend was de betekenis. Zij was namelijk bij het ochtendgloren geboren. "Dat moet een mooie, rustige bevalling geweest zijn, meende hij. "Nou, juist niet." Het had bijna een dag geduurd voor zij er uit was. Haar moeder had veel pijn gehad. "Kun je nagaan hoe blij ze met je waren dat zij je zo'n mooie naam schonken."
"Dus jij vindt het een mooie naam?", had ze met grote ogen gevraagd.
"Ja, en als je het goed vindt zal ik je ook zo noemen." Later had hij begrepen dat zij zich zeer vereerd gevoeld had toen hij die vraag zo direct stelde. Chinezen deden zo iets niet. Als zij het al wilden weten, dan vroegen zij het altijd via een omweggetje. Dit directe beviel haar wel. Je wist meteen wat je aan hem had.

"Aan de slag, kerel. Doorzetten", sprak hij zichzelf toe. Een zelfhulpboek had hem namelijk verteld dat dit goed helpt bij afstand nemen, elkaar loslaten en zelfs onthechten.
Niet dus. Al bij de eerste penseelstreek voelde hij hoe dat ene spiertje naast zijn rechter oogkas weer begon te trillen. Maar hij pakte door. In simpele lijnen zette hij haar neer in haar natuurlijke omgeving. Eigenlijk was het maar basaal wat hij maakte. Maar zij was het wel. Wapperend haar en haar ogen die uitkeken over Victoria Harbour. In een paar lijnen met de dunne penseel liet hij een Star ferry in de verte voorbij varen. Het zal wel verbeelding zijn maar hij kon het water ruiken. Hij stopte even, deed een pas achteruit, keek aandachtig, krabde op zijn hoofd en gaf nog een laatste streek. Zo was het goed.
Hij blies over het papier totdat alle inkt droog was en hing het met een paar magneetjes op het white board. Deed een paar stappen achteruit om het van een afstandje te bekijken en schrok.
In de deuropening stond de general manager, met een hand in zijn zak en ontspannen leunend tegen de deurpost. Die stond er natuurlijk al een hele tijd.
Foute boel. Voelde zich een schooljongen die betrapt was.

"Hoe klets ik mij hier nou weer uit?", vroeg hij af.
De schoolmeester in hem kwam naar boven. Hij legde de man uit dat die paar streepjes in feite de basis en de sfeer van een bepaalde situatie aangeven. De fantasie van de beschouwer kan het dan verder zelf invullen. Met het voordeel dat er nog geen waarde-oordeel gegeven kan worden. Want iedereen die het ziet geeft er zijn eigen draai aan. Vult het zelf in, als het ware. "Deze gedachte, visie zoals u wilt, kun je ook doortrekken naar iets als production design." De manager zei niets, knikte af en toe en daaruit maakte hij op dat hij verder kon gaan. "Een voorontwerp of, zoals je het ook kunt noemen, een basisontwerp geeft eigenlijk al de hele situatie weer waarin iets zich afspeelt. Dat ligt dus al vast. Maar daarmee ben je er dus nog niet. Het moet nog verder ingevuld worden. Want als ontwerper kun je niet alles zelf. Dus dat ogenschijnlijke simpele ontwerp kun je laten uitwerken door andere disciplines die er toch al zijn. Zij zijn lokaal bekend en vullen het op de juiste manier in. Zodat de toeschouwer in zijn eigen werkelijkheid getrokken wordt. Zo heb ik dat gedaan bij de gedramatiseerde documentaire over de geschiedenis van de gewone Chinezen in Hong Kong. Die is uiteindelijk ook door BBC Four uitgezonden. Bent u bekend met die film?"
De manager knikte. "Gaat u verder."
Terwijl hij zijn visie voorlegde, leek het hem wel of hij een sollicitatiegesprek voerde. Maar dan in de vorm van een monoloog.
"Het vakmanschap, fantasie en vaardigheid van die anderen worden op die manier dan geprikkeld. Zij voelen zich ook serieus genomen. Dat heeft altijd positief effect op inzet en eindresultaat. Als je het een beetje handig aanpakt, komt het precies tevoorschijn zoals jij het wilt. Op deze manier is het vaak ook nog eens cost-effective."
Dit leek hem een uitdrukking die een general manager zeker zou aanspreken.
Hij was uitgepraat. In ieder geval had hij het gevoel dat hij zich er uit gered had.

"Weet u", sprak de general manager. "Altijd vòòr de midzomerreceptie van het bedrijf houden mijn vrouw en ik elk jaar een soiree. En als het kan in de openlucht. De weersvooruitzichten voor komende zondag zijn uitstekend. Ik nodig u hierbij uit. Kunt u wellicht uw kennissenkring wat uitbreiden. Het begint om drie uur 's middags en duurt tot een uur of acht. Voor u is de beste manier om er te komen u als vanaf het centraal station bus 19 neemt en dan doorrijdt tot het eindpunt. Ons huis is het enige witte met een rood dak. Dat kan niet missen. Komt u gerust."
De manager was nog niet klaar. Uit zijn portefeuille haalde hij een foto van een meisje van een jaar of zeven. Genomen op een pier met veerboten op de achtergrond. "Ik zou het zeer op prijs stellen als u hiervan net zo'n inkttekening maakt als die van daarnet. Als u er tijd voor vrij kunt maken natuurlijk", grinnikte hij.

feedback van andere lezers

• GoNo2
  Graag gelezen en genoten!
  pieter: Fijn dat je het met graagte gelezen hebt. Want wat alles wat ik op dit moment schrijf, is te beschouwen als een oefening. Een oefening voor wat?
  Dat weet ik nog niet. Ik heb in ieder geval niet het (waan)idee dat mijn werk ooit eens uitgegeven wordt.
  Groet,
  Pieter.
• greta
  Hallo Pieter. Je vroeg me laatst wat ik bedoelde in mijn reactie met 'heerlijk leesvoer'. Dat is als een tekst geen haperingen bevat, geen vragen oproept en een soepele verteltekst heeft. Gewoon lekker leesbaar, niet al te veel cliché's of voorspelbare situaties. Het is geen categorie hoogstaande literatuur maar dat is niet erg. Je beleeft duidelijk plezier aan het schrijverij, toch?
  pieter: Dank je, Greta.
  Het niveau van hoogstaande literatuur zal ik wel nooit bereiken. Hoeft ook niet per se.
  Vriendelijke groet,
  Pieter.
• danvoieanne
  Graag gelezen PIETER.
  pieter: Altijd blij met een 'graag gelezen'.
  Vriendelijke groet,
  Pieter.

Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 5

Uitstekend: 2 stem(men), 67%
Goed: 1 stem(men), 33%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 3 stem(men)