Passie voor schrijven
|
||
home wat is writehi(s)story? bladeren uitgeven gezamenlijke publicaties boekenwinkel manuscriptanalyse inschrijven contact | ||
top 10 wedstrijden forum hulp |
Volg ons op facebookGa naar chat |
blokken / HUWELIJK MET DERDEdoor verf
Ik geloofde mijn oren niet. Blokken is niet mijn favoriete programma. Meestal zet ik het geluid af wachtend op het nieuws. Maar toch op een bepaald ogenblik hoorde ik de presentator. Dichters de grond in boren . Ik wist niet wat ik hoorde. De presentator kende ik nog van zijn café t'stad die hij een tijdje uitbaatte in de nationaalestraat. Niet een origineel concept. Een ruimte die als enige doel had geld uit de zaken te kloppen van de argeloze bezoeker. Niemand kent het nog. De toenmalige bezoekers zwijgen er in alle talen over als ze het zich zelf nog herinneren. Alsof het een van die dingen is wat men ooit deed maar dan het liefst wil vergeten. Het enige originele die daar werd ingevoerd was de herintroductie van de pietjes bak. Tegenwoordig is het een wassalon. Ben Crabe was de uitbater. Waarna hij prompt werd opgenomen in de galerij van het soort vernieuwers die zeer in de vlaamsche smaak vallen. Stelt u voor een café met een pietjesbak. Het monument van de vlaamsche cultuur. Verstandige voorgangers hadden dat soort spelen al lang in de vuilbak gekieperd, meegegeven met het groot huisvuil. Maar niet in de geest van de crabees die de pietjesbak liefst als een standbeeld hadden gezien die de grootsheid van het Vlaamse volk belichaamde. De pietjesbak
feedback van andere lezers
|