naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Kakkerlak

door jorynthe

(vervolg op Brief aan een denkbeeldige vriend)

Kruipende horror op poten! Anders kan ik het niet omschrijven. Die verwenste kakkerlak maakt mijn dagen gewoon hels. Natuurlijk, manieren genoeg om aan bestrijding te doen zou je denken. Ik zweer het u, herdenk uw gedachten! Dat rotbeest trippelt rond op plaatsen waar zoveel voedsel te vinden is dat geen val voldoende verleiding veroorzaakt. De "collateral damage" die insecticiden ongetwijfeld zouden veroorzaken, maken de onderneming te risicovol om zelfs maar te overwegen. Dus zit ik op mijn eentje te wachten tot de zespotige duivel zijn kop laat zien, een lege bokaal in de aanslag. Te traag. Eindeloos te traag. Intussen heb ik het al lang opgegeven mijn vrienden om hulp te vragen. Vragen in die zin bleven toch maar onbeantwoord. GSM kapot. Internet plat. Ik had moeten kloppen, want de bel deed het niet. Oh, niet dat mijn allerliefste vriendjes en vriendinnetjes het slecht bedoelen. Hun affectie en loyauteit kan niet worden betwijfeld. Zoals een huisgenootje het ooit verwoordde: ik ben als hun huiskat, ze genieten ervan mij te horen spinnen. En ik mag niet klagen, datzelfde huisgenootje heeft er zelfs behoefte aan me ongevraagd te voederen. Met chocolade-eitjes. Waarin speelgoedjes zitten. Zodat ik om hem een plezier te doen die prullen mooi naast mekaar op mijn boekenrek heb gerangschikt. De plastieken mini-taxi's naast de tuinierende schildpadden en de gemeen-kijkende trollen. Een lange rij vol nutteloze speeltjes ter wille van de sociale vrede. Nee, ze zijn best oké mijn kameraadjes. Alleen: van kakkerlakken willen ze maar liever niets horen, zien of lezen. Veel te akelig, die miniatuur-kwelduivels op poten. Ik kan het hen niet kwalijk nemen: kakkerlakkenbestrijding is nu eenmaal niet hun specialiteit. Dit is een varkentje dat ik zelf zal moeten wassen. Met de schuurborstel, en liefst een harde. Terwijl het beeld van een beschuimd varken in een tobbe water zich nog in mijn gedachten nestelde, weerklonk er plots een vrolijk geschater. Het zwijntje springt lenig uit de metalen wasbak en huppelt met enkele danspasjes terug naar de modderige stal. Halfverdoken aan de stalpoort trommelen zes kakkerlakkenpoten de maat.

feedback van andere lezers

• muis
  Toch een goed geschreven geheel:) Het doet me denken aan mijn oudste dochter:) Het stukje 'Droom van een perfectionist' is zoiets van haar. Het thema is zowat gelijklopend. Zich 'niet thuis voelen' in deze wereld of het net anders bekijken.
  Zoiets lees ik graag en ben in volle verwachting van jouw volgend stuk!
  
  Nog een tipje: probeer de tekst zo eenvoudig mogelijk te maken en laat ruimte voor de lezer om zelf dingen in te vullen.
  
  Groetjes