Volg ons op facebook
|
< terug
Jezelf leren genezen
Wat doet een mens zijn hart open bloeien? Vriendschap en liefde. Maar het gaat niet enkel over de fysieke liefde. Het gaat over veel meer dan dat. Onvoorwaardelijke liefde is een begrip dat we niet kunnen begrijpen met ons verstand. Een begrip dat we noch in woorden kunnen uitleggen omdat het zo machtig en ongrijpbaar is. Het is een Goddelijk geschenk waarnaar we met onze ziel toe groeien. Er zijn vele gedichten en verhalen over geschreven maar is het ooit al door een enkeling op Aarde toegepast? Jezus, Boeddha en andere bekenden zoals zij hebben het ons al vele malen voorgedaan wat het juist is. Want dat is het, het IS. Maar hebben wij ooit geluisterd naar hun boodschappen van liefde en wijsheid?
Gelukkig beginnen steeds meer en meer mensen hun eigen innerlijke kracht op te eisen en laten hun hart spreken. Want als je leert lief te hebben dan heb je de macht over jezelf terug gevonden. En dan kan je dit geschenk delen met de anderen. Want wat je niet hebt, kan je niet weggeven! En omgekeerd.
Wat een moeder met haar kind deelt is onvoorwaardelijk. Ze ziet haar kind niet minder graag nadat het iets heeft mispeuterd, hoe erg of hoe oud dat kind dan al mag zijn. Wat we echter minder kunnen zien tussen partners. Zou de wereld niet een prachtige plek worden indien we onze partners en vrienden ook onvoorwaardelijk zouden leren lief hebben? En vreemden die we voor de eerste keer passeren op weg naar de post of de bakker?
Maar voor we deze droom kunnen verwezenlijken zullen we moeten leren werken aan onze angsten en blokkades. Ieder voor zich, open en eerlijk tegen jezelf. Want als je jezelf maar wat voorliegt waar sta je dan? Misschien houd je dan toch niet zoveel van jezelf als je dacht. Want in alle eerlijkheid, jezelf dingen voorliegen om toch maar sterk te blijven, dat is pas echt door de mand vallen. Want zoals een bekende Amerikaanse psychiater zegt:"Wat je niet erkent, kan je niet veranderen!"
Onvoorwaardelijke liefde begint dus bij jezelf. Door in de eerste plaats te leren houden van wie je bent, ongeacht wat anderen ervan vinden. Door jezelf de nodige ruimte te geven die je nodig hebt, ongeacht wat een ander daarvan vindt. Want het is niet die ander die je het zal leren om van jezelf te houden, enkel jij kunt daarmee beginnen, door je in de eerste plaats te beginnen focussen op jezelf en op je eigen gedragingen. Door jezelf te accepteren, ongeacht wat je ooit hebt gedaan in het verleden. Je bent hier nu, en je kan hier nu verandering aanbrengen, en dat begint door eerlijk te zijn tegenover jezelf en jezelf te leren vergeven voor al je fouten die je ooit hebt gemaakt. En neem vooral jezelf niet kwalijk dat je niet alles weet. Het echte weten komt vanzelf nadat je geleerd hebt wat liefde is. Want éénheid met onvoorwaardelijke liefde bevat dat diepere weten waaruit ooit elke zuiver waarheid is ontstaan. Een waarheid waarin respect, mededogen, geweldloosheid en vrede, eerlijkheid en rechtschapenheid hand in hand samenvloeien. Daar waar angst geen invloed meer heeft op alle boosheid en wrok die de mensheid doorheen de eeuwen vastgeketend heeft.
Want zij zijn het die een dikke sluier leggen over ons erfgoed. Waarom vechten mensen met elkaar? Uit boosheid waarschijnlijk. Maar vanwaar komt die boosheid? Dat is misschien al een mooi gegeven om aan te werken. Onze boosheid en agressie onderzoeken. Meestal zullen we wel ergens uitkomen in onze kindertijd als we diep genoeg graven in ons onderbewuste. Nu kunnen we het misschien op onze ouders schuiven en hen de schuld geven van ons mislukte slechte leven. Maar gaan we daarmee verder vooruit komen? Daar komt het weer op eerlijkheid aan. Want onze ouders zullen wel fouten gemaakt hebben, net zoals wij. Maar het heeft geen zin om in die slachtofferrol te blijven steken en ieder ander de schuld te geven van wat er nu in jouw leven gebeurt. Zo blijf je in die mallemolen van schuld en slachtofferschap zitten en kan je geen vat op je ware kracht krijgen. Enkel door uit het slachtofferschap te stappen, door in de eerste plaats jezelf te leren aanvaarden en te zoeken naar die weg van transformatie. Door in alle eerlijkheid je situatie in het nu te aanvaarden en jezelf te vergeven bekom je die transformatie. Door eerlijk te zijn met jezelf open je de poort naar eigenliefde. Maak je geen zorgen of anderen van je houden, als jij dat al doet, dan volgt de rest ook wel.
feedback van andere lezers- gono
Zijn wij dan allemaal zo eerlijk in al wat we doen?
animal_dancer: Ik toch, van een ander persoon kan ik het niet zeggen. ;-)
thx :-) - dichtduvel
Dat is Nathalie, dat is! Jef
animal_dancer: thx :-) - RolandBergeys
-mispeuterd met een d;
-ongeacht wat een ander daarvan vindt dt...
zijn twee foutjes, in een leuk betoog voor de rest.
animal_dancer: thx ;-) - littlefairytale
Met andere woorden...wat binnenin leeft straalt eraf langs buiten.
*Met ironie* ....heb ik geen verwarming nodig deze winter. lol
Voor de rest groot gelijk, ...tine
animal_dancer: Dank je Tine ;-) - DensPowells
(h)Eerlijk betoog dierlijk danser.
Je begint een aantal keer een zin met "want". Misschien kan je die achter de vorige aan plakken? Want (;)) in principe zijn het bijzinnen, al kan het af en toe wel eens.
Inhoudelijk vraagje:
Als je van jezelf houdt, en dan van anderen gaat houden (onvoorwaardelijk) doe je dan eigenlijk niet aan zelfverheerlijking (kijk eens hoe ik van jullie houd) en ben je vervolgens niet onvoorwaardelijk bezig?
animal_dancer: Dank je voor de fb. :-)
Zelfverheerlijking, zegt het woord niet genoeg? Dit heeft niets met liefde te maken maar met ego. Daar kan ik natuurlijk dieper op ingaan, maar dan schrijf ik een volledige tekst ;-)
thx Nathalie - werner
vlot geschreven, hoewel het wat 'belerend' overkomt, maar dat kan moeilijk anders voor dergelijke tekst.
mooie stof tot nadenken, toch enkele overwegingen: wat is fysieke liefde? Waar ligt de grens tussen van jezelf leren houden zoals je bent en 'eigenliefde', narcisme dat zich vaak vertaalt in egoïsme? Misschien kan je daar eens een overdenking over neerpennen?
animal_dancer: Dank je voor je fb :-)
Zelfliefde/eigenliefde lijkt me meer iets van de ziel en narcisme is meer ego-berust.
Inderdaad, dat is mss wel de moeite om daar eens wat verschillen tussen neer te pennen.
Liefs Nathalie - Ghislaine
Leest vlot en dat opgestoken vingertje, maak daar een vuist van, het mag en moet kunnen.
Let op dat eigenliefde geen egoisme wordt.
animal_dancer: Dank je :-)
Eigenliefde en egoïsme liggen ver van elkaar, als je het woord egoïsme bekijkt zie je dit ego-ïsme. Als je dan hetzelfde doet met eigenliefde krijg je dit: eigen-liefde. Maar zoals Werner al zei is dat misschien wel goed voer voor een nieuwe tekst ;-)
Thx :-)
Nathalie - kapiteinsebbos
ik heb genoten!
animal_dancer: Thx :-) - SabineLuypaert
ik kan ook dat belerende vingertjesgevoel niet wegdenken
maar toch gezellig uiitgelezen (smile)
animal_dancer: Soms hebben we wel eens zo een 'belerend vingertjesgevoel' nodig om onszelf tot nadenken te stemmen. ;-) - drebddronefish
Dat belerende, je niet aantrekken, het mag eens gezegd wezen, mooi neergezet
groetjes
animal_dancer: Thx drebdd ;-) - lazey
de titel deed me even aan iets anders denken, maar dit soort texten is me op het lijf geschreven, heel goed!
animal_dancer: dank je! :-)
|
