Volg ons op facebook
|
< terug
Undercover Inspiratie voor de schrijver, dé methode, volgens de boekjes
"Het ligt op straat! Kijk dan toch!" ; een uitspraak van één of andere beroemde dichter, die het over inspiratie had. Nu ik me bewust ben van die uitspraak, moet ik ze toch eens testen, het is niet omdat één of andere beroemde klojo dat gezegd heeft, ik het ook klakkeloos over moet nemen. Laat ik deze ochtend maar eens beginnen met mijn routine te doorbreken. Ik ga me eens opfrissen voor de verandering, iets wat ik normaal gezien niet doe om mijn ochtend op te fleuren. Ik was me alleen als ik me vuil voel. Mensen die zich elke ochtend wassen vind ik goor, omdat ze er niet bij stilstaan dat ze niet eens vuil zijn, maar toch maar 20 liter vervuild water op de riolen loslaten, maar enfin, mijn groene jongen zijn neem ik misschien wat te letterlijk. Het enige waar ik nu behoefte toe voel is misschien mijn tanden poetsen en mijn stoppels wegscheren. Walgelijk is dat, die tandpasta! Misschien moet ik om inspiratie te krijgen ook diepe emotionele indrukken krijgen in de vorm van overdosissen. Zo gezegd, zo gedaan en knijp ik de hele tube tandpasta in mijn smoelwerk, om het plastisch te zeggen. Wurks,bwaak, doorslikken dan maar! Mijn eerste indruk zegt vooral vieze chemische brol. Toch maar eens mijn mond spoelen met wat water. Ik moet zeggen dat mijn mond, slokdarm en maag incluis toch wel verfrist zijn, het voelt alsof er een F-16 door scheert. Dat tanden poetsen moet ik vaker doen, geeft toch wel een kick. Als je dat schrijven serieus neemt, kom je nog wel eens één en ander tegen, bijna als een zeer middelmatige James Bond en die moeten er ook zijn.
Als je in vakjes denkt kom je een heel eind. In mijn geval nu naar de toiletpot, mijn ingewanden bruisen en willen zich spoelen om geheel fris te zijn. Ach man, wat een kick. Wie zei dat schrijven saai is! Ow man, mijn ingewanden spoelen zich inderdaad, wat een gore ellende! Ik zit me hier de ellendigste zelfmoord te bedenken op de pot! De meest potsierlijke zelfmoord lijkt me een overdosis laxeermiddelen! Stel je voor zeg! De emotie is te heftig om er nu iets mee te doen, ga ik er achteraf de inspiratie nog van inzien? Ik heb zo mijn twijfels. Ga ik straks dan maar de straat op en ga ik me voordoen als een zelfkastijder, zo ééntje die iedereen lastig valt, die de grootst mogelijke problemen over zich afroept. Dat moet te doen zijn om inspiratie uit te halen. Ideaal lijkt mij dat ik er de grootste vent uitkies, die er zó dreigend uitziet, dat iedereen met een beetje gezonde dosis zelfbehoud, liever drie straatblokken uitwijkt dan de dreiging te voelen van één zo'n gorillamatige mannetjesputter. Ik stel hem dan een vraag, waarbij ik dan eerst voorstel dat ik hem een vraag ga stellen en als het deze spierenstier niet aanstaat, mag die gerust zijn voorpoot in mijn gezicht planten. Ik stel me voor dat die onmiddellijk gaat grijnzen bij mijn voor hem adrenalineopwekkende vraag. Dan moet ik nog een geschikte vraag vinden. Het geschiktst lijkt me een vraag over zijn uiterlijk. Ik denk dat ik hem vraag of hij wel weet dat hij er zo belachelijk uitziet vanwege zijn enorme omvang, dat zijn hoofd verdacht veel op een kinderkopje lijkt in verhouding tot zijn stierengehalte, zo ook idem dito zijn geslacht. Dat lijkt me wel te volstaan als teaser. Mocht hij na deze vraag nog niet hard genoeg doorgemept hebben, moet ik nog een andere vraag stellen. Dan zeg ik hem dat hij op zijn geschoren en ingevette ledematen na, zijn hamer en telraam vergeten is om te wijzen op diens intellectuele vermogens. Na de klappen die ik zal mogen ontvangen hebben, lijkt me de inspiratie voor een manuscript op zijn plaats en indien niet zet ik mijn research verder, die is minstens de helft van het plezier van het schrijven. Een voorzichtige schatting, lijkt het mij een sprookje over de tandenfee te worden.
feedback van andere lezers- backie
Ik lees heel graag uw humoristische kortverhalen. Ze zijn heel goed geschreven. Bij u en dannycant herken ik die sarcastische stijl die ik steeds met bulderlach lees. Een vervolg is hier zeker op zijn plaats en hopelijk heeft u dan nog al de tanden.
groeten. backie
drebddronefish: Dank je Backie, je mag gerust je zeggen, ik vraag me af wanneer ik eens een kortverhaal van jou zal zien, ik verdenk jou ervan een grote humorist te zijn, groetjes - maridava
Ik vind het goed geschreven, maar mis toch een beetje de pointe.
drebddronefish: Dank je Maridiva, de pointe is dat er geen pointe is, het is eerder magisch realisme en dan moet je de maatschappijkritiek tussen de regels door lezen, groetjes - Vansion
eindelijk nog eens lachen ... dat auctoriaal undercover-standpunt gaat je keigoed af. wil wel eens mee op strooptocht, maar dan grondig vermomd ...
drebddronefish: Ik heb wel een leuke in gedachten, jij bent mijn zogenaamde biograaf en overal volg je mij om in jouw microfoon commentaar te geven op jouw absurde vragen, tenzij je een andere vermomming verkiest natuurlijk, groetjes - sinneskyn
Humor is je kracht dat is een feit, hier mis ik toch nog iets...Je schrijfstijl is vlot .......Het verhaal de bankjesklopper vond ik echt een topper, waar ik onterecht..een goed voor gaf ipv uitstekend... groetjes hil
drebddronefish: Ik zou jou een beetje de commentaar geven zoals ik maridava gegeven heb, de kritiek is als je iets heel serieus opneemt, kan dat wel eens een gevaarlijk gedachtegoed worden, bedankt en groetjes
|
