Volg ons op facebook
|
< terug
Dood in Bourgondië
"… en loop gebogen, uiterst waakzaam, met droge keel (wetend dat ik een vrouw heb en een plek om te sterven) de ijskoude nacht in, naar de rivier."
Wat een magistrale slotzin! Wanda klapt het boek dicht en legt het behoedzaam naast zich op de bank. 'Dood in Bourgondië'. Rotboek. Ze had het nooit moeten lezen natuurlijk, de ontboezemingen van een volbloed man die zich genesteld heeft. Maar ze leest hem om de muziek. Enkel en alleen om de muziek.
Het is een warme noen in mei. Het stadspark krioelt van studentjes. Ze lachen, praten, zonnen, zoenen. Ze zou één van hen moeten zijn. Maar dat is ze niet. Ze zijn haar te leep, te achteloos, te snel. En ze maken zoveel lawaai.
Het is droevig vertoeven in deze poel. Er is de zon. Er is de geweldige schreeuw van schoonheid. Er is de bestendige roep van de monding. Uiterst waakzame man-met-de-droge-keel, kleed je uit en verdelg de nacht in de ijskoude rivier. Zwem, drink en zing! Wees niet zo laf!
Wanda eet profijtig haar boterhammetjes op: twee met kaas en eentje met een reep pure chocolade. Het mineraalwater smaakt naar het plastieken flesje: flets en troebel.
Dan besluit ze om het toch te doen: nonkel Petrus opbellen, de schalkse Jezuïet die zich al die jaren om haar bekommerd heeft.
- 'Ha die Wanda, wat een verrassing! Dag meisje, vertel het eens.'
Joviaal, denkt ze . Zo noemen ze hem: joviaal.
- 'Ik zou je willen spreken', zegt ze eenvoudig, 'kan dat?'
- 'Tuurlijk kan dat. Ik heb mijn hart in Leuven verloren. Dat weet je toch.'
De afspraak is op één twee drie geregeld. Ze legt haar handen in haar schoot, Wanda, het meisje dat altijd overal buiten staat. Steekt er nu echt een kind in haar buik? Leeft het? En wanneer gaat het dood? Helemaal vanzelf of met hulp? Hier of in Bourgondië?
Het loopt tegen tweeën en de les van Mie Pedagogie staat op stapel. Die les wordt systematisch gebrost, zelfs door Wanda. En vandaag zal dat niet anders zijn.
Kom, Geeraerts, ik breng je terug naar de bib. Droog daar maar op in je vrouwmens tot je sterft. Je hebt een plek, toch?
feedback van andere lezers- ivo
zo mooi verteld, zo eenvoudig en toch zo enorm meeslepend, sjiek vind ik dat
Vansion: ja ... zal mij maar andermaal laten meeslepen door dat eeuwig gebroei in mijn kop ... en verslag uitbrengen af en toe - Mistaker
Intrigerend verhaal.
Groet,
greta
Vansion: zwijg joh ... een raadsel hoe dat allemaal in een mens zijn hoofdt belandt hé ... - miepe
Ik ga het nog enkele keren lezen...
Vansion: iene miepe niekse tien pond fiksen tien pond kaas iene miepe lacht en ik ben dwaas ...
nee nee niet doen niet herlezen zie het als een scheetje fwiet en 't is alweer weg ... - aquaangel
Wat een magistrale slotzin! (of 2)
liefs
Vansion: X - fenk
In enkele lijnen geeft W-an-da zich hier redelijk bloot. Dit is waar schrijven omgaat, natuurlijk. Een hele wereld in enkele potloodlijnen!
Het venijn mag naar mijn smaak nog meer naar de oppervlakte komen: de creativiteit van de volbloed man moet ongebonden zijn, zeker niet aan 1 vrouw toebehoren. Waar wacht w-an-da nog op om haar ogen uit te krabben? Of is ze toch stiekem trots dat zijn zaad in haar buik kiemt?
Enkel het concept van nonkel Petrus ontgaat me (de deurwachter van de hemel?), en als ik iets niet begrijp, vind ik het nogal snel overbodig.
Vansion: ach fenk ... een flard uit een verhaalkluwen in mijn koppie ... een jong personage geeft inderdaad ruimte voor venijn en strakkere spanningslijnen ... maar ik moet nog wat afkicken van de volle ronde woede van Tanne...
het is wel heel grappig ... hoe weet jij wiens zaad in haar buik zit?
en hoe zit het met de creativiteit van de volbloed vrouw?
nonkel Petrus ... ik heb iets met Jezuïeten als personage ... 17de eeuw weet je wel
weet nog niet of dit iets wordt ... tja het voorspel lijkt begonnen... - Ghislaine
Topklasse zeker die eindzin.
Vansion: Ha, lekker grimmig ... Ze is nog jong, hé... - Das
Wat een magistrale zinnen! (47).
Vansion: Lach met uw tante nonneke, nonkel Das ;) - dichtduvel
Dat je mijn voornaamgenoot nog eens aanhaalt, maar ja, de ene Jef is de andere niet he, Jefke
Vansion: Zal jullie eens naast elkaar zetten en dan oordelen ...
Je moest eens weten hoeveel Jeffen in mijn leven opgedoken zijn. Zelfs zo erg traumatisch dat ik mijn jongste Seppe heb genoemd ... - Theo_Roosen
Als je het boek van Jef Geeraerts bedoelt ? Ik vond dat toch geen rotboek hoor ! Die macho van ne Jef wel ! En uw verhaaltje is uiteraard meesterlijk geschreven. Heb er van genoten. Theo.
Vansion: Rotboek, dat is wat Wanda ervan vindt he... Ik vind Geeraerts een hele grote meneer. - drebddronefish
Dood in Bourgondië dan nog wel. Ik heb het boek niet gelezen, maar dat doet er niet toe zeker. Een knap schrijfsel dat bol staat van de symboliek. Symboliek volgens mij nog altijd een worsteling om tot besluiten te komen of juist niet, kan ook natuurlijk. Laat het maar eens goed kletsen zou ik zeggen, tussen de billen ook:-) Enfin, ik zou je aanraden om zeker niet naar mij te luisteren, eugh
Vansion: Ja hoor : worsteling ... er groeien worsten in mijn darmen ... (dat komt door de buisvorm van darmen) natuurlijk... eindeloos ... serveer wel maar met mondjesmaat ... voorlopig geen drollekes, eerder keuteltjes ... - DensPowells
Buiten de beschrijving van de flessensmaak, vind ik dit een erg potent iets. Hoewel die te concrete verwijzing me niet ligt, dus erg.
Bedankt voor je tips trouwens. Uitgesporken fora, 't is iets wat je moet willen.
Vansion: Dit is een fractie van een optent en potend project-in-vitro (muziektheater) dat nooit uitgevoerd gaat worden. Maar de pret is aan mijn kant.
|
