naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

De simultane wandeling 4

door Mark_Vandis

'...Toen ik overeind kwam,wat me veel moeite kostte,keek ik de kamer rond.
Het zwaard dat me had moetten doorboren lag aan de andere kant van de kamer, hoe kwam dat daar terecht?
Sinds die avond ben ik ten stelligste gaan geloven dat er een goddelijke interventie had plaatsgevonden.Ik had de test doorstaan, althans dat geloofde ik.
De volgende dag ben ik naar de dokter gegaan omdat de pijn in mijn nek onhoudbaar was geworden, deze stelde een whiplash vast...ik zweeg over 'de val'.
Later die week nog dreef een onbekende kracht me naar het ziekenhuis hier een paar kilometers vandaan.
Ik legde de weg te voet af.
Doelloos vertrok ik thuis, niet wetend waar de reis naartoe ging. Verstand en ogen op niets gericht, enkel angst vulde mijn gedachten.Ik wist niet dat deze tocht zou eindigen in een bed, gebonden aan handen en voeten, en met een vloeistof in mijn aders die ervoor zorgde dat ik 'braaf' was.'...



Het vervolg...volgt.



©2004KVD

feedback van andere lezers

• Das
  't Is niet omdat het kort is dat het daarom geen diepgang heeft.
  Mark_Vandis: dank je wel :-)
• geertje
  Kris,
  met dit stukje heb ik wél veel voeling !
  dit is "toegankelijk" voor mij,
  waar ik bij de vorige enige moeite had erin te kunnen stappen.
  -foutloos parcours "geschreven"...KNAP
  (ik herken passages vanuit mijn werk)
  
  Doelloos vertrok ik thuis, niet wetend waar de reis naartoe ging. Verstand en ogen op niets gericht, enkel angst vulde mijn gedachten.Ik wist niet dat deze tocht zou eindigen in een bed, gebonden aan handen en voeten, en met een vloeistof in mijn aders die ervoor zorgde dat ik 'braaf' was.'...
  
  MOOI MOOI MOOI !!
  (stout zijn mag ook...soms)
  liefs, g
  
  Mark_Vandis: die passages, letterlijk of figuurlijk?
  bedankt :-)