naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

BOB DYLAN

door verf

Het enige concert van Bob Dylan, die ik ooit zag was de concerten die hij gaf met zijn gezicht volledig in het wit geschilderd. Dat deed hij omdat zo meer mensen hem konden zien. Aan de overkant van de langste kant van een voetbalveld dat was de afstand die mij scheiden van het podium. In de verte zag ik een witte vlek. Dat was Bob. Het was de tijd dat de massa in een groen bruine parka rondliep, meestal nogal beduimeld. De parka was de 2PK van de kledij. In die parka was men opgenomen in een deel van de jeugdcultuur, die de parka klasse ondergravend vond, en praktisch want een parka had grote zaken. Nog veel belangrijker, de parka had een kap, zodat het een kledingsstuk was die in alle weers omstandigheden kon gebruikt worden. Als de revolutie begon dan stonden we klaar in onze parka. Mijn parka eindigde in het vuur. Niet in een of andere revolutionaire daad. Mijn moeder kon het, in haar ogen afschuwelijk stuk stof, niet meer zien. Zo belande mijn parka, op een vuurtje in onze tuin. Samen met nog een hoopje puber idealen.

feedback van andere lezers

• dichtduvel
  Eigenlijk is dit een ode aan de parka, Jef
  verf: xx
• fenk
  Grappig, ik durf wedden dat ik ook mijn parka aanhad op het concert van Bob in Schaarbeek (Santana in het voorprogramma). Toen was zijn gezicht niet wit geschilderd, maar zag hij er gewoon heel slecht en bleek uit.
  verf: xx
• lars
  ok!
  euh en morgen?
  the who?
  led zeppelin?
  verf: eddy wally
• ivo
  mijn parka hangt nog ergens in de kelder in een oude kast, samen met mijn vijfenveertigtoerenplaatjes en lp's die ik al lang niet meer kan draaien.
  Ja waar is de tijd ...
  verf: xx
• Ghislaine
  Ik draag af en toe een parka
  verf: xx
• aquaangel
  goed xx
  verf: xx
• RolandBergeys
  En ik kijk uit naar Eddy Wally :))
  verf: ik ook
  xx