writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Hij zei niet……maar hij zei.

door verf

Hij zei niet……maar hij zei.
"Jan zet u" hij keek stiekem naar een blad, voor hem op het bureau.
"Jan, je werkt hier al vijfentwintig jaar, tot ieders tevredenheid," hij aarzelde even, keek even naar de man die voor hem zat ,"het valt me zwaar, maar door………….

De man voor hem hoorde niets meer, hij staarde de man voor hem aan, geen woord verstond hij. Hij had de geruchten al gehoord maar hij dacht niet diegene te zijn die het werk moest verlaten. Zijn gevoelens dreven hen in een angstaanjagende afgrond, angst en woede streden een verloren gevecht. En net dat verlorene schreeuwde. Hij mocht de paniek niet over zich heen laten walsen.
Opeens kwam de stem van de andere man terug.
Hij sprak over kantoren waar hij naar toe moest om opnieuw te gaan solliciteren, de bonus als een gouden handruk viel tegen.
"Maar het belangrijkste" en toen lachte de man" u, zult uitgebreid gefêteerd worden. Tijdens uw afscheid drink, die zal plaatsvinden," toen keek de man terug op het blad "op het einde van de week. Ik ben zeker dat u rap ander werk zult vinden gezien uw capaciteiten."
Hij stond op en stak een hand vooruit.
Als een zombie stond de andere man op stak zijn hand uit greep de andere hand en mompelde "dank u."
Hij schrok, na dat woord begreep hij opeens dat wat hij zei niet strookte met wat hij wilde zegen.
Maar na tien jaar onderwerping, was iedere kritische opmerking gesmoord. De andere man keek hem onderzoekend aan.
Zag hoe de man met een starende blik.
"Wat ? " Probeerde hij opnieuw. Waar gaat het feestje door ?" vroeg hij.
De andere man zei met een op gewekte toon "in uw kantoor vrijdag na het werk, verwittig iedereen, ik zal zeker ook eens aanlopen.
De man draaide zich om, op een mechanische manier, en liep met afgemeten stappen naar de deur.
Opeens draaide hij zich om en vroeg "zal ik de deur achter mij dichtmaken."
Hij klonk verward, maar zag dat de man achter het bureel zij aandacht op iets anders had gericht, hij sloop verder naar de deur en deed die voorzichtig.
DICHT.

 

feedback van andere lezers

  • DensPowells
    Dit is eens een andere Verf! Smaakt ook.
    verf: lekker
    xx
  • aquaangel
    graag gelezen

    (ps: de ? aansluiten aan woord?)
    verf: xx
  • muis
    Eenandere Verf, idd. Je voelt gewoon de verslagenheid van die man door de tekst heen. En de baas... trekt zich daar niets van aan.
    Menselijkheid is heel belangrijk in het leven!
    groetjes
    verf: dat is een zeer leuke fb
    dank u
    xx
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .