Volg ons op facebook
|
< terug
katrien
Stel je voor ...
Katrien, het meisje dat bij de slager werkt heeft gisteren een dom ongeval gehad. Je weet wel, dat stuk dat kliklak door de straten gaat. Ik heb bij de groentenboer horen vertellen dat ze met haar vriendinnen was gaan statten. En op de Meir was ze met haar hakken in de verluchtingsgaatjes van de metro blijven steken. Zij deed een verkeerde beweging en ze heeft zo haar kruisband gescheurd.
De kruisband, dat lijkt bijna op een kuisheidsband, maar dat is het niet. Hij lachte het ronduit uit. Neen, neen, de kruisbanden zijn de gewrichtsbanden die ons onderbeen en ons bovenbeen aan elkaar moeten houden zodat als ons been gestrekt of gebogen is, de botten en de knieschijf, netjes op hun plaats blijven.
Het is niet de meniscus of de knieschijf, die hebben er niets mee te maken.
Het zijn gewrichtsbanden die aan de beide buitenzijden van de knie (ligamenten) die er voor zorgen dat de botten strak tegen elkaar aan blijven zitten en ze zorgen voor de zijwaartse stabiliteit.
En de kruisbanden worden zo genoemd omdat die banden in de knie kruisen.
De ogen van wie het me zei schaterde het uit, Katrien in de plaaster en out.
Ze hebben nog eerst heel veel ijs op dat been gelegd, maar het ijs smolt als ijs voor zon en het had totaal geen effect. integendeel zelfs, de knie werd zo dik als een voetbal
Ze zal geopereerd moeten worden. Ze gaan die kruisband die gescheurd is vervangen en dat zal wel heel pijnlijk zijn.
Ja, van de pees die de knieschijf op haar plaats houdt, wordt het middenstuk weggehaald zodat de herstelling met natuurlijk materiaal kan gebeuren.
Dat de dokters dit nu al konden zeggen kwam omdat de knie zo snel dik werd, het was een heel slecht teken. En inderdaad nadat ze een foto namen van die pijnlijke knie, bleek dat het heel ernstig was. Met één geluk, er was niets gebroken.
Ze zal pas overmorgen bezoek mogen ontvangen. Dit waren de laatste woorden die ik nog gehoord had.
Het stuk van de slager, out. Waarom zou ik morgen dan nog om een stukje vlees gaan De supermarkt verkoopt ook vlees, en daar kan je perfect kiezen. Bij de slager krijg je een stuk op de weegschaal en je moet snel zijn om te zien of het wel een goed stukje is.
En het is altijd meer ....
Het aanbod van het broodbeleg (charcuterie voor de Vlamingen) is bij de slager niet meer dan wat er in de toonbank ligt van ons grootwarenhuis, maar bij de slager is het vers afgesneden.
Het is zo dat als ik eens van het grootwarenhuis van dat vooringepakt beleg meebracht, ik de sneetjes één voor één uit het pakje haalde en er voor zorgde dat ze niet meer kleefden.
Als ik dit niet deed dan had ik na enkele dagen de pech dat alles zo aan elkaar was gekleefd, dat het beleggen van de boterham echt wel problematisch werd.
Over smaak en kwaliteit kan ik niets zinnigs zeggen, want ik vind het allebei even lekker. De salami van de supermarkt is niet slechter of beter, wel goedkoper. Maar met Katrien achter de toog was die meerprijs verantwoord.
Zij kon de salami zo verkopen, dat als de pepersaucies uitverkocht was, ze met alle gemak de Ardeense lookworst kwijt geraakte.
De slager zat in zak en as, want hij moest het loon van Katrien blijven doorbetalen. Een bediende die ziek wordt heeft een gewaarborgd maandinkomen, dat de patron mag betalen, terwijl hij moet zorgen dat er iemand anders het werk doet en die ook nog eens moet betalen. En zonder Katrien is er geen omzet.
Hij dacht erover na om op verlof te vertrekken en pas terug te komen als Katrien terug in orde was om achter de toog de waren te verkopen.
Je moet het maar als kleine zelfstandige meemaken. Je hebt een bediende en als die ziek is, dan kan je er nog voor blijven betalen en het werk dat ze niet kan doen, mag je zelf gaan oplossen. ik snap niet hoe een kleine ondernemer hiervoor een begroting kan maken. Voor iemand waar elke euro een euro is, die zal wel twee keer nadenken om iemand in dienst te nemen. En dan maar klagen dat er jeugdwerkloosheid is. Katrien bleef niet thuis als ze maandelijks haar ongemakken had. Maar de collega, drie straten verder, die kon er zijn agenda op afstellen. Ze had hoofdpijn en hij mocht zelf achter de toog staan. De andere dagen was de toogbedienster zo goed, dat hij dit ongemak er maar bij nam.
De groentenboer had al bloemen naar het ziekenhuis gestuurd en de postbode had zijn ronde een beetje verlegd zodat hij de kaarten die de alleenstaande mannen verstuurden, zo kon meenemen. Het waren drukke dagen.
Men wou zelfs een geldinzameling organiseren om voor haar zo'n dure brace te kopen, zodat ze toch maar sneller terug op haar werk zou zijn. Zij zorgde voor een aangename dag. Maar, toen de kat op de koord kwam, toen bond iedereen heel sterk in, want geld geven ... zomaar voor niets ...
Het sneller terugkomen was wel aangenaam, maar kruisbanden die gescheurd waren, dat was nog geen kanker of aids of zo. En de compassie naar haar toe was dan ook maar van korte duur.
Katrien woonde een heel eind van haar werk, dus ze zou een lange tijd afwezig blijven. Er werd zelfs gefluisterd dat het meer dan zes maanden kond duren. De slager kon zolang niet op vakantie gaan, en besloot dan maar om naar een interim uit te kijken. Maar interim is veel duurder dan een gewone kracht. Het voordeel was wel dat hij nu niet meer moest opdraaien voor ziekte en verlofdagen. Een service die in deze situatie wel heel welkom was. Want stel dat hij een andere bediende zou aannemen en die zou ook nog eens ziek worden ...
De ochtenden waren stil. In de vroege ochtend was er geen klikkeklak meer. De vroege ode aan de schoonheid dat doorheen de lege straten te horen was, was opgehouden te bestaan.
.
De bakker vreesde dat er veel minder brood zou gegeten worden, want als de klanten minder beleg kopen, dan wordt er ook minder brood verkocht. Zijn beredenering klonk simpel, maar wel logisch voor de raad van wijzen die zich elke dag tot hem wende om hun dagelijks brood. Zou de middenstandsraad samenkomen om het verlies van Katrien te bespreken ?
De pastoor had zich al dikwijls afgevraagd wat de kleine middenstand in de wijk te verduren zou krijgen als Katrien er niet meer zou zijn. Daarom had hij er tot nu toe en wijselijk ook, nog niet veel over gezegd. In zijn preken had hij het onderwerp Katrien vakkundig ontweken, tot plezier van de mannen en tot verdriet van de vrouwen.
De madam van de lingeriewinkel volgde met veel succes de lingerielijn die Katrien droeg. Hoeveel vrouwen er zich bij de madam van de lingeriewinkel kwamen informeren over wat Katrien vandaag weeral droeg, Ze spiegelden zich aan de verschijning die niemand onverschillig kon laten. De gewiekste zakenvrouw had gemerkt dat Katrien voor een gedegen omzet zorgde, waardoor ze soms wel eens wat overdreef in de keuze van Katrien, die nog nooit een voet in haar winkel had gezet. Maar, met heel veel fantasie kan je mensen heel wat laten kopen en betalen. De oude stocks van haar collega's kon zij voor heel weinig inkopen en voor veel geld kwijt. Jaloezie is een vuur dat veel geld kan verteren in het groen en het hoeft niet altijd direct zwart te zijn.
De man van de gazettenwinkel had het gevonden. De man had Katrien eens onderweg van zijn gazettenronde aangesproken en sindsdien liep ze elke week met de Flaire, Knack, Humo en Goed Gevoel onder haar arm naar haar werk. Hij had het haar gratis aangeboden. Sindsdien vlogen die blaadjes als zoete broodjes uit de winkel. Iedereen wou weten wat haar geheim was. Dus de boekjes werden veelvuldig uitgeplozen, wat dan wekelijks, vooral bij de kapper, tot hevige discussies leidde. Want het dieet dat in het ene boekje anders was dan het andere, werd door de fanatieke na-apers één voor één druk uitgeprobeerd.
Bij de kapper werd haar kapsel op de meest onmogelijke wijzen gekopieerd. Een dame van in de vijftig die al over haar grijs haar heen, en zelfs geen kleur meer kon gebruiken, eiste dat het haar dezelfde blonde lokken zou vertonen, zoals Katrien die soms kon laten zien.
vervolg ...
feedback van andere lezers- Theo_Roosen
Wat Katrien allemaal teweeg brengt ? Heel de stad staat op zijne kop. En wat een uiteenzetting over die kruisbanden. Daar moet serieus wat research zijn aan voorafgegaan ? In elk geval, ik vond het een heel prachtig verhaal, boeiend om te volgen en hier en daar een verholen lachje. Prachtig IVO. Je moet het maar bedenken. Oh, even dit, vooraleer Roland langs komt, ergens staat getypt kond duren, een d teveel denk ik.
ivo: dat zou wel eens kunnen van die d - en idd wat gelezen over kruisbanden .. bdankt voor de score - gono
Allez, ons Katrien in 't gasthuis, 't is 't eerste wat ik er van hoor en dan nog met gescheurde maand-pardon-kruisbanden?
Sjonge toch, da meiske heeft toch geen geluk hé? Eerst diene lelijke vent van haar, die haar liet zitten met diene aap van een kleine!
Dan haar moeder die introk bij diezelfde lelijke vent en nu ook een kleine verwacht van hem, haar vader die samenhokt met de moeder
van diene lelijkaard ...........En 2 maanden geleden is ze nog gepakt voor zwartwerk, tja 't leven is toch hard voor sommigen hé?
ivo: zoiets ja ... ik weet nog niet met wie ze samenwoont, ze vrkoopt in ieder geval vlees .. - ERWEE
Research gaan opdoen is het halve werk.
Anderzijds Ivo, ge zou nog niet zo'n slechte délégee van de vakbond zijn, of bij unizo.
ivo: idd research is het halve werk en dan schrijf je ook zekerder.
Praten over iets wat je niet kent is zo zinloos. - littlefairytale
Ik heb bij de groentenboer horen vertellen dat ze met haar vriendinnen was gaan statten.
t: stappen niet?
In het eerste deel is je verhaal chaotisch omdat je twee keer verwijst naar iemand die het verhaal vertelt "De ogen schaterden het uit.." en pas na een tijd zegt " dat was het laatste wat ik nog gehoord had.
Denk dat hier wat snoeien en minder uitweidend vertellen duidelijkheid kan scheppen, ook het vertellende personage even een setting geven.
Braise is brace anders wordt ze gaar gesudderd.
Tijdschriftennamen met een hoofdletter.
Verder nog eens goed herlezen naar interpunctie toe en vergeten hoofdletters aan het begin van een zin.
De idee van het dominoeffect op deze manier uitwerken is origineel en getuigt van een lijn hebben waar je naartoe schrijft.
Denk dat het geheel smakelijker zou kunnen geserveerd worden als je beknopter bleef in je schrijftrant.
Toch ook pluim voor de verschillende stijlen die ik je al heb zien hanteren.
tine
ivo: bedankt vaoor de FB - statten is een werkwoord van de dames die in de stad gaan winkeltjes bezoeken - erinneke
Hey Ivo, toen ik de titel zag, moest ik dit natuurlijk lezen... het is een heel leuk verhaal tot hiertoe en verbluffend accuraat. Ik heb niet enkel de naam gemeen, maar ook de kruisbanden... freaky he
ivo: idd ... bedankt voor het lezen .. en je commentaar
|
