|
< terug
Memoires van een jonge dorpsmuzikant. Deel 9.
Meer dan enkele slapeloze nachten heb ik toen doorgemaakt. Het feit dat ik hoe langer hoe meer begon in te zien dat onze vereniging eigenlijk de dupe aan het worden was van een tweemanscoalitie was daar zeker niet vreemd aan.
Ik wachte dus af maar zag dat ondervoorzitter Warson niet kwam opdagen zoals beloofd, om me op de hoogte te brengen van zijn gesprekken met andere bestuursleden.
Ongeveer een half jaar later ben ik een nieuwe procedure begonnen, nadat ik in deze periode allerlei voorvallen had moeten aanschouwen die zich meer en meer begonnen op te kroppen. A-muzikale kwesties die leken uit een Zuid-Amerikaanse replubliek afkomstig te zijn. In die mate zelfs dat het thuis met mijn ouders nogal eens tot hoog oplopende conflicten kwam.
Ik besloot een bezoek te brengen aan onze voorzitter om er bepaalde dingen te gaan verduidelijken.
De heer Theo Thaens, een man waar ik steeds met een zekere bewondering naar opkeek, omdat ook hij onbewust een slachtoffer was van dezelfde coalitie, beloofde mij op zijn beurt dit alles te gaan onderzoeken.
Ook tegenover de voorzitter legde ik er de nadruk op dat het mij niet te doen was om de poten onder de stoel van de heer Otten uit te zagen. Ik legde meer de nadruk op de mogelijkheid om de dirigent te bewegen tot een steviger beleid in al zijn gangen en doelstellingen met betrekking tot onze harmonie.
Een zaterdagavond in mei 1974. Na mijn gesprek met voorzitter Thaens kwam er een vergadering waar van ik het bestaan pas een dag of drie, vier later ontdekte.
Mijn vader was daarbij wel aanwezig. Ikzelf werd buiten het vergaderlokaal gehouden.
De logica was mij nu niet meer duidelijk. Wanneer iemand een probleem of een situatie aanklaagt, en bovendien tot het bestuur behoort, dan mocht deze persoon, zo dacht ik, zijn stellingen toch komen verduidelijken in een gemotiveerde uiteenzetting tegenover de voltallige bestuursgroep.
Die gelegenheid kreeg ik dus niet vanwege deze zogenaamde 'geheime' vergadering.
Was mijn aanwezigheid misschien niet gewenst omdat mijn uitleg niet bevorderlijk zou zijn voor enkele personen en hun aanzien binnen de vereniging indien hun 'wandelgangen' aan het licht kwamen? Ik nam me voor dan maar over te gaan tot een soort berusten in de situatie.
Innerlijk bleef er echter een grote strijd bestaan omdat de zaken voortdurend bleven zoals ze al sinds zovele maanden reilden en zeilden.
feedback van andere lezers- SabineLuypaert
geen kommake achyer (beloofde mij op zijn beurt?)- zalig hoe je zedig zegt 'hoog oplopende conflicten' daaruit getuigd de ingehouden woede (smile), wreed he, zulke sabotagepaljassen (sad), ge zult wel niet blijven berusten zijn (smile) daarvoor is den erwee veel te begaan mt wat ie deot--> ikke blijf volgen, jaja
ERWEE: nee, denk niet dat na 'beurt' een komma moet.
berusten (moet vandaag nog nakijken hoe het destijds verder ging) maar ergens zal de knoop losraken.
Zeer bedankt zinne! - Henny
Moe wordt je van dat soort lui.
ERWEE: Inderdaad. Je zegt het. - muis
Zulke innerlijke berusting ken ik. En dan...gaat het van kwaad naar erger!
Ik ga naar het volgend stukje Erwee!
groetje
ERWEE: Gelukkig waren er ook nog de andere plaatsen om muzikaal goed aan de bak te komen.
|
