naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Kopje onder

door jbrouns

Hij richt zich op om onderzoekend haar dromerige ogen te lezen.
Weemoed is het enige dat hij ziet.
Het soort weemoed dat zijn kleine hart ooit, vroeger, nu, voor altijd doet smelten.
'Blijf bij me' fluistert hij, verschrikt van de openbaring van een gedachte die hij voor zichzelf had willen houden.
Nu onderzoekt zij hem op haar eigen typerende wijze.
Nerveus vervolgt hij. 'Zonder jou ben ik stuurloos, kwets, lijdt, doe onnozel.'
Zij lacht, haast spottend.
'Blijf jij dan. Leg je hoofd terug in mijn schoot. Ik ga nergens.'
Hij legt zich op zijn rug. Zijn hoofd in haar schoot.
Zijn tenen wijzen naar Engeland.
Het strand is verlaten, alleen zij tweeën.
Het enige dat hij ziet is haar hoofd, onbeweeglijk, met als figurant op de achtergrond een donkerblauwe sterrenhemel.
Haar handen rusten op zijn schouders.
Wanneer het opkomende water zijn voeten aarzelend betast, huivert hij van onvermoede angst.
'Zeg, als het water tot aan je kin komt, ..., laat je me dan los?'
'Geen idee.'
Hij opent armen en benen en geniet.
Een aarzelende zon verlicht stilaan de hemel.

feedback van andere lezers

• ivo
  blindelings kunnen vertrouwen op elkaar, ook al kan je niet zwemmen en hang je af van de betrouwbaarheid van de andere ..
  jbrouns: Ja, en dan zie ik water ook nog eens als metafoor voor gevoelens. Bedankt voor de mooie fb. Gr.
• Ghislaine
  Romantisch teder neergevleid.
  jbrouns: Leve de romantiek! Bedankt zeg. Gr.
• SabineLuypaert
  beeldend geschreven (smile) vertrouwen daar draait alles om
  jbrouns: Blub blub blub (LOL) Bedankt voor lezen en fb. Gr.
• muis
  Romantiek in the air!
  groetjes
  jbrouns: Yup, is ge?nspireerd op een kunstwerk van een vriend, gr.