Volg ons op facebook
|
< terug
De geboorte van een God/ deel 1 van 4
(Mijn eigen kleine versie van de Griekse tragedie...)
Heel lang geleden, nog voor het geheugen van de mensen, waren er twee kinderen; zus en broer. Zij was negen en hij zeven. Heel gelukkig waren ze niet, want mama wist niet wat te doen met hen en daarom had ze hen nog geen naam gegeven. Het meisje had ze stiekem Venus genoemd, omdat ze in zoveel leek op haar moeder, vooral daar onderaan. Vaders waren er toen niet, want iedereen was hermafrodiet. Hun geslacht zag eruit als een vagina, maar binnenin zat een kleine penis vergroeid, dicht bij de eileiders gelegen. En eens, om de zoveel tijd in hun volwassen leven, kwamen ze in een transcendente metafysische toestand waarop het wonder van de bevruchting gebeurde. Het leek in niets op het bestiale gebeuren in het dierenrijk. De bevruchting was een sacraal gebeuren.
Maar bij broertje was iets misgegaan, want hij was geboren met een geslacht, dat zoveel leek op de penissen van de dieren die ze kweekten op hun boerderij.
Beiden, broertje en zusje voelden dat er iets grondig mis was. Mama praatte weleens met zusje alleen en ze noemde haar toen Venus. Ze vroeg waarom broertje nog geen naam had en mama zuchtte: 'Broertje is een beetje mismaakt, want hij lijkt op een dier, misschien gaat hij er wel dood aan en dat zou erg zijn. Ik zou er niet overheen kunnen, daarom...misschien moet die penis daar wel weggesneden worden en wordt hij dan normaal?' en toen zweeg ze en Venus zweeg. 'Vertel het aan niemand Venus, niet je vriendjes, zeker niet je oudste zus Dahlia, want zij is wreed en zelfs je broertje mag je het niet vertellen! We moeten zijn geslacht altijd goed wegstoppen!' En Venus nam zich voor te doen wat moeder vroeg.
De dagen slijtten in heimelijke schande. Venus werd twaalf en moeder werd alsmaar neerslachtiger, broertje had nog altijd geen naam gekregen. Moeder ging zich steeds vreemder gedragen, toen ze zich samen met Dahlia aan de halfjaarlijkse slacht zette van het vee, ging ze steeds bezwerender om met de geslachten van de mannelijk dieren. Met een hartsgrondige minachting sneed ze diezelfde delen weg en gaf ze aan de kippen te vreten. Kippen pikken naar alles wat op de grond valt. Dahlia kreeg er steeds meer schik in. Dahlia voelde dat haar moeder dingen verzweeg voor haar en daarom creëerde ze haar eigen duistere wereldje. En haar vermoeden groeide dat er iets mis was met broertje; broertje die nooit iets vroeg, die alleen maar granen te eten kreeg. Hij leek wel kouwelijk, want hij was altijd ingepakt in dikke gewaden en 's nachts als hij ging slapen, sloot moeder hem op in de kelder. Niemand mocht daar komen. Moeder droeg de sleutel van het hok aan een koord rond haar nek, maar Dahlia had al eens door een kier het vertrek ingekeken. Er stond een kribbe met stro en een open kast barstenvol doeken en lakens. De muren waren hard en kaal en vanuit de ruimte rook ze de weeë geur van urine. Eens zou ze erachter komen wat het geheim van moeder en broertje was.
feedback van andere lezers- verf
een verhaal met een bal
drebddronefish: :-) Ahaa, juist ja
groetjes - ERWEE
Knap als verhaal. Zitten enkele dingen in die niet kommilfoo lijken. Gewoon ff nog een keer doornemen.
drebddronefish: Thx, Erwee, is bij deze gebeurd
greetzz - ivo
mytisch mooi geschreven, alleen de oervraag die je alleen met een vraag kunt beantwoorden, wie waren er voor de goden ? - SabineLuypaert
gatver zeg, dit gaat de zware horror op brrrr (de dagen sleten in heimelijke schande) ;) SLIKT arm broertje, is er kans dat ik hem ga kidnappen? - fenk
Aparte versie, ja, maar ze intrigeert. We lezen dus zeker deel 2.
drebddronefish: :-) aah, ja, de hele rimram komt aan de beurt hé, van incest tot en met oudermoord en dan de Goddelijke last van de schuld en zo meer - Ghislaine
Hoera!! Eindelijk ben je terug. dit is jouw stijl en die doet niemand je na. - Henny
Wat een intresant begin van een vervolgverhaal. Ik ga naar deel twee.
drebddronefish: Dank je Henny, ben ik blij mee
groetjes - RolandBergeys
Heel goed geschreven, ik vind het een geweldig moment om dit vandaag, op jouw verjaardag te lezen.
Van harte proficiat, Drebd!
drebddronefish: Dank je Roland dit doet me plezier
vele groetjes - erinneke
hey, ik vind dit stuk niet het beste geschreven, van al wat ik reeds van jou gelezen heb, maar het intrigeert me toch voldoende om delen 2 tot en met 4 te willen zoeken. Hier en daar hapert de taal een beetje naar mijn gevoel. Maar dat neemt niet weg dat ik je een goed en boeiend schrijver vind. Erinneke
|
