Volg ons op facebook
|
< terug
Een zegen of een vloek Ricochet
Boekrugtext - Voorwoord ((*_+))
Archi neemt U mee op een reis door de tijd.
Vanaf zijn 6e levensjaar staat de wereld ineens op zijn kop.
Uit het niets verwandelt zich de geborgenheid van een paradijselijk sprookje in een melo-dramatische chaos van desorientatie in de boven en onderwereld. Onomkeerbaar is zijn weg vooruit. Gedreven door zijn instinct om te overleven, wordt hij heen & heer geslingerd tussen emoties en realiteit.
Zonder enige kennis van het bestaan, gaat zijn zoektocht over hoge bergen & diepe dalen.
Alle personages in dit verhaal zijn levensecht en hebben een bestaan opgebouwd met familie en kinderen. Ofwel gestorven, doodgeschoten of aan een overdosis overleden.
Zijn avontuur brengt hem door half Europa & Mexico, rusteloos op zoek naar zijn ware identiteit.
Archi gaat in etappes door het verleden, heden en toekomst. Niet expliciet in deze volgorde !
DEEL 1
Januar 1945
Toen aan het einde van de 2e wereldoorlog nagenoeg de meeste Duitse soldaten waren gesneuveld of gevangen genomen, was de keuze niet echt meer reuze.
Op bevel van Adolf Hitler moest het vaderland worden verdedigt met alle beschikbare middelen, tot de laatste man ! Onder aanvoering van de SS ( Staat Sicherheit ) begon de SD & SA( Staats Dienst & Staats Abwehr ) alle oudere mannen en schoolgaande kinderen, vanaf 12 tot 16 jaar te mobiliseren.
Aan de rand van onze stad, in een woonwijk, eigenlijk maar een straat van ongeveer 150 meter lang, stonden er links 10 huisjes en rechts ook 10 huisjes.
Als je de straat in kwam rijden, staat rechts het eerste huisje van mijn oma & opa. Met een boomgaard in de achtertuin, over een lengte van +- 50 meter en 20 breed.
Er stonden, appel, peren en kersenbomen.Een klein moestuintje en een schuur van : 2 bij 2 meter.
Ongeveer 5 km. van het stadscentrum !
De stad zelf ligt in een dal, omgeven met heuvels en de rivier Neckar deelt de stad doormidden. Aan de ene kant, hoog boven de stad staat er een burg / vesting, met wijngaarden zover het oog kan zien. De Schwaebische Alp is een uitloper van de zwarte woud en zodoende rondom heuvel, bossen en akkerland.
In de 16e eeuw zijn hier zware gevechten uit gevochten, tegen het Franse leger. De hele stad ging dan schuilen op de burg en het binnen terrein was toevluchtsoord voor iedereen.
Gezien vanuit de burg, ligt er links beneden in het dal aan de overkant van de Neckar, een klein industrieterrein.
Een paar honderd meter verderop, de woonwijk waar opa & oma wonen.
Op een dag, ergens begin januari, rijd er een colonne vrachtwagens de straat in. Voorop een jeep, met een vlag van de : Wapen SS met doodskop ! Een major stapt eruit en roept mijn opa tot zich. Terwijl de soldaten al bezig waren om een luchtdoelafweergeschut ( Flag ), in de voortuin te plaatsen, met 20 kisten aan munitie.
Mijn opa krijgt de volgende mededeling te horen : je schiet alles uit de lucht wat niet van Duitse origine is !
Zo niet wordt je hele familie standrechtelijk geexecuteerd, en je huis wordt met de grond gelijk gemaakt !
Nou ja, dan wil je wel!
Oom, tante , oma, me moeder, nou dan was Archi niet geboren ?
Zonder enige twijfel vlogen er dus ook de geallieerden over, richting industrie.
Een paar dagen later, volle maan en een nacht zo glashelder dat je miljarden sterren kon tellen, was het zover.
Mijn opa springt in die stoel van de : Flag ( Flugzeugabwehrgeschuetz ) en begint driftig op een squadron Engelse jachtbommenwerpers te schieten. Met elke 10e schot een lichtspoor projectiel om te richten.
Maar ja, dit mes snijd dus aan 2 kanten.
Die Engelsen zagen waar dat spervuur vandaan kwam en een van die bommenwerpers, laat een 500 ponder vallen.
Hij kwam weliswaar in de boomgaard terecht, maar de gevolgen van die impact was desalniettemin catastrofaal.
Een krater van 3 bij 3 meter, het huis half in puin en mijn opa was zijn benen kwijt, door rondvliegende schreven. De schuur zag eruit als een vergiet, met schreven doorzeefd , zo groot als een soepbord alsook net zo klein als een dubbeltje. De rest van de familie , oma, mijn moeder, tante en oom hadden nog geen schrammetje aan over gehouden. Geluk in het ongeluk ! Wat van opa zijn benen over was 2, stompjes tot net boven de knie. De rest moest geamputeerd worden.
DEEL 2
April 1961 Het licht !
Over een paar weken was ik jarig en zou 3 jaar worden . Vanaf nu zijn mijn herinneringen glashelder.
Opa schuifelde op zijn leren kussen door de woonkamer, oma, tante Eva en mijn moeder zijn in de keuken bezig met het eten aan het voor bereiden.
Ome Eugen en tante Eva woonden er ook nog in huis en mijn papa zag ik bijna nooit. Was altijd aan het werk, werd mij verteld.
Mijn zus Moni, 2 jaar ouder dan ik, was met haar pop in der handen door het huis aan het rennen. In een witte jurk met franjes en een legging eronder. Zo af en toe was ze haar baby in haar kinderwagentje aan het leggen voor een middag slaapje.Duurde meestal niet al te lang.
In die tijd leefden wij voor mijn gevoel, in een rustige, harmonieus en idyllische woonwijk aan de rand van de stad.
Achter de boomgaard akkerland zover het oog kan zien. Schuin oplopend tot aan het bos. Rondom op de heuvels zijn er verschillende kleine dorpjes die je amper kon zien vanuit onze positie in het dal. De burg in de verte stak boven alles uit. Als ik in de boongaard wilde spelen was er altijd mijn moeder of tante Eva erbij om deze kleine spring in het veld in de gaten te houden. Er was bijna geen houden aan, want ik wilde op avontuur onze wereld verkennen.
Voor mij was dit het paradijs op aarde, puur natuur !
Wist ik veel, dat Duitsland net eigenlijk uit een nachtmerrie aan het ontwaken was. Het verschrikkelijke leed wat A.H. heeft aangericht, ontsnapte geheel aan mijn verbeeldingskracht.
In elk geval, zat ik elke week naar de zondag aan het uitkijken. Met opa naar de voetbal en dat was altijd een hele belevenis op zich. Opa had namelijk een gemotoriseerde driewieler invalide wagen, speciaal gemaakt voor zijn handicap. Zo trots als een pauw zat ik dan naast hem als we een stukje gingen toeren.
Voor het zover was op zoŽn zondagochtend, ging er eerst een heel ritueel vooraf. Opa ging zich wassen en scheren en oma zocht zijn mooiste kleren uit en legde die alvast klaar. Schoon en gestreken wit overhemd, zijn jagersjas en hoed met speldjes erop. Die allemaal wel een betekenis hadden voor een jager.
Met moeder stopte me dan ook even in een teil en wordt ik dan geborsteld geboend. Dan kreeg ik een soortgelijk tenue als mijn opa, dan wel met een 3/4 leren broek met een bandje aan de onderkant,wit overhemd, lange sokken en zwart leren schoenen. Geen hoed, want die moest je eerst als jager zijnde verdienen.
Afijn, opa schuifelde door het huis op zijn kussen naar buiten, naar zijn gepimpte driewieler.
Eerlijk gezegd, heb ik hem nooit erin zien klimmen want ik moest altijd binnen wachten tot het zover was. Ik denk me ome Eugen heeft hem ermee geholpen.
Ik denk of dacht, dat opa een van de eerste trotse bezitter was met zoŽn trike / gemotoriseerde invalide wagen, met VW motor achter de stoel. Dus een pittig karretje, hoor.
De waarheid was anders. Er waren duizenden invaliden, kreupel en mindervaliden overlevenden !
Hij startte hem als een gewone auto, terwijl de hele familie buiten stond. Eerst gingen we 3 keer de straat op en neer en elke keer als we langs zijn huis kwamen stonden ze allemaal te zwaaien, dolle pret, hoor.
Het voetbalveld was nog geen 300 meter verderop maar dat kon de pret voor mij niet minder leuk maken. Opa parkeerde hem altijd achter het goal van onze keeper en er was altijd wel iemand die limonade en bier kwam brengen. Hij was ook altijd aan het me brullen alsof het team van was.
Ik week uiteraard niet van zijn zijde, lekker onder een deken mee te juichen als ons clubje had gescoord.
Na de wedstrijd en zondagochtend borrel ging de reis weer naar huis en konden gelijk aanschuiven om het middageten te nuttigen.
Meestal moest ik dan een uurtje slapen, waar ik eigenlijk geen zin in had maar het moest, en dan ging ik lekker bij opa op de bank liggen.
In de namiddag was er dan : de 2e ronde, dan wel voor de dames. Me oma, moeder en zus met haar kinderwagen, in hun mooiste kleren, gingen wij lekker wandelen.
De driewieler, met toeter en bel, welke ik voor mijn 3e verjaardag had gehad stond er al klaar !
De woonwijk uit en langs de weg naar het volgende dorp was er ook een wandelpad en rechts van ons de akkers met schuin erboven 300 meter hoger de bossen. Na 3 km. lopen en fietsen voor mij dan, was er een veldweg van kiezelstenen naar boven, waar het laatste stuk best wel een behoorlijke klim was tot in het bos, waar het pad na 20 meter eindigde .Van die plek kon je het hele dal overzien met links in de verte de stad en de burg hoog boven. In het bos gingen we dan paddenstoelen en bosbessen, rode en blauwe verzamelen ! Dat rondsnuffelen in het bos was voor mij altijd een heel avontuur apart. Heerlijke schone lucht, vermengd met de geuren van mos, dennenappels en dergelijke welke ik toch nergens thuis kon brengen. Dit was onze vaste route en hetzelfde retour. Waren we al gauw 2- 3 uur verder voor we weer thuis aan kwamen, hoor.
Archi , energie bundel en spring in het veld wilde altijd met zijn driewieler op pad. Dat kon natuurlijk niet in de tuin, dus mocht ik in onze straat op en neer racen, onder toeziend oog van oma, moeder, tante of oom.
In die tijd had er bijna niemand een auto in onze wijk, dus dat kon prima. Maar dat was na een half uur al gauw weer afgelopen meestal.
6 December 1961,
ik weet het nog alsof het gisteren was !
Geen sneeuw te bekennen en in de namiddag rond 3 uur mocht Archi, nog een tijdje fietsen door de straat. Oma en mijn moeder stonden voor de deur te kijken. Na een half uurtje moest ik eigenlijk weer mee naar binnen, in elk geval de tuin weer in. Maar ik bleef zo hard zeuren, tranen met tuiten ( mooi gespeeld ), dat ik onder voorwaarden nog even alleen door de straat op en neer mocht. Met mijn beloofde in de straat te blijven !
Na 15 minuten begon dat gauw te vervelen en ik kreeg het lumineuze idee : die bospad ! Voor het ook maar iemand in de gaten had, was ik driftig op die wandelpad naar het bos aan het fietsen. Nou, ik was toch gauw en half uur onderweg voor ik boven aan die bosrand was aan gekomen, hoor ! De zon begon achter de horizon te verdwijnen. Ik dacht hey dat is gaaf, lekker naar beneden scheuren, zo gezegd, zo gedaan. En dat ging hart ineens, na een paar meter was ik al op een snelheid dat ik echt niet meer hoefde te peddelen, dus voetjes omhoog en gas erop. Ik voelde me zo vrij als een vogel.Halverwege na beneden ging ik zo snel dat met stuur begon te schudden en ik raakte de een over andere grote kiezel, en toen was het over en gingen bij mij alle lichten uit. Pats, Peng - boem einde verhaal !
Het was al Sinterklaas avond toen ik thuis op de bank wakker werd, met zoŽn roe van de Sint naast me. Daar zaten allemaal lekkere snoepjes in ! Pijn in me knieen dat ik had,allebeide dik in het verband, en toen kwamen de tranen van de pijn. De dokter had die gaten gehecht terwijl ik nog bewusteloos was .Op een paar krassen na, was ik verder okay, behalve mijn ego dan ! Opa was witheet de hele familie aan het uitschelden, het huis was te klein !
De hele familie was in paniek en op zoek naar mij toen ik in de late middag aan mijn avontuur begon. Gelukkig was ik een beetje voorspelbaar want ze hadden me al gauw gevonden !
Dat Sinterklaas feestje was over voor die was begonnen, voor mij althans ! En mijn eerste rijlessen als chauffeur, had ik dus behoorlijk verprutst, voor die dag dan ! Dit zal 18 jaar later blijken, maar dat is weer een ander verhaal !
Mijn ome Eugen was eigenlijk best wel een handige dondersteen. In elk geval had die geen 2 linkse handen.
Die had een hobby, zijnde modelbouw van vliegtuigen & schepen op schaal na te bouwen. Hij had verschillende oorlogschepen gebouwd, waarvan zelf de kanonnen konden worden afgeschoten met van die mini-rotjes. Die waren zo natuurgetrouw op schaal, dat hij er zelf van die glazen kisten eromheen maakte. Zijn model vliegtuigen waren ook zo apart, en jawel met echte motoren. Dus, die konden echt vliegen wat hij dan ook vaak aan het doen was. Hij ging ook vaker verschillende motoren test draaien en dat vond ik ook dan heerlijk om erbij te zijn. Die maakten een takkenherrie, prachtig !
Voor zoŽn klein ventje als ik, was dat natuurlijk een spekkie na zijn bekkie !
Ja,ja, mijn oom was een figuur apart,hoor. Met tante Eva gingen hun 2 keer per maand lange afstanden wandelen en hij had ook een hele gave racefiets.
1963
Mijn opa werd ziek !
Hij had namelijk koudvuur opgelopen toen ie zijn benen verloor. Zodoende was hij eigenlijk in al die jaren langzaam aan het dood gaan.
Daar had ik op mijn leeftijd geen benul van, totdat het dus echt ging gebeuren.
Echt beste mensen, mijn opa was wel een kaai harde bikkel, hoor. Daar had ik toch wel zoveel respect voor !
Toen zijn tijd was gekomen om afscheid te nemen, weigerde hij naar het ziekenhuis te gaan.
De tranen staan weer in mijn ogen en nu ben ik pas geleden 62 geworden !
Afijn, hij zegt : Vrouw, ga toch niet huilen ! Ga en haal mij 2 flessen bier. een fles wijn en een sigaar !
Ik zat op de bedrand naast hem en de hele familie stond er omheen.
Binnen een uur had hij op zijn gemak lekker zijn sigaar liggen roken, het bier en wijn opgedronken, viel in slaap en is nooit meer wakker geworden. Ja, zo was mijn opa ! Een held een echte vent & bikkel !!!
Wat hebben wij toen met zijn allen verschrikkelijk hart zitten janken, tranen met tuiten.
Bij zijn begrafenis mocht ik niet aanwezig zijn van mijn oma en moeder, volgens hun was ik nog te klein.
Mijn zus mocht wel mee, maar die was al 2 jaar ouder dan ik ! Toen kwam ook mijn vader even in beeld en dat was een van de zeldzame momenten dat ik hem zag. Waarom wist ik toen nog niet, want echt gemist heb ik hem toch al niet. Hij was nooit echt betrokken bij mijn opvoeding, want dat deden mijn oma, moeder, tante en oom !
Ik kan me niet eens herinneren, met hem ooit ergens naar toe geweest te zijn ? Want mijn leven speelde voornamelijk, in en rondom mijn opa & omaŽs huis, tuin en op de enigste straat af.
Maar toen de naaste buren een terras / balkon gingen bouwen aan de voorkant, was mijn vader wel van de partij. Ze hadden de hele voorgevel eruit gehaald en je kon zo de woonkamer in kijken. Dat was een raar gezicht , joh !
In hun tuin stond er een betonmolen, een berg zand en een specie pan, van 2 x 1 x 0,50 m3 !
Die specie bak stond paal onder het raam van de woonkamer, die 1 meter hoger was.
Nou, ik wou dus ook mee helpen en na lang zeuren thuis, kreeg ik zoŽn tuin overal aan en ik naar de buren.
Aldaar mocht ik helpen met stenen sjouwen en zand scheppen in die molen.
Op een gegeven moment was er schaft tijd en we gingen met zijn allen in de woonkamer op de bank of stoelen zitten. Dat was leuk hoor, want het bankstel was er zo neer gezet, dat je rechtstreeks naar buiten kon kijken.
De hele voorgevel weg, we keken zo over de straat naar de ander buren, lachen, joh !
Een stuk brood in de ene hand, een stuk worst in de andere. Nou dan, de mannen hadden allemaal een 1/2 liter bier binnen handbereik om door te spoelen, zoals het een echte bouwvakker betaamd. Ik voelde me er helemaal erbij horen, hoor ! Dus ik vroeg aan mijn pa om een slokje bier om mijn brood en worst door te spoelen en kreeg zijn fles in handen.Dus ik neem twee flinke slokken en was zo trots als een pauw, Bob de bouwer ! Lachen joh allemaal hier !
Dat had ik wel geweten ook, hoor ! Nog geen 10 minuten later begon mijn hoofd te tollen als een achtbaan en ik zeg tegen de mannen : ga wel even naar huis terwijl ik achteruit de woonkamer uit liep. Ik was nog niet uitgesproken en val rechtstreeks in die specie pan. Nou en die was bomvol met die mortel !
Ik kan jullie vertellen, ik ging kopje onder, duik weer op en probeer gelijk van de schrik me ogen schoon te krijgen.
Nou,nou,nou, gillen als een speenvarken dat geslacht wordt , hoor ! Dat spul brand in me ogen dat wil je niet weten.
Die gasten binnen lagen zowat over de grond te rollen van het lachen.
Afijn mijn vader pakt me beet en als een speer naar huis, met een gillend jong in zijn handen. Gauw een teil water vol laten lopen om me ogen te spoelen. Ik bleef gillen en zag er letter - en figuurlijk eruit als :"Jantje beton, hoor !
Nou me ouwe heer kreeg de wind van voren, van oma & me moeder. Het leek wel alsof de bliksem & donder in sloeg. Hij heeft het toch wel overleefd. Archi ook, na een half uur in bad, geboend voor mijn gevoel met een staalborstel.
En die troep in me ogen was er eindelijk ook eruit. Zooo, wat brand dat in je ogen !
Archi zijn avontuur weer, beste mensen ! Ben later ook echt wel bouwvakker geworden, met een eigen Steigerbouw bedrijf : DAZZLE SCAFFOLDING V.O.F. Toezichthouder & Inspecteur Steigerwerken !
Om even op terug te komen, dat racefiets van me ome Eugen, daar heb ik ermee leren fietsen .
Om en nom , was ik 5 jaar , misschien : 0.80 centimeter hoog, dus ik kon onderdoor die dwarsligger met beide handen aan het stuur en zodoende ook de peddels bedienen, lol .Uiteraard most ik eind van de straat stoppen, want bochten nemen, kon niet echt . Lachen ! Heeft een zoŽn 10 dagen geduurd me oom was een geduldig mens en kon lange afstanden lopen,zodoende leerde hij mij de boel in evenwicht te houden. hehe.. En ja hoor, ik kon rechtdoor fietsen, remmen en de hele mik-mak.
Een racefiets van een volwassen man en me oom was echt wel : 1,88 m !
Archi was geslaagd voor zijn eerste rijlessen ! Oma & moeder stonden erbij, mond open, en daar kwam geen word uit haha. Niet lang hierna gingen tante & oom verhuizen na de stad.
1964
Oma ging bij opa in de hemel wonen *****
Haar en opaŽs laatste wens : Me moeder, Moni & Archi krijgen het huis . Geen testament !
Het ware gezicht ! Ome Eugen !
Moeder was al zo instabiel door het verlies van opa & oma, erbij lag ze in scheiding met pa, want die had al langer ergens op de : Zollberg ( woonwijk net boven de stad . 7 km. van het centrum.
Een andere vrouw, met 2 kinderen ?
Afijn, moeders aan de drank een broertje gaat precies dit tegen haar gebruiken .
Gebruikt dus doelbewust depressie en mentaal in een diep, laat haar een document onder tekenen.
Schwoop die woop, alles weg dat is pech ???
Archi was net 6 jaar geworden !
Muehlberger strasse , vanuit het stads centrum loopt eigenlijk alles omhoog. Slingerweg met tegen liggers .Rechts en links huizen uit het steen gehouwen, prachtige uitzicht over de hele stad en : De rivier Neckar slingert over zijn hele lengte : 370 km, door het Schwabenland ( Duitslands HART : Daimler Benz - Stuttgart ! Een paar honderd km. verderop eindigt hij in de : Rijn.
De rivier ontspringt op 706 m. hoogte, bij Villingen Schwenningen in het Zwarte Woud !
Bijna boven aangekomen, loopt de weg paal langs de vesting en buiten muren, met een trap ingang van 3 meter breed, door een tuin richting centrum van de burg ! Een stuk geschiedenis puur !
De weg blijft oplopen, naast de burg ,buiten terrein in een andere park, staat er een joekel van een huis. 5 verdiepingen , 40 x 40 m. rondom !
1964 Welcome in Hell Das Waisenhaus - Weeshuis !!!
Dit was mijn nieuwe thuis ??? Archi was net 6 ???
Ma de deur uitgewerkt, ons thuis weg, Moni naar een tante en Archi in een tehuis ?
Ik snapte de hele wereld niet meer ???
Een drama, afscheid van ma & tante Eva ! 2e verdieping , kantoor moeder overste !
Dus moeder overste legt zo der arm om Archi heen en lopen door een gang van 2.50 m. breed, tig meters lang.
Van alles en nog wat aan jongens was rustig aan op en neer aan het lopen, naar hun eigen bestemming dacht ik zo.
Archi wordt een kamer in geschoven,6 bedden. Was er toevallig een plekje vrij !
Overste der assistent Žtje , overhandigt me laken, kussensloop, handdoek en tandenborstel en pasta.Washandje ?
Hij legt het op zijn bed, moeder overste zegt : tanden poetsen & wassen is hier rechts de deur uit 20 meter verderop,links !
En dat gaan we nu doen want over een uur gaat iedereen slapen, lichten uit !
Archi pakt zeep, borstel & pasta, handdoek en loopt die kant op.
Hij was er bijna , zag al de wasruimte.
Wordt Archi van achteren aangevallen , met een klem, gaat met zijn voortanden de vloer van marmer even zoenen ?
Spring recht en in zijn eerste reflex, sloeg ik die gast , ook die ging liggen !
Pijn,pijn,pijn in me bakkes ! Hij had ineens een : V als voortanden !
Op kantoor bij : moeder overste !
Die kijkt me aan ( ik tranen met teuten, hoor ), en, geeft me 2 klappen op me bakkes, nou die stonden er 2 dagen later nog erin !!!
Stel je niet aan ! En nu : marsch,marsch inz bed. Hop, hop !
Archi was wakker, in die nacht en einde eerste week met pijn, de wortels lagen vrij , dus echt niet prettig.
Niemand daar heeft hem daar nog aangeraakt, naar dit incident !
33 keer gaat hij ontsnappen, 2 jaar en 10 km. per keer ,door de stad voor hij het huis aan de overkant : Zollberg terug gevonden had ! 8 jaar oud !
Na het eerste jaar , moest pa bij moeder overste op het matje . Archi was toen reeds 10 keer weg gelopen !
Dus hij mocht ineens een keer op zondag een dag bij hun op visite . En deze route heeft Archi dus in zijn geheugen op geslagen. In huis bij pa en 2e vrouw Trude, Hajo & Biene, der kinderen , ook Moni mijn zus ! Misschien 5 uur op visite geweest.
1966
2 jaar later , net iets anders als aan de overkant ( Das Waisenhaus ) van het dal, op een heuvel !?! ZOLLBERG !!!
Stiefmoeder was : Not Amused !
Archi stond 2 hoog op de bel te drukken en wie doet er open ? Trude, PaŽs 2e vrouw ! Wat kom je hier doen ?
Ik kom bij jullie wonen !
Toen was het even stil een minuutje zeker ! Nou vooruit dan, kom binnen. Mocht Archi een boterham en glaasje limonade, en toen met Hajo ( 6.jaar )in zijn kamer spelen. En spulletjes had dat ventje wel, hoor ! Biene & Moni waren er ook, Pa, werken !
Een kraan met 4 assen , en brandweerwagen , action poppetjes, superman badman en weet ik veel ?
Kijken ernaar ja, spelen, nee ! Dus binnen het uur heb Hajo wel 3 keer moeder overste erbij geroepen, want ik moest van zijn spullen af blijven.
Dus we moesten maar een middag slaapje gaan houden tot we gingen eten, einde verhaal !
Trude tussendoor het : Weeshuis, moeder overste bellen, dat ik bij hun lag te slapen.
Rond 7 uur in de avond gaat de deurbel en staan er 2 verplegers voor de deur, om mij te halen. Laat nou net op dat moment ook me pa thuis komen.
De eerste 10 minuten was het huis te klein voor Trude en offspring ! Ze kreeg de wind van voren, wij zaten in Hajo zijn kamer, rechtop in bed ! Kamer ernaast , Biene ( 4 j.) & ( 10 j. ) Moni.
Hij was zo : pissed off omdat zij Trude niet een nacht had gewacht om mij terug te sturen !
Hoe dan ook, ik werd door 2 twee gasten in de midden genomen en zachtjes de deur uitgewerkt. Een 1/2 uur later stond ik weer ,bij moeder overste op kantoor. Die, keek me alleen aan en begon met der linker wijsvinger, zoŽn beetje nee,nee,nee bewegingen te maken. Abmarsch ins bed ! Klaar !
Binnen 1 maand heeft mijn Pa dus alles geregeld en ik mocht bij hun komen wonen !
Hajo en Archi spelden handbal top league. Samen, hebben we verschillende prijzen gewonnen, in die 2 jaar , bij pa ! Kampioen landelijk ! Waren we : !2 - 13 jaar jong !
Dat mens , Trude kreeg het voor elkaar om de productie op te voeren, om 400-600 per week, aan leren hoofdsteunen voor in de auto-industrie, bij elkaar te naaien.
Moni & Archi, waren dus 3-4 uur per dag , die keleren draadjes te verwijderen, en dat spul omdraaien als we klaar waren, controle ! Draadje gemist , wind van voren. De volgende 2 jaar ! Archi was altijd de pispaal , hoor.
Arbeit macht Vrij, weetje wel ! Wil je eten, moet je werken, dus !
Even tussendoor, die verdiende meer met naaien dan onze ouwe Pa... Onderschat hem niet, hij was: fijn- mechaniek high tech stuff ontwikkelaar ! Heeft zijn prijs : 15- 16 uur per dag aan de bak, 4 kitŽs !
The Lords wayŽs are a mysterie ! Archi : ben daar ook van : protestant Atheist geworden, spontaan !
Het heeft hem nog 2 jaar gekost voor Moni een adres van moeder heeft gegeven ! 8 km. recht door het boeren land weg, richting : Denkendorf ? Stiekem ertussen uit knijpen , was een , op tijd terug was het belangrijkste. Want als ik dan toch een uurtje buiten mocht spelen, was de afstand te veer eigenlijk om in een keer hun huis te vinden ? Heeft 1 maand geduurd! Toen had ik beet !
Oktober 1968
Stanis, de beste vader ooit heeft Archi onder zijn vleugels genomen, samen met ma !
Wordt vervolgt, want die : Transitie gaat niet zonder heftige woorden tussen me pa & Stanis !
1968 - 75 Albert Schweitzer school Denkendorf !
5 minuten van huis eerste dag ma me, straatje rechts, links , rechts ! Tegen het bos aan geplakt, ligt de school met een groot plein, en hoofdingang.
Staat daar een gast een kop groter dan ik, met zus bij de ingang ! Wulffie & Uzi . Hij voorlaatste schooljaar dan, zij : 7e klas, , Archi begin : 4/5e klas !
Die Uzi zegt : Me broer is de baas op deze school en jij moet dat hiermee accepteren !!!
Archi loopt naar hem, kijkt em in zijn ogen en gaat dus gelijk in de aanval, worstel partij voor een minuutje of 2 !
Had ik hem in een beenklem rond zijn buik en een nek klem, dat er echt geen verse lucht meer te happen was, voor Wulffie ! Kansloos !
Uzi begint een potje te janken, plz.plz.plz. laat hem los ! Zeker ? Archi kijkt haar aan, me ma en toen heb ik hem los gelaten. Kon wel een beetje verse lucht gebruiken !
Introductie afgelopen, vanaf toen, beste vrienden !
Wordt vervolgt !
1976
Jong en dom ! Stuttgart - Stamheim !
20 maanden , voor baldadigheid, vernieling en : joy riding ! 12 maanden vakantie op staatskosten, 8 met een proeftijd voor 3 jaar !!!
Best beveiligde bajes in Europa, in zijn tijd. Ook de bunker genoemd ! Ondergrondse rechtbank , 2 blokken. Links, de kleine boefjes tot 18 jaar, 6 verdiepingen. 7e verdiep., was de kooi, om te luchten . Dus rondjes lopen , klaar !
Tegen over,de rest van het landelijke gajes ! Met de hele club van de RAF , ook in hun kooi, aan het voetballen of gebruik maken van de gym spullen die ze hadden. Er kwam dagelijks, karrenvrachten spullen voor hun , via het binnen terrein, Voor de RAF. Die waren beroemd ! En berucht ! Vandaar ook ?
Buiten, op elke hoek stond er een tank ! Een jeep van de : Feld jagers, het leger dus ! 20 man permanent 24/7 !!!
Op de 6e verdiep. : De RAF ! A. Baader - U. Meinhoff ,J.K. Raspe & G. Ensslin, en nog 2 andere : Bad Boys !!!
Archi, begane grond, afzondering eerste maand.
De halve bajes stond in brand, voornamelijk het binnen plein, toen de RAF zogenaamd collectief zelfmoord gingen plegen ! 2 dagen : Nobody in, nobody out !!! Lockdown de rest van de week !!!
Wordt vervolgd !
1977 -1979
Trip door Europa !
Via Luxemburg, Vlaanderen, Wallonie & Frankrijk door het : Ardeche gebergte, richting Santander & Bilbao !
Eigenlijk zware industrie steden, dus alles deprimerend , grijs, grijs & grijs ! Permanent onder : Smok , waar bijna geen zon er doorheen kwam.
Archi, ging er maar weer snel vandoor ! Ongeveer zelfde route door het : Ardeche , richting Holland !
The land of Milk & Honey !!!
Wordt vervolgd !
08-02-1979
Via Den Haag & AŽdam in : Rotjeknor blijven hangen 4 ever !!!
Ren & Archi getrouwd in het : Stadhuis van Rotterdam .
17-11-1981
Prinseje werd geboren !
26-08-1983
Woning, 2 hoog brand af !!!
Het hele pand ! Asta & Blacky, Archi zijn honden, kansloos . Gestikt !
Ren, rug gebroken ! Van 6 meter op straat gesprongen !
Archi met prinsesje ook . Breek haar 3 ribben ! Neer komen, weg rollen. Lichte rookvergiftiging !
Na een OP van 19 uur, was Ren zo goed als, opgelapt. Titanium pen ven 35 centimeter aan de rug wervels vast geschroefd . 18 maanden een gips , van borsten tot net boven knie ! 3 jaar revalidatie !
Archi wordt na 4 dagen uit het ziekenhuis ontslagen. Niets met de rug aan de hand, behalve zijn stuitje verbrijzeld,maar dit moet 10 jaar eerder zijn gebeurd. Klopt ook ! Ik had lichte brandwonden op beide handen en pijn in me sodomieter, dat was het ?
Nou nee, niet echt !?!
Asta & Blacky ? Ons heel prille bestaan weg + inboedel ?
Volgens de : Technische Recherche & brandweer, ging het als volgt ;
Die ouwe Suri onder ons, had met de zekeringen kast in het trappenhuis staan prutsen ! Een kapotte zekering oplappen met alu-folie kon makkelijk, voor even dan ?
Dus meterkast in de fik, trappenhuis, een tochtgat, dus met 5 minuten was deze jaren 50 ouwe en kurkdroge huis, in lichterlaaie !!!
27-04-2014
Job ziet het licht !
Wordt vervolgt >> MMXX !!!
((*_+))
|
