Volg ons op facebook
|
< terug
lekkerrrrrrrrrr vakantieeeeeeee
Eindelijk was het dan zover. We hadden ergens in januari, na veel wikken en wegen, een huisje gehuurd aan de kust. Egmond aan de hoef(of all places).
Nu ben ik niet al te best ter been en mijn vriendin is lichtelijk astmatisch en rookt bovendien nogal straf en daarom vonden we de aanbieding van 500meter naar het strand en 1000meter naar zee, uit de beschrijving, nog wel te doen. Dus , om onze verjaardagen te ontlopen (mijn vriendin en ik zijn op dezelfde dag jarig) gingen we een weekje naar het strand.
Lekker beetje wandelen, beetje vissen, beetje luieren, dat doen we altijd al maar dan nog, lekker weg. Geen visite geen dranken en happen in huis halen en geen rommel opruimen.
Dat laat ik trouwens meestal aan mijn vriendin over, maar dat terzijde.
Wij dus naar Egmond.
Na enig zoeken, we zijn altijd de weg kwijt , dus nu ook weer, kwamen we bij een huisje dat, volgens de beschrijving , tegen een bosrand moest liggen. Dat klopte. We werden verwelkomd door een ontzettend spontane , leuke dame die ons meteen rondleidde en daarna uitnodigde voor een kopje koffie. Was gezellig en dus werd het wat later voor we de nodige boodschappen konden halen. Leuk, gezellig. Boodschappen doen en daarna de omgeving verkennen en even naar de zee gaan kijken. We gingen welgemoed op weg, liepen door het bos en kwamen, na ongeveer vijftig meter, uit op een provinciale weg . Dat was nadat we op een bospad parallel aan de weg hadden gelopen. Het "bos" was ongeveer 25meter breed. Nou zijn we ook weer niet zo gauw ontmoedigd dus gingen we op weg naar het strand dat zich 500meter verder moest bevinden. Het enige wat we vonden was een supermarkt van de bekende A.H. en dat was tegelijk ongeveer héél Egmond a.d.Hoef ,maar geen strand, laat staan zee ,of omgekeerd, dat weet ik eigenlijk niet.
Na enig zoeken en wandelen langs de provinciale weg kwamen we een bordje tegen dat ons vertelde dat het ,op de fiets, 2,5kilometer was naar het strand. Wij zijn niet gauw uit het veld te slaan en dus dachten we dat de A.N.W.B. ongetwijfeld een meetfoutje gemaakt zou hebben of dat de afstand voor fietsers en wandelaars toch anders gemeten moest worden. Niet dus.
Na ,op ons tempo, toch een dik half uur lopen , een snerpende pijn in mijn been, terwijl mijn vriendin wat hijgerig naast me liep(weliswaar om de verkeerde reden, maar toch)door de bebouwde kom van het schone Egmond, kwamen we zowaar aan het strand. Voor ons, voorwaar een behoorlijke inspanning. "Een strandwandeling zit er zeker niet meer in?", vroeg ik angstig aan mijn liefste.
"Nee",was het hijgende antwoord ," Ik wil alleen nog maar een grote trappist".
Meestal bedoelt ze dan geen religieuze meneer maar gewoon een groot glas bier.
Nou kwam dat goed uit want bij de duinovergang, waarbij wij meteen ons eerste uitzicht op zee kregen met een flink stormpje erop, stond een strandcafé in vol bedrijf en dus togen wij , op onze laatste reserves, naar het terras.
Na enige tijd kwam de ober vragen wat wij wilden hebben. De vriendelijkheid van het personeel in die contreien heeft altijd nog iets over van de rancune ten opzichte van Duitsers die,na '45 nog steeds, in groten getale , meestal aan onze kust verblijven en wordt overgedragen op onze autochtone bewoners. Dus vraag ik, met de mij eigen vriendelijkheid:"Mag ik van U twee trappisten?". De betreffende persoon keek me aan of ik hem een oneerbaar voorstel deed.
Ik, ter verduidelijking:"Leffe of Afligem of Westmalle, maakt niet uit. Groot , nat en schuimend". Hij wist dat ik Nederlands praatte maar wat hem betrof had het ook Russisch kunnen zijn. Na enige tijd kwam hij erachter dat hij het in de biersoorten moest zoeken en vertelde me doodleuk dat ze dat in die streek niet verkochten.
In mijn eigen land, niet eens een vreemd , ver land, en dan geen trappist. Dat is bijna geestelijke mishandeling. Maar goed, ijsthee dus.
Zoals gezegd, ons humeur is onverwoestbaar en we genoten van het uitzicht op de woelige baren en zaten gezellig te praten over onze plannen. Morgen maar de auto meenemen en dan een strandwandeling maken, om maar iets te noemen. Zo gezegd , zo gedaan. We liepen op de , ons eigen kreupele manier, naar huis en na ons er nogmaals van verzekerd te hebben dat de zee zich niet ergens daar in de buurt verstopt had, zakte ik op de enige stoel onderuit om me over te geven aan de dartswedstrijden terwijl Ingrid een grote pan nasi maakte, omdat we dan wel voor twee dagen eten hadden en we de volgende dag niet aan koken hoefde te denken.
Wij zijn wel slim.
Voor onze gewoonte lagen we vroeg in bed en dat maakt niet uit want wij zijn langslapers.
Volgende dag, na een gevecht in de douche om mezelf de dagelijkse wasbeurt te geven, pakten we de auto en reden de weg die we de vorige dag gelopen hadden en zette de auto op de ,ruim voorradige, parkeerplaats.
"Daar staat een parkeermeter", merkte Ingrid op. "Oh, dan zoek ik wel even een plaatsje op waar ik geen parkeergeld hoef te betalen ", zei ik omdat ik er een hekel aan heb om voor iets te betalen als het niet nodig is. Dus stapten wij, nog steeds vrolijk, in de auto, reden Héél Egmond door, inclusief buitenwijken en aanliggende mogelijkheden. Niet één straat, plein, zandberm of wat dan ook zonder parkeermeter.
Dus reden wij terug naar de strandboulevard en zette de auto weg. De parkeermeter vroeg ons vriendelijk doch dringend of we maar één euro vijftig per uur wilden bijdragen aan de meerdere glorie van Egmond. Nou vind ik dat ook nog niet zo erg maar je vrijheid ben je kwijt natuurlijk. Als ik eens lekker over het strand wil wandelen en op een terrasje wil hangen, een hapje gaan eten of een avondje doorzakken dan moet ik steeds gaan zitten denken of mijn parkeermeter niet leeg loopt. Dat gaat dus over mijn grens. Niet dat ik er een slecht humeur van krijg maar sommige dingen pik ik gewoon niet. Dus kijk ik Ingrid aan ,zij mij ook en dan kunnen we al aan elkaars gezicht zien dat we het met elkaar eens zijn.
We gaan dus op een terrasje zitten (wederom zonder trappist) en overleggen wat onze mogelijkheden zijn.
We gaan niet iedere dag een strandwandeling maken.
Nee.
We kunnen naar de kaasmarkt in Alkmaar.
Ja, maar dat is pas vrijdag.
We kunnen een dagje Haarlem.
Kan ook, maar dat kunnen we ook als we thuis zijn.
Ver lopen zit er voor ons niet in.
Nee, en als we naar het strand of de duinen willen moeten we de auto pakken.
Vind jij het hier eigenlijk wel leuk?
Nee, zo vind ik er geen ruk aan.
Kunnen we dan niet beter de auto inpakken en naar huis gaan?
Ja, dat vind ik eigenlijk veel leuker.
Nou, dan doen we dat toch.
Nu?
Ja,waarom niet?
Maar we hebben voor de hele week dat huisje betaald.
Ja, en wat dan nog? Dat geld is weg. En om nou met tegenzin hier te blijven omdat ervoor betaald is , is niet de beste reden om iets te doen, vind ik.
Inpakken?
Ja, inpakken.
We stonden op , betaalden de ober, pakten de auto ,reden naar het huisje, pakten onze spullen in en een uur later reden we naar huis.
Daar aangekomen genoten we van het uitzicht( ik zit vijf hoog) en voelden allebei een groot gevoel van opluchting. Genoten van ons eigen bed en onze eigen, gemakkelijke bank, waarop we naast elkaar konden zitten. Genoten van onze eigen drankjes en waren gewoon blij zoals dat hoort bij ons.
Het enige wat we nog niet gedaan hebben (slecht weer) is naar een terrasje gaan en een grote trappist bestellen.
doen we morgren , dan zijn we jarig.
F.
feedback van andere lezers- vlinderke
hihi, je vergeet dat ik verslaafd ben aan internet.
elrond: weet ik.x - ivo
is er iemand jarig?
mooi en onderhoudend geschreven ...
elrond: Yep, allebei, hiep hiep. Nou ja 68 is niet helemaal meer hiep hiep maar voor mijn vriendin dan maar . :) - SabineLuypaert
vind je er geen ruk aan haha, dat nis zo een echt nederlandse uitdrukking he :-d (je zet een spatieke te veel voor je komma's (maar je bent consequent(smile) en haja, hele leuke verjaardag jullie twee he morgen (smile) beter te vroeg dan te laat dacht ik zo....deze zin deed me lachen -> Meestal bedoelt ze dan geen religieuze meneer maar gewoon een groot glas bier, evenals die van die pater haha.
elrond: dank je. Je weet het maar nooit met vrouwen . :) - Henny
Zo kom ik ook eens wat te weten. Ook jij hartelijk gefeliciteerd Fred. Ingerid, vlinderke, heeft van mij vanmorgen al een persoonlijk berichtje gehad. Ik kan me voorstellen dat jullie naar huis wilden, ook met Lilola in het achterhoofd. {}
elrond: ja, zat allemaal niet mee, :) bedankt
|
