|
< terug
Mannen en viswijven
Nog voor de maand ten einde is worden er een paar bijeenkomsten afgeschuimd die de pijnlijke overgang van het ene naar het andere jaar moeten verzachten. Ik zie er niet altijd naar uit, teveel is trop en trop doet zich voelen aan mijn lever. Ik ben dan ook geen politiek beest noch professionele receptieganger, die zich handjesschuddend en met bijzonder veel overgave tegoed doet aan al het lekkers dat zo'n rendez-vous te bieden heeft. Het is een gave die niet iedereen gegeven is: drinken tot de drank op is, praten tot de tong dubbel draait, en zich kunnen kronkelen in honderden bochten om te zien en gezien te worden.
Als vegetariër laat ik de hondenbrokken salami wijselijk aan mij voorbijgaan, en pas bij de hompen jachtpastei met ajuinconfituur. Bovendien lijd ik ernstig onder de wanverhouding tussen het figuurlijke grote bakkes en het letterlijke pruimenmondje. Als een van mijn bovenbovenbazen me naar jaarlijkse traditie zoent, vaderlijk over mijn rug wrijft en vraagt hoe het nu met me is, ben ik druk bezig met de helft van een minibroodje in mijn schuif gewerkt te krijgen. Ik knik hem toe en mompel camembertvol "gn klgn" en verslik me zodra hij weg is. Ondertussen lekken allerlei organen van mijn neus via mijn oksels naar mijn rug, te wijten aan de overdaad van menselijke onfrisse dampen in een te kleine stedelijke ruimte. De zakdoek in mijn mouw is weer eens zoek, en ik heb door drank en eten handen tekort om er eentje uit mijn rugzakje te vissen. Het is saunalijden.
Ik sla een praatje met een nieuwe collega die niemand kent, en ik wil graag voor haar die ene niemand zijn.
Ze vertelt me dat ze op de derde verdieping werkt, dat ze blij is met het gebrek aan vrouwen op de dienst, want ze houdt niet zo van het vrouwelijke geroddel. Neen, geef haar maar mannen, die doen daar niet aan mee.
Een heerschap van twee koppen vat naast ons plaats, en knikt simultaan goedkeurend in onze richting. Ik hoor de ene hardop vragen wie die brave meiskens naast hen wel zijn, die daar zo mathematisch onjuist alleen met z'n twee staan.
Er volgt gegrijns.
Een derde vervoegt het gezelschap met een pint in de hand en vertelt dat Martine, de matras van de boekhouding, iets heeft met Jean de stier van de juristen. En vindt dit gevat een goede combinatie van cijfers en lettertjes.
Er volgt gegrinnik.
Een oude bekende komt bij het groepje langs. Hij droomt luidop om bij zijn nakende "préparé-pensioen" naar Spanje te gaan, om er te schilderen. "Natuurschoon, wijven in monokini."
Gelach.
De kersverse baas van mijn nieuwe collega stapt haar negerend voorbij en vervolledigd het groepje. Hij deelt mee blij te zijn met de nieuwe secretaresse. En geeft met een wijds armgebaar op borsthoogte aan dat ze ruimdenkend is, en vooruitziend. Met veel kwaliteiten, of toch minstens twee die in het oog springen.
Er volgt geschater.
Maar hij stelt zich vragen of ze wel in het team zal passen, want ze is zo stil. Geen tetterbees of kwebbergat, geen roddeltante of kletsmarieke. Noch een van de viswijven, neen, die mannelijke kwaliteit heeft ze zeker en vast niet.
(Uit de reeks: Veertig en...)
feedback van andere lezers- dichtduvel
Goed gelachen en wat wijven in monokini betreft : dat zijn soms echte wijven hoor ;-), j
annvanbyl: Ok, ok, volgend keer hou ik mijn bovenstukje aan :-) - muis
:):) Heel goed stukje ann:) Zoals togu zegt: je hebt er overal zo zitten:)
Dat mannen niet roddelen?? Twijfel ik ook aan...:)
groetjes
annvanbyl: Mannen hebben de aanhef "'t schijnt dat...." zelfs uitgevonden ! :-) - SabineLuypaert
oogh jee anne, je doet het weer? kzeit hier met mijn buik in de handen (smile) jouw columnstijl is ronduit meesterlijk. de matras de de afdeling met de stier van de juristen--> kerieus hoe ne mens hem gelijk gezichten voor de geest haalt he hahahah
annvanbyl: Bedankt Sabine, en laat je fantasie gerust de vrije loop :-) - togu_hang
gelachen Ann ... goe stukske ... professioneel gezien moet ik wel wat partijen afschuimen en dit is dus heel herkenbaar ... ge hebt overal wel ne Jean en een Martine die letterlijk en figuurlijk over de tong gaan :))))
tussen haakskes ... ik ben geen viswijf ... en schilderen doe ik nog nie :))
groetjes
annvanbyl: Vooral die "nog nie" valt me nu wel op, je leeft in hoop ? :-)
bedankt voor de fb !
|
