naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Schouwspringers

door annvanbyl

De nacht van vijf op zes december heb ik geslapen als een fluwelen roos zonder doornen, hierbij in lichte mate geholpen door het glas wijn om tien uur en de slaappil om half twaalf. Dat zijn niet mijn gebruikelijke inslapers. In periodes van indommelstoornissen hou ik het meestal bij een stevige rollebolpartij met Lief. Chemische hulpmiddelen tracht ik te vermijden uit angst om afhankelijk te worden of om de dag met een nog groter sufhoofd rond te moeten komen. Als zelfstandige en nu ook veertigjarige vrouw die absolute controle wil over lijf en leden is iedere vorm van hunkeren een teken van zwakheid! Zo heb ik me altijd gedistantieerd van de prangende noden waaronder leeftijdsgenoten twintig jaar geleden gebukt gingen. Toen zwoor ik nog bij niet roken, oeverloos drinken of hallucinerende drugs, al vergat ik vaak na een glas of twee deze dure eden. In de jaren die volgden vond ik een goed evenwicht tussen lust en last: zo nu en dan ging er wel een nicotinestaafje tussen de lippen en een bacchanaal op tijd en stond was ook geen zonde. Zolang ik geen flessen achter de gordijnen steek en stiekem drink. En ach, a joint a day….

Die bewuste nacht dus was er van enig gewoel geen sprake en ging de aangekondigde komst van de bezoeker aan mij en mijn deegrol voorbij. De oude kerel met witte baard had vorig jaar al toestemming gevraagd om nog een keer sportief door mijn villaschouw te mogen duiken, een sky-dive doorheen het roet. Het bleek een of andere Spaanse traditie te zijn waar eens per jaar een aantal uit de kluiten gewassen kerels in rood en wit pak de sprong waagden. Hij verzekerde me dat het opwaaiende stof zou worden opgeruimd door zijn vriendje, een grappig zwart mannetje dat niet van zijn zijde week. En ter compensatie voor het ter beschikking stellen van mijn locatie, was hij bereid om onze schoenen te poetsen en wie weet ons nog te verrassen met een kleine gift.
Ter voorbereiding stelden we de vier op te blinken schoenen mooi naast elkaar op een rijtje. Vier, want Zoon is een orthopedisch smospotje en plaatste er twee. Een sexy knielaars met hoge hak voor mij, en voor Lief een stevige modderstapper.
Niemand van ons werd wakker door het geruis van de vrije val en het getrippel van klaasvoeten, en de ochtend nadien stonden we uitgerust en blijgemutst op.
Naast het blinkende schoeisel lagen drie pakken speculaas, zes chocolade ventjes en een CD. Zoon aanschouwde de gift en zag hierin de beloning voor al die momenten dat hij spontaan -na drie keer aandringen - de tafel afruimde, zijn kamer oprommelde en kousen bijeen trok. En voor alle onderbroekjes die hij netjes hielp opvouwen en dat naar beneden doen van de wc-bril want dat is geen aangeboren reflex….
Ikzelf ben vooral blij dat de schouw nog overeind staat en dat het vrolijke zwart-witte koppel zo attent was om dieetverstorende geschenkjes na te laten. Ja, volgend jaar mogen ze vast en zeker terugkomen!


( Uit de reeks: Veertig en…. )

feedback van andere lezers

• togu_hang
  Leuk Ann ... graag gelezen
  annvanbyl: bedankt !
• jbrouns
  idd. leuk, gelezen met een glimlach, grts.
  annvanbyl: en jouw feedback ontvang ik ook met een glimlach!
• aquaangel
  graag gelezen ann
  
  x aqua
  annvanbyl: Fijn Ang?lique !!