Volg ons op facebook
|
< terug
razend snel
Vandaag moest ik om half acht in Brussel zijn, een vergadering van een financiële cel waar ik mee verantwoordelijk voor ben. Dit is geen schokkend wereldnieuws, ik weet wel, en dat ik te laat was vertrokken, is zelfs geen nieuws, het is een slechte gewoonte.
Dus ik vertrok vanuit het Antwerpse om kwart voor zeven en hoopte dat het autostraderijden vlot zou verlopen. Brussel en Brussel is uiteraard groot, maar ik moest dicht bij Woluwe zijn en dat is nogal snel te bereiken vanuit het Antwerpse.
De vrachtwagens aan de uiterst rechtse kant samen met de auto's die niet graag over de 100 km/uur gaan, in de middenbaan de auto's die de 120 graag constant rijden en dan uiterst links zie je de snelhheidsduivels je voorbij zoefen.
Vermits ik nogal het compromis zoek, ben ik dus een middenstrook rijder, tenzij het gat op de rechterstrook zo groot is dat het de moeite is om naar de tragere strook uit te wijken. Het gevaar is dat als je daar rijdt je niet direct meer terug kunt omdat degenen die voor je rijden zo traag zijn en op de middenbaan er zoveel 120 km/uur rijders zijn, dat je verplicht wordt om de rem te gebruiken, iets wat ik niet graag doe.
De autostrade probeer ik altijd te mijden, omdat als het verkeer eenmaal vastzit er geen weg meer uit is en je gevangen in de rijen met auto's en vrachtwagens, je de minuten moet laten passeren, terwijl je autobanden bijna vastroesten op het wegdek.
Ooit was ik getuigen van een vreselijke moord. Een jonge duif zag ik enkele honderden meters voor me vliegen. Ik zag vanuit mijn positie dat het diertje danig gestrest aan het vliegen was.Toen zag ik dat er een valk achter haar veren aan zat. Het duifje probeerde door scherpe hoeken te maken in haar vlucht (net een konijn of een haas die zo van die hoekenmaakt) om haar belager af te schudden, en idd soms lukte dit aardig. Van achter mijn stuur kon ik het schouwspel heel goed volgen, nu is op die middenberm een kinderbos geplant, maar toen was het nog het echte vlakke land, met in het midden een beek of zoiets.
De valk was echter veel sneller, die kon ook op de autostrade snelheden ontwikkelen die als wij die zouden rijden, ferm voor zouden mogen betalen. Het duifje twijfelde even in een haakse slag en dat kleine secondje werd haar fataal. Je zag hoe de scherpe nagels van de valk het malse vlees van het arme diertje doorkliefden, alsof het boter was. Een vreselijke dood voor het arme bange dier en een heerlijke maaltijd voor de vogel die dit duifje ook nodig had om te overleven
De autostrade waar je ziet dat mensen soms vanalles doen behalve opletten wat er op de baan gebeurt. De schermpjes van de gps tonen dat de mens constant de kaart moeten raadplegen. Ik heb nooit begrepen waarom het een vrouwenstem is die je zegt wanneer je moet afslaan of welke richting je uit moet. Een vrouw en kaartlezen, iets wat niet goed samengaat. Maar soit, buiten dat vind ik het altijd raar, als ik dat ding dan toch eens opzet en een dichtere weg ken, het ding me aanmaant om zodra het kan te keren : keer nu terug ... Soms denk ik dat de stem het zo moe is geworden en dat ze soms gaat zeggen : stop nu direct, ik stap hier uit, ik ben het moe om met u nog te rijden.
Zo ben ik ooit getuigen geweest van een ongeval met een vrachtwagenchauffeur die het blijkbaar spannend vond om op het stuur van zijn wagen de liefde te bedrijven met de vrouw die hij bijzich had.
Zoals sommige passagiers dit ook op de 5000 M hoogte in het vliegtuig dit ook spannend vinden.
De autostrade is een verzamelplaats van vele dure wagens, en ik heb al eens aan het tellen geweest en je komt snel aan enkele nullen voor de komma. Mercedes en BMW zijn tot nu toe de meest getelde wagens. Audi en Opel volgt samen met Renault. Renault en Volkswagen, beide merken zijn in België niet meer zo baanvast. De meeste mensen hebben of zullen er hun baan kwijt zijn geraken.
En zo mijmer ik dan over de asfalt en stuur ik de auto in de richting die ik wens, en hij volgt. Nog steeds op het middenrijvak. Ik heb er een hekel aan dat mensen daarop blijven plakken als er rechts plaats is. Maar als het rechts vol zit, dan heb je geen andere keuze. De vrachtwagens, die de magazijnruimten op wielen zijn, vullen constant de rechterstrook. Tenzij de vrachtwagens proberen elkaar voorbij te rijden, waardoor er plots op die middenstrook een file ontstaat, want een vrachtwagen die met moeite de 110 haalt en dan nog met veel gepruttel zijn voorganger probeert te vloeren, maakt dat de file soms snel heel het baanvak vult en je geen kant meer opkunt.
Vandaag viel het mee, geen regen, geen slakken en trollen op de baan en ook geen hoogvliegers. Het rijden was zelfs een plezier, ik kon m'n snelheid houden die ik graag rij en ik moest niet voortdurend van het ene baanvak naar het andere emigreren om de constante in de snelheid te behouden.
Maar, in de bocht van Machelen, daar moet je altijd voorzichtig zijn. Inderdaad, een Engelsman die blijkbaar nog niet goed door had dat wij hier rechts rijden en niet links, ging zich eens van baanvak veranderen, zodat ik met de wagen wel heel wat toeren moest doen om schadevrij uit dat bochtje te komen. Achter mij was het lelijker, want ik kon nog net weg komen, maar die achter mij zat die heeft het geweten. Och arme, een auto die tegen de vangrails vliegt doet altijd zeer. Als het niet lichamelijk is, dan is het wel in de rechterachterzak. Dat is namelijk de plaats waar ik mijn portefeuille stop.
Stoppen kon ik ook niet, want het is een te gevaarlijke plek om effe op een pechstrook te gaan staan. En als ik dan helemaal beneden was, zag ik in dat het te ver was om dit effe te voet te lopen.
Ik heb me dan maar ingevoegd in het grote ring gebeuren en ik probeer dan altijd naar de meest linkse baanvak te gaan, een baanvak dat niet altijd even vlak is. Daar waar de verlichtingspalen wat lager zijn dan de overige, (tja een vliegtuig heeft ook haar beperkingen blijkbaar) heb je zelfs een schuin gedeelte, dat je je op een roetsbaan waant als je daar komt overgereden
Ondanks en dank zij het hele gebeuren, was ik toch nog ruim op tijd. Ik was zelfs nog veel te vroeg.
Zo was ik op een klein half uurtje in Brussel, zonder dat ik moest vrezen dat ik geflitst zou worden.
En nu had ik nog de tijd om mijn ervaring effe in het verhaal te zetten, want de meeting was een uurtje verlaat, de director kon zich niet eerder vrijmaken
feedback van andere lezers- drebddronefish
Ik beschouw dit als een beschouwing, zeker niet slecht, vlot geschreven, maar beschouwingen en columns zijn niet echt mijn ding
groetjes
ivo: bedankt alvast - gono
Tja, 't lijkt wel een stukje uit de krant!
ivo: welke krant zou dit willen ? - RolandBergeys
Tja, vlot, maar wie heeft er boodschap aan?
ivo: hoeft er altijd een boodschap te zijn - SabineLuypaert
die linksrijders brrrr, soms zou je ze,
gewoon uit het leven beschreven:-d aai laaikit
ivo: tx
|
