Volg ons op facebook
|
< terug
de parabel van de kok
Er was eens een voorname man, kok van beroep. Op een keer ontmoette hij drie jeugdvrienden. Om het blije weerzien te vieren serveerde de kok enkele fijne zelfgemaakte hapjes bij een fles uitgelezen witte wijn. De drie vrienden deden zich aan de hapjes tegoed. Van zodra hun smaak wat wende aan de nieuwheid van wat ze voorgeschoteld kregen, beseften ze wat een goede kok hun vriend geworden was. Nochtans waren de hapjes met eenvoudige ingrediënten klaargemaakt. Maar de kunst lag hem in de bereiding, de combinatie en de presentatie.
Het maakte de man gelukkig dat zijn vrienden zijn werk konden waarderen. Hij stelde voor hun een maaltijd te bereiden. De drie stemden verheugd in.
De kok ging aan het werk met potten en pannen, weegschalen en messen, voedzame ingrediënten van de beste kwaliteit, welriekende kruiden en een enorme dosis kooklust en creativiteit.
Na geruime tijd werden de drie vrienden gewaar dat ze een enorme honger hadden. Aperitief wekt eetlust op. Maar deze mannen waren in feite door het leven ondervoed geraakt en het vooruitzicht op een heerlijke maaltijd bracht dit pas goed aan het licht.
"Ik heb zo'n honger dat ik er gek van word", klaagde de eerste. "Ga je toch een zak frieten kopen," zei de derde, "anders bestaat het gevaar dat je van pure honger de zalige maaltijd verslindt zonder te proeven. Dat zou zonde zijn." De derde man was namelijk een slimme bedelaar die zijn plan had leren trekken. Hoe minder de anderen eten, dacht hij, hoe meer ik zelf kan verorberen. Dit was een argument van allooi en de bewuste hongerige begaf zich naar het frietkraam. Zijn hunker naar eten was echter zo groot geworden dat hij zich dood vrat. De derde man liet niet na zijn overgebleven vriend overvloedig aan zijn honger te herinneren. En ook deze list lukte. De tweede stierf ten slotte van pure leegte en gemis. Toen begaf de derde man zich naar de kok en sprak: "Vriend, het spijt me je te moeten zeggen dat mijn twee gezellen er van door zijn. De eerste gaf de voorkeur aan een ordinaire portie frieten; de tweede dacht dat je ons voor de gek aan 't houden was. Neem het hen maar niet kwalijk. Simpele mensen weten niet dat het geduld om op een goed verzorgde maaltijd te wachten altijd loont. Ze onderschatten je werk. Gelukkig ben ik er nog. Ik zal de maaltijd zeker eer aandoen. Ik mag dan al niet rijk zijn. Ik heb een goede smaak."
"Ik heb gekookt voor vier man," zei de kok verongelijkt, "want na het eten wou ik met jullie een potje kaarten zoals vroeger. Zonder de twee anderen gaat het feest niet door. Het spijt me." En hij stuurde de verrader zonder eten en zonder vrienden naar huis.
De moraal van het verhaal: De hongerigen spijzen is een werk van barmhartigheid. Maar honger opwekken en rekenen op geduld ontneemt zelfs de beste kok zijn beste vrienden.
De moraal van de moraal van dit verhaal: Moralisten zijn zo jaloers op mensen die doen wat zij niet durven, dat ze het steeds weer nodig vinden te schieten. Het liefst op de pianist.
feedback van andere lezers- maartendeman
mooi verhaal, graag gelezen. Erg toepasselijk in deze tijden van overvloed.
En dan weer altijd die opmerkingen: het is eerder een sprookje dan een verhaal voor mij. Ik zie hier een heel mooi sprookje in. Als je er een koning en wat ridders van maakt (of koningin met prinsessen), krijgt het een extra dimensie en krijgt de moraliteit ervan extra kracht. In mijn geval komt weer die geloofwaardigheid naar boven. ALs je er een sprookje van maakt stelt die vraag zich niet. Zoals het nu geschreven is (vlugge dood aan overdosis), hapert het een beetje in het verhaal voor mij, maar het is natuurlijk maar mijn personlijke mening.
Vansion: Overschot van gelijk heb je. Maar dit is een maar een prutske. Afleiding. Een rappe bewerking van een passage in 'Clandestien' die daar een betekenis kreeg in de context.
Mijn echte werk is nu www.rdx.be . Daar zwoeg ik op. Al de rest is nu bijzaak voor mij. Groet. - commissarisV
Doet me een beetje denken aan het verhaal in de film "La grande bouffe" met een schitterende Marcello Mastroianni in één van de hoofdrollen. Alleen: je andere teksten zijn beter uitgebeend(wie het zegt, ik werk nooit tot in de puntjes af!)
Vansion: Juist hoor. Ik speel ook eens graag he ... - maridava
Leuk verhaal. Goed geschreven.
Denk dat bemerkten dat ze honger hadden moet zijn merkten. Heb het niet nagekeken.
Maridava
Vansion: bemerkten is volgens Vandaele correct (net opgezocht ) - maar ik ga het woord toch veranderen - het is te vaag. dankje - drebddronefish
Schitterende parabel, meer kan ik er niet over zeggen uit schrik een moraal aan te hangen, groetjes
Vansion: laat je nooit leiden door schrik (sprak zij weifelend) - geertje
een verhaal met een moraal
meer moet dat niet zijn. - stella
mijn complimenten, ik ben niet zo'n verhalen maar eerder verzen-mens, maar ik heb dit graag mogen lezen.
lieve groet
Stella
Vansion: wederkerig liefs verzen-ster - Jelsi
Kort maar toch goed geschreven, alleen zijn die twee snel dood, vind ik. Ofwel duurt het zeer lang voor de kop het eten klaar heeft, want je dood vreten zal toch wel een paar uurtjes duren.
Vansion: ja jelsi - dit is uit de lucht gegrepen - 't moet niet allemaal realistisch zijn of lijken, he. groet. - Marlis
Interessante moraal, had wel iets meer uitgewerkt mogen zijn, maar daarom niet minder graag gelezen.
Groetjes
Marlis
Vansion: juist hoor Marlies. dit is maar een oud snoepje, opgevist uit 'Clandestien' en in een nieuw kleedje gestopt om het te delen met de anderen. zoals je weet ben ik met ander zwaar werk bezig. komiek dat dit zo vaak gelezen wordt. - Jean_Loeckx
(Hé, nu kan ik ook kritiek geven.)
Wel, Vansion, ik vind dat je leesbaar twijfelt tussen een verhaal en een sprookje.
En het is geen van de twee geworden.
Ik vind dat het te lang is, ik bedoel dat er veel uit kan.
En dat de innerlijke logica te ongeloofwaardig is.
Mijn hoogspersoonlijke ongzouten mening.
(sans rancune ?)
Vansion: allemaal juist. ik vind het alleen stom dat mijn gekke hersenkronkels wél gelezen worden, en mijn beter werk minder ... hoe komt dat toch? - sinneskyn
Toch schrijf je meesterlijk An..En jouw betere werk:)...ga ik binnenkort weer oppakken...lezen én beoordelen...groetjes Hil - nino_de_pino
... neen dit bekoort mij niet ... te geforceerd, te b-w-Armachtig, sorry Vansion.......die normering hoeft van mij niet maar anders komt mijn commentaar niet door, een zure dit keer, volgende keer een zoete bij een zoute reply, kan ook . Groet van nino_de_pino.
Vansion: waarom lees je mijn minst goeie ding ? en jij niet alleen... omdat het kort is? - ivo
goed geschreven en bedacht -
Vansion: Geschreven naar aanleiding van een lezingenreeks filosofie. De kok zou de sociale zekerheid kunnen zijn. Bijvoorbeeld... - marieke
vind het goed, vansion! ben een parabeltjesliefhebber.
verhalen met een moraal vinden sommige mensen klef (stel me nu net de vraag of jij dat ook vindt? mag ik vermoeden van wel?).
wel, ik hou van klef.
je moraal van de moraal van je parabel: ik geef toe, heb hem twee keer moeten lezen. dit mag je als een compliment beschouwen.
heb het wel wat lastig met het aantal 'koks' in het begin van je verhaal.
groetje,
marieke
Vansion: Ik vind het fijn als een verhaal iets van het échte leven kan doen oplichten. Ik heb alleen iets tegen mensen die denken dat ze boven anderen verheven zijn. Ik hou ook van parabels en durf wel eens naar de bijbel verwijzen in mijn ander werk.
Dankje voor je reactie.
|
