|
< terug
Luchtig gezelschap
Ger Geraamte en Ted Skelet zaten gezellig bij elkaar op de koffie.
"Ik heb zo'n pijn in mijn tanden" zei Ger.
Ted vroeg hoe het kwam dat ze veel pijn had.
"Ik ben bij de tandarts geweest" zei Ger.
"Hij moest boren, hij ging zowat tot op het bot."
"Wat vervelend voor je" zei Ted.
Ger klaagde wel vaker steen en been.
Maar dit keer kon je zien dat er ook echt wat aan de hand was.
"Wat heb je een leuke broek aan" zei Ted.
Misschien zou dat de aandacht wat van haar pijn afleiden.
"'t Was een rib uit mijn lijf" zei Ted.
"Maar ik had het er wel voor over.
Een echte rib-fluwelen broek."
Ze dronken nog wat van de koffie.
"Lust je er iets bij ? Vroeg Ger.
"Wat heb je ?" wilde Ted weten.
Ze haalde een koektrommel tevoorschijn.
"Oh, lekker, mergpijpjes !" riep Ted toen ze het deksel eraf haalde.
"Ik heb ook nog boterbiesjes" lachte Ger.
Ze zette de radio aan.
"Oh, luister eens !" riep Ger.
"Dat is ook toevallig.
Ze draaien net mijn favoriete nummer."
"Zet 'm eens wat harder" zei Ted.
"Berend Botje ging uit varen is ook mijn favoriet."
Ted en Ger konden het goed met elkaar vinden.
Er was wel een tijd geweest dat het niet zo boterde tussen hen.
Ted had Ger op een gegeven moment uitgescholden voor "knook".
Ze had er later wel spijt van gekregen.
Ze vond dat ze zich erg bot had gedragen.
Toen ze een bosje boterbloemen had gekocht had Ger haar vergeven.
"Ik heb nog een nieuwtje" zei Ted.
"Ik heb verkering."
Ger gilde het uit.
"Wat fantastisch !
Is het die botanicus die je laatst hebt ontmoet ?"
Ted knikte.
"Toen ik hem net leerde kennen was hij een botterik.
Ik zag op dat moment geen been in de relatie.
Het heeft regelmatig gebotst tussen ons."
Ger wist dat het niet veel had gescheeld, of Ted had de benen genomen.
Ze dronken nog wat van hun koffie.
"Ik trek binnenkort bij hem in" zei Ted.
"Hij heeft een eigen huis. Een zogenaamde houtskeletbouw-woning."
Ger lachte.
"Binnenkort een trouwfeest dan."
"Niks daarvan. Voorlopig geen boterbriefje voor mij" wist Ted.
Ger keek op haar horloge.
"Ik moet nog boodschappen doen."
Ze pakte een boodschappenlijstje.
"Beenham, ribkarbonade, riblap en ribbeling."
"Ribbeling ?" vroeg Ted.
"Dat zijn appels" verklaarde Ger.
Ze namen afscheid.
Het was weer gezellig geweest.
feedback van andere lezers
|
