Volg ons op facebook
|
< terug
wafels
Een goed recept voor wafels, waarbij ze de dagen na het bakken nog lekker mals zijn, is spuitwater. Ja, de fles Rode Spa, die je zonder te schudden moet leegmaken in het deeg van eieren, zelfrijzende bloem, gewone suiker en vanille. Je zou denken dat kraantjeswater, dat volgens Testaankoop en de waterverdeelmaatschappijen, de beste en goedkoopste deal zou zijn, maar niets is minder waar. Met kraantjeswater smaken je wafels alleen niet anders, de volgende dag kan je dit lekkernij dan ook als een gedegen wapen gebruiken. De boer die op zijn paard zit, is gewaarschuwd, hij kan er zo afgegooid worden.
De dag dat het wafelijzer op het keukenaanrecht zijn plaatsje krijgt, is de dag dat mijn suikerspiegel zicht begint te roeren. Aanvallen van suikerarmoede doen mijn bloedspiegel zo veranderen dat ik er echt niet goed van wordt. En de geur ...... die ontstaat bij het bakken en die nog dagen kan blijven hangen ..... mensen .... , een feest voor mijn neus en mijn hersenen. Die kicken op de triggers die hierdoor spontaan ontstaan.
Bij de geur van wafels moet ik altijd terug denken aan m'n jeugd. Dat wij bij de wafelenbak met ons fietsje de wafels gingen rondbrengen en er zoveel mochten van eten in de keuken van de school, dat je er nadien een hele tijd geen wafel meer kon zien. By the way, de manier om er voor altijd van genoeg te krijgen. Alhoewel, het aantal wafels dat ik soldaat kan maken, dat wil ik hier niet zo maar vertellen, het aantal is een regiment groot en ik moet daar volgens degenen die mij kennen, niet fier op zijn.
Oh neen, als je moest denken dat overgewicht mijn probleem is, dan vergis je je lelijk. Mijn bodymass is in verhouding met mijn lengte en buiten een klein buikje, is er echt niets mis met mijn figuur. En dat klein buikje, ach, in de auto's met leeftijd zie je ook nog de airbags heel geaccentueert op het dashboard zitten. De bulten mochten toen nog gezien worden als uiterlijk teken voor de veiligheid, waarvoor ze ook stonden.
En van dat schoon gerief en een afdak, zo erg is dat buikje dan toch echt niet.
Maar, hoe meer ik er eet, hoe minder er zijn voor wie mij kennen ....
Wafels met bloemsuiker en slagroom, een lekker iets dat eigenlijk met het begin van de winter altijd wel iets heeft. Maar, de winter wil maar niet beginnen. Het weer vandaag was prachtig, maar het was net een slechte zomerdag. In augustus was het kouder dan nu ... en het is november, bijna december. Het zou stenendik moeten vriezen en onze neus zou rood moeten zien van de kou.
Ik ben vandaag zonder jas en trui gaan wandelen en heb het geen moment kou gehad. Ik heb het toch echt anders geweten. Dat we gewapend met sjaals, handschoenen en dikke jassen en zware bottinen en dikke kousen, gingen wandelen in het bos bij het boswachtershuisje in Zoersel. Een hele toer, waarbij je de jagers dan zag schieten op de fazanten die door de drijvers uit het bos werden gejaagd. Om nadien, als we die frisse ijzige lucht voldoende hadden ingeademd, lekker bij te komen met een kop lekkere hete chocolademelk en een warme wafel. De chocomelk, bij zo'n weer als vandaag, kan je enkel lekker koud drinken .... en de wafel, die smaakt natuurlijk altijd, maar zijn charme is die toch wel een beetje verloren.
Sentiment, en wie steeds vertelt dat het vroeger beter was, die vergeet nu te leven. Maar mag het gezegd worden, dat als het weer op zijn kop staat, wij dan ook een beetje op onze kop leven ?
Je moet toch wel heel naïef zijn om te zeggen dat het weer niet verandert. En ja, we zijn ooit in een ijstijd geweest, zodat de dino's en andere grote beesten letterlijk doodvrozen, waardoor de mens is kunnen overleven. Maar nu vriezen die kleine beestjes niet dood, waardoor we misschien volgend jaar in de zomer de plagerijen van die ondingen niet zullen overleven ...
Zal de aarde ooit het paradijs van de insekten worden ? De mieren en de wespen die het aardoppervlak zullen teisteren met hun aanwezigheid en waar, voor ons als mens geen plaats meer zal zijn. De laatste mensen, zich hopeloos verschanst achter grote muren van beton en glas, in een ongelijke strijd tegen de natuur ?
Wat een wafel, gemaakt met spuitwater, niet allemaal oproept, zeker als het weer zo'n bokkensprongen maakt. Noem dit maar gerust een column en geen verhaal, want het gaat ook over niets en over alles.
En de kinderen ? Die eten verlekkerd verder. Het veranderen van de seizoenen kan hen geen barst schelen, integendeel ! Zij houden zich ervoor niet in, en groot gelijk dat ze hebben.
feedback van andere lezers- gono
Heb er van genoten, ik zou na die komma, die en gewoon weg laten, in de laatste zin!
Je wilt niet zomaar vertellen hoeveel wafels je eet, maar het is een regiment groot?
ivo: hoe groot is een regiment ? ik zal die komma eens bekijken ... - zwartkopje
Hoi Ivo,
Heb je tekst met interesse gelezen. In het begin zit die goed in elkaar, naar het einde toe begin je wat af te dwalen alsof je een blad vol tekst moet hebben en leest het niet meer boeiend voor me. Probeer de tekst over de wafels wat meer uit te vergroten; De mensen méér zin te laten krijgen in die wafels want uit je tekst lees ik wel hoe jij ervan geniet maar ik word bijvoorbeeld niet echt verlekkerd door je tekst, snap je?
groetjes,
zwartkopje
ivo: tja dat zal ik proberen bij te sturen - littlefairytale
HHMM, denk dat ik vrieskou ga bestellen en een voorraad spa inslaan. Nu nog een wafelbakker vinden... Leuk lezen, had iets compacter gemogen...tine
*geaccentueerd*
*doodvroren?*
*de laatste mens*of *de laatste mensen zich verschansen*
*zij houden zich er niet voor in*
ivo: bedankt - RolandBergeys
Kabbelt, ja. Boeit niet echt.
ivo: tx
|
