|
< terug
Verschrikkelijke Stad (Witte Nertsen 3/..)
Samen met zijn chef, commissaris Jansseune, trok hij naar het Centraal Station te Antwerpen. Hij gebruikte deze plaats in het bijzonder om met deze informant af te spreken omdat hier altijd voldoende mensen rondliepen en je er kon verdwijnen in de massa. In de cafetaria, aan de perrons, stond Pierre hem al op te wachten. Ze bestelden een koffie en Pierre stak dadelijk van wal. "Het is precies lang geleden dat jullie nog aan deze kant van de stad zijn geweest hé", opende hij zijn verhaal.
Pierre was in feite géén echte tipgever maar een rijke en notoire hoerenloper, die wekelijks in de buurt op zoek was naar wat seksueel vertier en daardoor ook van veel zaken op de hoogte was. Pierre had aan Vanboven ooit eens toevertrouwd dat zijn seksuele fantasieën soms wel eens te ver gingen. Hij kikte op lange blonde wijven, liefst verpleegsters, die op straat liepen maar onder hun jas niks droegen. "Dat was het van het" zo zei hij en trok zijn lippen samen tot een tuitje en deed alsof hij één van hen zoende. Jansseune een nogal puriteinse kerel met voorouderlijke roots in Noord-Nederland, kikte daar helemaal niet op, wat niet wegnam dat hij zich niet zou omkeren bij het vertoon van enig vrouwelijk naakt.
Pierre was een gepensioneerde industrieel die vroeger veel vertoefde in overzeese gebieden. Hij had al het één en het ander had meegemaakt in zijn jonge 65-jarige bestaan. Laat ons zeggen dat hij een nogal liederlijk leven had geleden maar dat nu wel het vet van de soep was, zoals Antwerpenaars dat al eens zeggen. De oude wagen begon als eens te kraken en te piepen. Vitaal was hij wel, daar ging niets vanaf. Nadat hij eerst, voor de duizendste keer al, zijn seksuele voorkeuren in het lang en in het breed had uitgelegd aan de rechercheurs, die daar ieder voor zich op een andere manier op reageerden, kwam hij terzake.
Hem, maar ook de uitbater van het hotel waar hij meestal met die meiden ging kameren, was opgevallen dat er opnieuw meer beweging was aan de "muur", in de Rotterdamstraat. De muur waar vroeger die heroïnehoertjes stonden, weet je nog, benadrukte hij. Pierre zei er nog bij dat de flikken van de stad dat plat hebben gecontroleerd, maar ge ziet wel, was hij verder gegaan, dat help juist niets, ze staan er terug en deze keer allemaal prachtig mooie wijven. Lang, jong, blond en mooi maar er was één probleem. Ze spraken géén Nederlands, géén Engels, géén Duits zelfs géén Frans. Pierre vond ook dat ook niet nodig.
"De erotische taal is voor iedereen te begrijpen" zei hij, waarbij hij zijn rechterduim tussen zijn wijs- en middelvinger stak en dit universele teken toonde. Zelfs Jansseune glimlachte eventjes door zijn mondhoeken, een fractie van een seconde, drie millimeter op te tillen. Pierre vertelde verder dat die wijven daar sinds enkele dagen allemaal, en hij benadrukte het woord allemaal, met een spiksplinternieuwe bontjas rondliepen. De speurders spitsten hun oren want gisteren hadden ze in de dagelijkse politieseiningen gelezen dat aan het Modecentrum in de Nationalestraat een gewelddadige overval was gepleegd op de exclusieve boetiek "Northern furs".
Ze vroegen Pierre of deze dames daar dagelijks stonden, waar hij "of course " op antwoordde, een uitdrukking dat hij na praktisch elke zin toevoegde om zijn meertaligheid te benadrukken.
Hij was de voorbije week bijna dagelijks gaan neuken met één van die vrouwen. Dat Terlinden een speciale kerel was dat wist Vanboven al langer dan vandaag. Iedereen moet maar doen wat hij niet laten kan, dacht hij nog verder, dat zijn privé zaken.
Met deze informatie in hun hoofd, maar ook met de persoonsbeschrijving en artiestennamen van de meiden, trokken ze terug naar hun bureel in Borgerhout aan de Antwerpse Noordersingel.
Volgens de politieseiningen was er inderdaad een overval geweest op Northern Furs in de Nationalestraat te Antwerpen. De persoonsbeschrijvingen die de winkelbediende had kunnen geven, wezen in de richting van Russen of minstens Russisch sprekende figuren. In ieder geval waren ze zeer gewelddadig te werk gegaan. Er was zelfs geschoten en het technische labo had een 9 millimeter kogelhuls gevonden in een hoekje, achter een oude ijzeren kast, en een kogel in het plafond. Volgens hen was dit projectiel vermoedelijk afkomstig van een Oost-Europees pistool, bijna voor 95 procent zeker een Makarov.
|
