Volg ons op facebook
|
< terug
Is het glas half vol of half leeg
Is het glas half vol of half leeg
Achtenzestig jaar was Rijkje en al vijftien jaar de weduwe van Henk Dol, maar wennen, dat deed het nog steeds niet, zelfs niet na al die jaren. Het moet gezegd, ook haar Henk was niet altijd de makkelijkste geweest, maar toch, ze had wel iemand om tegen aan te kletsen. Als ze haar vriendinnen hoorde klagen over mannen die thuis geen poot uitstaken, de tandpastadop vergaten, of hun vuile sokken lieten liggen daar waar ze uitgetrokken waren... God nog aan toe, wat had ze graag nog aan Henk zijn tandpastadopje gedraaid.
Vandaag, op de sterfdag van haar Henk, had Rijkje een besluit genomen. Van deze, en alle volgende dagen, zou ze voortaan feestdagen gaan maken. Vanaf nu geen gezeur of getreur meer en om de daad bij het woord te voegen was ze diezelfde middag nog naar de dorpssupermarkt gewandeld, om chips en een flesje wijn te kopen. Thuisgekomen had ze met moeite de kurk van de fles weten te krijgen en - bij gebrek aan een wijnglas - een limonadeglas ingeschonken. Daar stond ze nu, voor de grote spiegel, die Henk vlak voor zijn dood nog boven de schoorsteenmantel had opgehangen. Omdat ze nooit dronk, wist ze niet of ze het donkerrode spul wel lustte, toch hief ze haar glas en sprak zichzelf toe,
'Proost meid, op het feest van het leven!' Ze nam een slok, ze slikte en zag in de spiegel hoe ze grimassend haar wangen naar binnen zoog en haar ogen groot en bol werden.
'Godsamme, dat was wennen?'mompelde ze zachtjes, keek naar het glas in haar hand en nam een volgende slok.
Drie glazen verder schonk ze zichzelf het laatste restje wijn in en sprak met dubbele tong tegen haar spiegelbeeld,
'Best lekker dat spul, maar wat zit er weinig in zo'n flesje, ik had er twee moeten kopen.' Met strakke blik keek ze nogmaals naar het glas in haar hand en vroeg zich hardop af,
'Is mijn glas nu half vol, of half leeg?' Ze grinnikte, dit was haar dag, haar feest en ze besloot bij de avondwinkel nog een flesje wijn te gaan halen. Licht slingerend opende ze haar voordeur om deze met een knal achter zich dicht te trekken. Met drie onvaste stappen stond ze bij de dertien treden tellende trap die toegang gaf tot de straat. Het met wijn gevulde limonade glas, pakte ze over in haar andere hand en keek er geconcentreerd naar, om vervolgens luid te roepen,
'Is mijn glas nu halfvol of half leeg, wie kan me dit vertellen?' Ze nam nog een slok.
'Mijn glas is halfvol! Horen jullie?'riep ze lallend door het trapportaal. Achter haar trok iemand een deur open en riep iets onverstaanbaars. Rijkje schrok en keek om. Met haar vrije hand greep ze naar de trapleuning, mistte, wankelde en kieperde als een lappenpop de dertien treden, die naar de buitendeur leidde, af. Op de kokosmat voor de deur bleef ze stil liggen. Haar glas, als een wonder, rechtop naast haar op de mat. Het was noch half vol, noch half leeg. Haar feestje was voorbij…
feedback van andere lezers- ivo
een droevig verhaal met een humoristische inslag, over leegte en zinloosheid dat velen ervaren in het de zucht dat ze leven noemen, maar feitelijk niets anders dis an utopisch verlangen naar iets wat niet is ..
knap geschreven en heel graag gelezen ..
Gaya: Dankjewel voor het lezen Ivo! Droevig, ja.. maar. een mooie dood toch? - muis
Schrijnend. Alsof haar Henk het niet kon verdragen dat ze gelukkig was.
Knap neergepend
groetes
Gaya: Dankje muis! Zo zou je het ook kunnen zien, grappig.. had het vanuit die invalshoek nog niet bekeken. Maakt het verhaal wel luguber he? .
Gr, Gaya - Henny
Mooi, triest en aangrijpend...
Gaya: Dank voor het lezen Henny
H.gr. Gaya - thijl
Zeer goed! Leef het leven, voodat het gemis aan leven je inhaalt. Wat een prachtige korte!
Gaya: Dank je Thijl, voor het lezen en het compliment.
Hartelijke gr. Gaya - cehadebe
Wat een heerlijk recht voor z'n raap verhaal. De afloop kon eigenlijk niet anders zijn
Gaya: hi!! welkom... dankjewel!! - Vansion
graag gelezen - knap hoe je het woord feest van verschillende kanten laat zien
Gaya: Dank voor het lezen Vansion
H. gr.
|
