writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Ik mag niet klagen

door remy

Mensen hoort men soms met grote passie uitdragen over hun beroep. Soms hoor je, dat menigeen van een hobby een beroep heeft gemaakt. Of 'mijn werk is mijn hobby.' In enkele gevallen gaat dat ook zo.
Een mens dient de kost te verdienen en het liefst met zoveel mogelijk plezier, want men weet dat jaren van arbeid nodig is om in het levensonderhoud te kunnen voorzien.
Sommigen hebben het geluk om over een vooruitziende blik te beschikken, of iets bedacht hebben wat bij de massa aanslaat en worden ondernemer. Sommigen hebben het talent om iets nieuws, iets exclusiefs, te bedenken om daarmee verzekerd te zijn van succes.

Voor de massa geldt eigenlijk, de sleur. 's Ochtends naar een of ander kantoor om negen uur en dan tot vijf uur in de middag de werkzaamheden verrichten die worden verwacht, met of zonder eventuele verdere verwachtingen. Voor een enkeling zit er, na jaren van stug volhouden, een promotie in het verschiet met wat loonsverhoging.
Onze maatschappij heeft dergelijke mensen nodig, hard nodig, want met alle automatiseringen van tegenwoordig, moeten statistieken worden bijgehouden. Alle gegevens van iedereen die ergens iets betaalt, moet in kaart worden gebracht.

Hoe mooi moet het wel niet zijn voor de mensen die over een beroep beschikken waarbij zintuigen in het spel komen. Waarbij men de wereld zijn creaties kan aanbieden, een kunstenaar dus. Schrijvers, schilders, beeldhouwers, muziekanten en sinds kort ook fotografen - want honderdvijftig jaar was deze manier van kunst niet helemaal geaccepteerd - moeten eerst een lijdensweg bewandelen totdat voor een enkeling, de doorbraak in zicht komt. Voor de overigen blijft het afzien met een uitkering. Keihard is onze samenleving, vooral voor kunstenaars.

Ik verkeer in de gelukkige omstandigheid om het een met het ander te kunnen combineren.
Ik ben sinds mijn zeventiende jaar werkzaam als kok en vanaf mijn tweëntwintigste als chefkok met een modaal salaris. Iedere dag is het voor mij de kunst om te overleven door originele gerechten te creëren. Het vraagt stress, uithoudingsvermogen, creativiteit en doorzettingsvermogen. Ik krijg iedere maand mijn salaris keurig op tijd en de vrijheid om (betaald) te experimenteren met smaak en geur, een beetje een kunstenaar dus.
Tijd die ik over hou, gebruik ik om te schilderen, fotograferen en te schrijven.
Wat een gelukkig leven heb ik toch.

 

feedback van andere lezers

  • Gaya
    :):) mooi

    remy: Dank je voor het lezen Karin!
  • Ghislaine
    Mijn werk is meer dan mijn hobby. Het is mijn passie.
    remy: Je bent een gelukkig mens, denk ik. thx
  • SabineLuypaert
    een echte chef kok:o waaw, en zeggen dat ik zo graag heel lekker eet (smile) en dan een muziekske van stater en erweeken erbij, beetje zang van erinneke(smile) en we hebben de feestelijkste avond die we maar kunnen denken (wanneer ws dat ook alweer???;)) (smile) graag gelezen dit stukje waarheid (maar ik krijg er wel weer lekkeren honger van natuurlijk (smile)
    remy: Ja, dat zou wel gezellig zijn zeg. thx
  • cehadebe
    Ja dat heb je, een mooi leven. Maar het waarderen en zo neerzetten is ook mooi
    remy: Heel veel dank Corrie.
  • muis
    Een herkenbaar verhaal Remy:) Idd, om als kunstenaar (buiten enkele uitzonderingen en zangers) je hoofd boven water te houden, is het bijna onhaalbaar. Velen van hen gaan les geven of doen iets anders bij.
    Als je met creativiteit bezig bent, is het voornaam denk ik om een evenwicht te vinden. Voorzien in noodzakelijk levensonderhoud maar anderzijds ook voorzien in het uiten van je gevoel door creativiteit.
    Chef kok, een geweldig beroep niettegenstaande enkele mindere kanten. Maar iedere medaille heeft een keerzijde. Ik kook helaas niet graag en koester enorm veel bewondering voor mensen die dat dat graag doen en goed kunnen. Chef koks hebben ook een verantwoordelijkheid te dragen, meer dan menigeen denkt. Tegenover de klanten maar ook tegenover het restaurant of de keuken waar ze werken.
    Ik ben elf jaar in dienst bij een familiebedrijf als bediende om het kort te houden. Maar toen mijn baas opmerkte dat ik ook goed was in tekenen e.d. heb ik het hoerengeluk om ook mijn creativiteit in mijn job te gebruiken: ontwerpen van logo, briefpapier, visitekaartjes, kerstkaarten, opstellen van uitgebreidde dossiers.... Met als gevolg: ik ben supertevreden. En mijn baas ook:)
    In welk restaurant ben je chef kok?
    Knap geschreven
    groetjes
    remy: Het komt je dus herkenbaar voor. Ik werk in een hotel restaurant aan de kust.
  • thijl
    Je bent een gelukkig mens omdat je tevreden bent. Proficiat dat je het zo mooi wist te beschrijven. Als Chefkok ben je in mijn ogen zeer zeker een kunstenaar. Met geuren, kleuren en smaken toveren, dat is lang niet voor iedereen weggelegd! ;-)
    remy: Wanneer je wilt, lees 'Parkzicht -VI- (slot') over zintuigen, en hoe ze soms een loopje met ons nemen.
    Dank voor je mooie fb!
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .