naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Een ei

door MarieChristine

Het was rond het middaguur toen we de parking opreden van hotel La Tourelle. We waren aangenaam verrast door het statige gebouw met torentje, het roze stucwerk en de prachtige locatie in de baai van de Somme. Bovendien was het aangenaam juniweer en mijn man en ik verheugden ons erop om tijdens ons verblijf te wandelen en tuinen te bezoeken die in de buurt gelegen waren.

De volgende morgen begaven we ons naar de tuin van Maizicourt. Behalve de bus van Garden Tours stonden er nog maar weinig auto's op de parking, die pittoresk gelegen was naast een slapend kerkje. De ingang van de tuin was door een poortgebouw, waar een lange boerentafel stond en allerlei oude werktuigen uitgestald waren. Een oudere, pezige vrouw met opvallend grijs krullend haar kwam van de ladder waarop ze stond om de klimrozen te snoeien en nam ons toegangsgeld in ontvangst. We kregen een plannetje mee en genoten van de vele verschillende facetten van de weelderige tuin. Allereerst was er voor het kasteeltje een strak grasveld omzoomd met honderden witte hortensia's. Daarnaast bevond zich een groentetuin die van de straat gescheiden was door een verweerde stenen muur, en begroeid met vlak gesnoeide appel-en perenbomen waar al kleine vruchtjes aanhingen. Achter het kasteeltje was een Engels park met eeuwenoude bomen. Helemaal achteraan bevond zich een hoge haag met in het midden een ijzeren hek dat een doorkijk bood op het glooiende landschap. We wandelden terug langs een andere route en passeerden een Franse tuin met zwierig gesnoeide buxushaagjes, perkplanten en vijvers waar fonteinen spoten uit stenen monden. Dan was er ook nog een weide met sierkippen en een duiventil met alleen maar witte duiven.

Plots brak er een hevig onweer los en we haastten ons naar het poortgebouw, waar ook de oudere dame aanwezig was. Ze stelde zich voor als de eigenares en toonde fier een boek dat ze eerder dat jaar had laten uitgeven. Het bevatte de geschiedenis van het domein en veel professionele foto's van de tuin die tijdens de verschillende seizoenen genomen waren. Ik ging buiten onder een afdak naar de regen kijken terwijl zij en mijn man door het boek bladerden. Even later was de bui voorbij en ik zag haar weggaan. Ik wenkte mijn man om naar de auto te gaan, maar hij zei :'Ik heb dat boek gekocht en nu wil de dame ons een ei geven. We moeten dus even wachten.' Een ei, dat hield geen steek vond ik. Even twijfelde ik aan zijn kennis van de Franse taal en vroeg wat ze precies gezegd had. 'Je vais vous donner un oeuf.' Toen kwam de dame weer tevoorschijn met een nieuw exemplaar van het boek bij zich. 'Voici un neuf.'

feedback van andere lezers

• pieter
  Heerlijk.
  Precies op 'de menselijke maat' geschreven.
  Een climax en anti-climax ineen.
  
  Vriendelijke groet,
  Pieter.
  MarieChristine: Dankjewel, Pieter, ik was er even niet :-)
• Koyaanisqatsi
  Ik slaag daar dus nooit in, om een omgeving zo kundig te beschrijven. Blijkbaar mist mijn barbaars oog zin voor detail.
  MarieChristine: Maar jij kan situaties en personages wel kundig beschrijven!
  Dankjewel
• GoNo2
  Genoten!
  MarieChristine: Dankjewel
• Jan__Willems
  graag gelezen, ik zonder meer uit naar meer :)
  MarieChristine: Ik twijfel of het woordspel un oeuf-un neuf wel duidelijk was..
  Groetjes
• doolhoofd
  Ieder diertje zijn pleziertje.
  MarieChristine: Dankjewel

Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 7

Uitstekend: 2 stem(men), 40%
Goed: 3 stem(men), 60%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 5 stem(men)