writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Mzee Jérôme vertelt...

door miepe

Het bankje is groot genoeg voor drie zitvlakken, maar mijn achterwerk neemt er toch als enige een plaats.
Ik kijk toe hoe mijn zonen zich de benen uit het lijf schoppen tijdens dit partijtje voetbal.
Mijn meisje verzamelt hibiscusbloemen die ze tot papjes en moes plet. Met haar vinger tekent ze rode figuren op een betonnen muur. De zon prikt. Ik voel me niet alleen. Ik voel me nooit alleen, trouwens.

Ik speur horizonten af om mijn drang naar het ontdekken van curiositeiten te bekoelen. Ik zie mensen bewegen, stippen opvliegen, wolken schuiven, bomen zwaaien en plots bevoelspriet ik jou.

Je kijkt naar de jongens. Je kijkt naar het meisje. Je kijkt naar mij en ik naar jou. We zijn nieuwsgierig.

Jij bent een al heel oude man. Ik kan je leeftijd moeilijk schatten. Maar je hebt zichtbaar een verleden. Je mist voortanden en haar. Je gelaat laat belezen in kriskrasstrepen, -rimpels en -littekens.
Je draagt een gloednieuw blauw tuinpak met initialen. Zo iemand oud in een nieuw werkpak lijkt één grote tegenstelling.
Curiositeit gevonden. Ik laat je niet meer los.

Ik lok je met een glimlach. Je komt en gaat naast me zitten. Dat maakt twee zitvlakken op een bankje voor drie.
Het is niet echt een Rwandese gewoonte om zomaar naast een "vreemdelinge" te gaan zitten.
Ik kijk door je bril heen naar je pretogen. De glazen verdubbelen hun grootte. Montuur is bijna even oud als jij. Het lijkt een monument.

Ik kan het staren nooit laten. Ik doe het steeds weer en onbewust. Ik zou elke pukkel op een gezicht in vraag stellen en hun oorsprong willen achterhalen.

Je kijkt me aan en vraagt of de drie kinderen bij mij horen en of de jongens tweeling zijn. Ze spelen in de diepte en daar lijken ze inderdaad even groot. Je voegt er aan toe dat ze snel en lenig bewegen en sportief het spel spelen. Ik luister verbaasd naar je beknopte en juiste beschouwing.

"Nee, Mzee*, mijn zonen hebben elk hun geboortejaar. Ja, Mzee, ze zijn in alle opzichten sportief."

Stilte.
Ik hoor mijn meisje tegen de tekeningen op de muur praten. Ze gunt me ook mijn plezier. Ze speelt geduldig alleen.

"Bent u tuinman hier?"
"Nee, ik werk als wachter sinds een kleine week. Ik ben net terug."

Stilte.

" Wil u horen waar ik vandaan kom?"
Hierop antwoord ik met een grimas. Ik trek de beide ogen op: "graag"

Hij neemt mijn hand, streelt zacht de onderarm en dankt me.

De enorme bril zet hij af en legt die op het bankje.
Plaats voor zitvlak drie is ingenomen, alsook mijn volledige aandacht. Ik voel me bezet en bezeten.
Ik lees in zijn kostbare parelogen het zeldzame van zijn rijk verleden. Hij praat buitengewoon helder. Hoe uniek is deze ontmoeting, hoe uitzonderlijk dit moment.

Zijn verhaal begint in de voetsporen van Ernesto Che Gevara…

*oude man

Rwanda op een bankje, 11 april 2007

 

feedback van andere lezers

  • SabineLuypaert
    ooo dit beloofd, jee (het zitvlakkendeeltje is erg mieps, en zet meteen een vrolijke noot)
    miepe: hou het goed vast!
  • gono
    Knap begin!
    miepe: ook voor jou
    ggg!
  • muis
    Een boeiend verhaal...
    Groetjes
    miepe: bedankt, Muis!
  • Lucky
    WOW!....verdomme ik werd helemaal in het verhaal getrokken...mooi die verwijzing naar Che Gevara....riep een beeld bij me op van een film die ik ooit heb gezien (kan niet op de titel komen) van een oude man die beeldende vertelde over het oude westen in Amerika.....
    miepe: Hij (Ché) is een tijd in Afrika geweest. in 1965: "le maquis d'Hewa Bora" was een tegenvaller voor de held...
    maar dit verhaal is echt! ik laat deze man (Jérôme) niet meer los voor ik alles weet en gezien heb.
  • ivo
    dit is klasse, je zou meer meer verhalen (mogen/moeten) schrijven Miepe, dat is goed voor iedereen die hier de verhalen leest en ook voor jezelf ... want je hebt een klasse in het schrijven dat ik nog niet vaak ben tegen gekomen.
    Het boeit me enorm hoe en wat je schrijft.
    miepe: in oren geknoopt en opgeslagen
    en doet wel deugd om dat eens te voelen
  • Mistaker
    Prachtig verhaal Miepe! Eens met Ivo: vaker schrijven!

    Groet,
    Greta
    miepe: zou ik echt ook liever doen, maar ...
  • Ghislaine
    Miepe !! Het verkeerde moment om te stoppen! Ik wil meer van dit. Liefst het verhaal van Mzee aub?
    miepe: ik zal voor jou nog eens met mijn verzekerde kont op het bankje met Mzee gaan zitten (ggg!)
  • Theo_Roosen
    Dit vraagt naar meer. Je verhaaltje is zo boeiend, zo beelderig ( zeg ik het juist ? ). Ik waande me haast in Afrika. Er straalt een zekere rust uit je verhaal. Ecxht waar ! Vijf minuten geleden stond ik hier nog onrustig te wiebelen op beide benen. Te wachten op een telefoontje. En jij kwam langs. De valium van aangename lectuur. Hemels ! Mogen we nog meer van dergelijks moois ?

    Theo
    miepe: o dat is een heus mooi en leuk en alles wat goed is compliment!
    bedankt, Thro, doet plezier
  • RolandBergeys
    Heel leuk, Miepe!
    miepe: bedankt, Roland!!
  • mistral
    ik zit hier in pyjama, ging douchen maar ben zo geboeid dat ik nu direct het vervolg ga lezen,
    miepe je schrijft b e e l d i g !

    (dank voor de tip om dit lezen!)
    miepe: ben daar zéér mee vereerd, Mistral!
  • lin
    Via één van de vervolgen hier gekomen en ik ben direct ontroerd, bezet en bezeten om in jouw woorden te spreken. Wat een heerlijke manier van schrijven!
    miepe: dankje heel erg wel!
  • feniks
    Ik lees, én leer...
    Vooral wat tussen de regels staat wekt m'n belangstelling...
    miepe: ggg! verwondert me niks van je
    (ik zal eens een paar geheime boodschappen tussen haken zetten... ssst!)
  • Henny
    Volgens mij ben ik in een heel erg boeiend vervolgverhaal gestapt. Zo geschreven dat ik het gevoel kreeg ook op het bankje te zitten. Heel knap!
    miepe: leuk dat je instapt!
    maar houd je vast
  • backie
    Miepe, ik geef mijn eerste feedback op je Mzée Jérôme-verhalen. Ik weet al wat er volgt in de volgende delen, maar dit was een heel knap begin. Het is hier al spannend en je schrijven nodigt iedereen uit om ook het vervolg lezen. Dus proficiat met je nieuwe stijl. Je hebt me ferm verrast. Volgens mij heb jij veel meer in je mars dan je zelf gelooft. Ook je achterwerk deed me, als kontlikker, naar het vervolg uitkijken.
    groetjes
    miepe: stom achterwerk, hoor!

    blijf het toch maar volgen!!!
  • ERWEE
    Ga deze ook volgen.

    miepe: y?
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .