|
< terug
Versgeperst vruchtensap
Baas stuurt me de laan, het land en het continent uit, en laat me eventjes over een paar taalgrenzen heen arbeid verrichten. Mijn enthousiaste mededeling aan zijn adres dat ik voorstander ben van het tot stand komen én onderhouden van buitenlandse betrekkingen, heeft duidelijk invloed gehad. Al fronste Lief bij hetzelfde zinnetje spontaan de wenkbrauwen.
Het wordt een lentewarm Magreb-land en hoewel zon en werken een contradictio in terminis is, ben ik creatief genoeg om het nuttige aan het aangename te koppelen: het vergt ampele oefening om het tokkelen op een laptop op een bezwete bikinischoot onder de knie te krijgen.
Het hotel heeft bij de laatste controle van de hemellichamen vijf mooie sterren cadeau gekregen, en ik ben als een ukje met een verse pamper zo blij. Ik graai in de voorraad kleine zeepjes, voorzie mijn wintervel van geurige lijfmelkjes en laat het lokale water over het onvervalste douchekapje heen kletteren. Het omgevouwen eerste wc-blaadje laat me glimlachen en om het ontluikende heimwee naar het thuisfront te verzachten, zet ik als volleerde alcoholica menig ietsepietsieflesje aan mijn lippen. In tijden van eenzaamheid en dorst is immers alles toegestaan.
Na drie besprekingen en voldoende stof om Baas een seizoen lang blij te krijgen, geniet ik van een laatste ontbijt. Het restaurant zit afgeladen vol met winterpersoneel dat duidelijk te weinig om handen heeft en me manisch op mijn wenken bedient: mijn stoel wordt volautomatisch achteruitgeschoven iedere keer dat ik mijn Vlaamse stoofkarbonadebips even de lucht induw. En met dezelfde knipmestechniek moet ook mijn bord eraan geloven van zodra ik het bestek op het lichtblauwe tafellaken laat rusten.
Ik sla een praatje met een zakenman, en ben blij dat het terugslaat, en informeer bij de zaalverantwoordelijke naar de weersvooruitzichten waarvan ik morgen alleen maar zal kunnen dromen.
Het buffet is overdonderend veel en lekker en omdat ik het zelf niet moet klaarmaken dan ook perfect. Een Britse zeurkous van ruim over de middelbare leeftijd klaagt dat de eieren te lang gekookt zijn en de toast te donker is, en ik vermoed dat dit reflecties zijn van haar eigen oven waar een ander niet meer zal broeden. In een hotel van die prijs hoort ook versgeperst vruchtensap, zegt ze, en dat is er niet.
Het doet me wegmijmeren en denken aan vrijgezellenmomenten van de afgelopen veertig jaar. Ik sta stil bij de parameters voor het schenken van het oranje vocht: stoeikaters voor een nacht deelden enkel mijn lakens maar nooit mijn citruspers. Neen, die was voorbehouden aan echte liefde en blijvers zoals Lief, die na rollebolwerk vitamienen-viriliteit-vitaliteit verdienden.
Na een vermoeiende terugreis sleur ik mijn trolley door de huisdeur en Lief komt me tegemoet. Hij knuffelt me en zegt dat hij me gemist heeft. Dat we morgen zullen uitslapen en tijd gaan maken voor elkaar. Hij stelt voor om te brunchen in de stad met alles er op en er aan: toast en eitjes en niet te vergeten dat glaasje versgeperst fruitsap.
(Uit de reeks:Veertig en...)
feedback van andere lezers- Mistaker
Fijn verhaal.
O ja: iedere keer DAT ik mijn Vlaamse stoofkarbonadebips...
Groet,
Greta
annvanbyl: Thx !
Groetjes
Ann - muis
Geschreven in een vlotte stijl:) Het verhaal is heel fijn om te lezen
groetjes enne...geniet van dat fruitsap
annvanbyl: Doe ik ! - ERWEE
Het betere annvanbylwerk hier!
deze zin klopt ergens niet:
Het restaurant zit afgeladen vol met winterpersoneel dat duidelijk te weinig om handen heeft en me op manisch op mijn wenken bedient:
annvanbyl: Fijn, merci Erwee!
|
