|
< terug
Veertig en zeven (Nougatbollen)
Terwijl de chrysanten met hun tenen in doodse grond worden gezet en alle heiligen en zielen Belgische kou lijden, bloei ik open door de warmte op mijn herfstsnoet. De melanine in mijn hamsterwangen produceert tientallen sproeten en mijn tere halslijn wordt zachtjesaan vurig rood. Dit is genieten in zijn meest pure vorm: zon zee en strand, met Lief hand in hand. Ik word er zowaar poëtisch van. Vijf dagen lang zal alle stress van me afglijden als het water van een eend, en heb ik geen behoefte aan zonnepanelen in mijn wintermuts.
Het zuiderse hotel telt vijf verdiepingen en evenveel liften, en dat is geen overbodige luxe. Het krioelt en kreupelt er van de hoogbejaarde Spanjaarden die hun winterslaap nog net niet zijn ingedoken. Lief en ik trekken de gemiddelde leeftijd met onze aanwezigheid drastisch naar beneden en ik oogst veel bijval met blitse zilveren shorts en dito gedecolleteerde topje. Die vond ik in de uitverkoop maar durf ze op Vlaamse bodem niet te dragen wegens te weinig stof en te veel bloot. Bij mijn luchtige entree in de ontbijtruimte ruilen sommige opa's dan ook spontaan hun leesbril in voor een verder kijkend exemplaar. De oma's knarsetanden hun valse gebitten stuk en mijmeren over de vorige eeuw waarin ze ook mooi - of minstens jong - waren. Hier en daar sist er zelfs eentje in onvervalst jaloers Spaans. Zo gaat mijn talenkennis er onverhoopt met rasse schreden op vooruit! Al vrees ik dat de avondleerkracht mijn vloekbijdrage aan de woordenschat niet zal waarderen.
We eten en drinken te veel en te vaak en slapen en vrijen nooit genoeg.
Op het strand vinden we een plaatsje naast drie rijpe vrouwen met zes blote exemplaren die zo op het eerste zicht al ver over datum zijn. Lief doet vergelijkend onderzoek en verklaart alleen in mijn erfgoed interesse te hebben. En ach, ik spreek hem deze keer niet tegen.
De training van mijn ene hersencel is beperkt tot de lectuur van wat bladzijden in een top tien boek, terwijl ik stichtende sms'jes verstuur in de stijl van "de sangria is lekker en Lief ook" en "hoezee hoezee, we liggen op ons gat alle twee".
Lief koopt voor mij een handtas en ik voor hem een lederen riem, hij voor mij cava en we zijn gelukkig allebei en ik vooral een beetje dronken.
Voor de rest doen we lekker niets, nada, niente en nougatbollen en meer moet dat voor mij niet zijn. Veertig en voor altijd en eeuwig het zonnejong!
feedback van andere lezers
|
