|
< terug
Er was eens.
Er was eens een landeke waar herders en schapen leefde. De schapen moesten op eigen kracht, tussen taken en doornen, hun eigen kostje bij elkaar vreten. Toen ze dat hadden gedaan, dan kwamen de herders er aan om hun melk op te eisen, waarmee ze onder elkaar meerdere vreetpartijen aanrichten. Opeens werd hun stille bestaan verstoord. Door gasten die op de plaats waar ze woonden een ijzeren spoor wilden leggen. Opeens zei een van de herders klein lowieke uit L. dat zal niet gebeuren want ik zal me op die ijzeren sporen leggen. Zijn vijanden dachten 'daar zijn we rap van af', zijn bewonderaars zeiden "wat een krachtige man die zal ons wel redden van die moderne kwasten." Klein lowieke uit L die wel wist hoe het te spelen stond een paar jaren later op de eerste plaats om het lintje te knippen. Wat een krachtige man zeiden de schapen, hoe innovatief van die man. Zijn vijanden zeiden niets meer, maar gingen rap schuilen, om dezelfde technieken te leren. En alras bestond er een verbond, Die dezelfde technieken gebruikte. Toen dacht leugenachtig lowieke uit L. Het wordt tijd dat ik wat angst ga zaaien, en overal verscheen op weiden velden en straatbeelden zijn kop onder de leuze UW SPAARPOTJE, wat heel duidelijk was voor de schapen. Wie niet voor hem was dreigde zijn zurig opgespaarde melkpotje, die moest dienen voor kinderen en oudere, te verliezen. En weer kreeg hij de gehele weide rond hem mee. Ze marcheerden in orde in rijen met vlagen en wimpels achter de herder aan. Enkelen sloegen paars uit. De nieuwe kleur sloeg, bij al die al jaren bedrogen schapen, flink aan. Met het ijzeren spoor werden veel nieuwe weidegronden bereikbaar, zelfs uit verre streken, kwamen ze aan om eens de weide hier te proberen. De vijanden van lowieke, die het trucje hadden geleerd. Begonnen met zwarte vlagen van verdoemenis te zwaaiden. Zij die dat paars gezelschap niet zagen zitten, spraken samen met lowieke uit L. de beroemde woorden "paars eindigt in bont en blauw". Maar zijn woorden werden, waren nog niet uitgesproken. Of lowieke stond al weer op de eerste rij.
feedback van andere lezers- ivo
grapjas ...
Lowieke uit L is buiten alle zinnen want zijne toebak troek niet zo goed.
verf: Wat wilt ge wie wil er nog oude verschraalde versimpelde toebak smoren? Als er wat beter te vinden is. Maar het zal lowieke worst wezen. Hij is al lang binnen. Samen met zijn vriendjes bezig de melkpoeiers op aan het zuigen. hi hi
gr…ed - Ghislaine
Inhoudelijk een fijne gegeven. Alleen de fouten werken zo storend Verf dat ik er wild van word.
verf: WILD, Ghislaine WILD dat ik iemand wild kon maaken had ik nooit gedroomd , dank u voor uw zeer openhartige reacsie
gr..ed - Theo_Roosen
En klien lowieke zit er nog altijd in L. En zijn gebroed loopt ook ergens rond de woorden van kleine L indachtig. Het stoofsel van groen komen ratten en planten in rood. Zo blijven de akkers vruchtbaar. Theo.
verf: nice
|
