|
< terug
Dag vreemde
Waarom is er hier niemand die me ook maar iets kan schelen?
Ik voel me zo alleen soms,
zo verschrikkelijk alleen. Ik ben hier gewoon alhoewel ik niet meer wil zijn.
Zo verschrikkelijk misbaar, ben ik.
Ik mis je, elke dag, niet alleen de bewondering voor je, maar ook de vriendschap.
Je was zoveel voor mij, ik ademde je, ik at je, ik dronk je. Ik proefde je. Als je het maar zag,
als je het haar wist. Of misschien weet je alles en onderneem je gewoon niets. Misschien laat het je koud. Misschien wil je er gewoon lieve rniets aan doen. Misschien geef je niet meer om me.
Alles is weg. Ik ben niets meer. Je lach is vervaagd, net als de liefde in je blik, je hebt me opengereten, mijn hart uit mijn lichaam getrokken. Nu bekijk ik het, vanop een afstand, zie het verrotten. Zie het in stukjes vallen en verschrompelen. Zeg me, wie ben ik.
Zeg me: "ik hou van jou."
Zeg me, ik leef.
Er is nog zoveel in de wereld om te zijn en te doen. Ik kan alles zijn en worden maar net daarom voel ik me doelloos. Geen wegen om te volgen, niemand die me zegt wat te doen. Ik ben mijn eigen profeet. Dit was wat ik altijd al wou. Dacht ik. Ik heb leiderschap nodig, of iemand die de moeite waard is om te leiden, om moeite te doen om de wereld te proberen veranderen.
Nu heb ik geen doel meer. Ik dwaal rond door lege straten, mensen die ik nog nooit gezien heb en ook nooit meer zal zien, mensen die ik herken en mensen die ik meer zie dan me lief is. Alsjeblieft zeg me wat ik moet doen, zeg me waarheen ik moet gaan. Ik heb al lang geen goden meer, demonen des te meer.
Versteend. Verstijfd. In gedachten, want zwerven doe ik nog altijd. Alleen is er nu geen doel meer. Voor wie moet ik hier zijn, dingen doen.
Alles is tijdverspilling. Ik wil rust. Slaap. Rust. Vrede. Slaap.
feedback van andere lezers- ivo
wat een verhaal, dit is zo diep echt geschreven dat ik de haast de hardheid van de diamant voel ... alleen is er niemand die ziet dat het een diamant is ..
Enkele jaren geleden heeft een kleine jongen een diamant op weg naar huis gevonden, het was een steen die al zo vaak door zoveel mensen was vooruit gestampt tussen de zoveel andere stenen, tot een jongetje, die in een diamantmijn werkte de waarde zag en de steen meenam naar de eigenaar van de mijn bracht. Het werd de grootste diamant die daar ooit gevonden werd.
Een zeer mooi en zeer echt diepdringend verhaal en hopelijk vindt de persoon de zijde draad die het leven als een vlinder ontpopt ..
fallendreamz: iemand die een diamant kan zijn 'maar' een steen noemen maakt hem zo goed als een steen. 'maar' - tati
Volledig eens met fb van Ivo. Een mens om naar te luisteren, met een filosofisch inzicht om over na te denken. Wees gelukkig met jezelf en je zal geluk aantrekken... :o)
fallendreamz: tahaha
dat licht nogal vervelend
ochja
x - jbrouns
Zwart en ik hoop niet autobiografisch. Wat een geluk dat de dagen nu weer lengen.
'als je het haar wist' -> 'Maar'
'er gewoon lieve rniets' -> typfoutje
Allerbeste wensen!
fallendreamz: dankjewel
zal het aanpassen
x
|
