naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Amazones van de lust

door pisatelj

Maandagmiddag. Ik ga joggen langs het water. Zon op mijn gezicht. Wind in mijn haar. Mezelf gedwongen om mijn sportschoenen aan te trekken. Straks de bevrediging van endorfine. Mijn ronde zit er bijna op. Uit de andere richting duikt mijn lief op. We botsen vaak onverwacht op elkaar. Moeilijk om elkaar ruimte te geven als je zo dicht bij elkaar een kot huurt. Ze loopt mij wild enthousiast tegemoet. We lanceren onszelf in een wilde omhelzing. We klauwen naar elkaar uit liefde.

Ja, ik doe er graag een schepje bovenop. Alleen extreme liefdesuitingen voldoen. Want dit is geen liefde. Dit is een theatraal spel. Een uitgesponnen toneelopvoering die al langer dan een jaar aansleept. Ze heeft mij gemist. Ik geloof haar. Heb ik haar gemist? Misschien. Ik weet het niet. Hoe kan je werkelijk houden van iemand die je geluk in een enkele minuut kan verpulveren?

Zij vormt het beetje stabiliteit in mijn leven. Mijn enige zekere bron van seksualiteit. De anderen blijven op de een of andere manier losse scharrels. De enige die altijd te vinden is voor een potje stoeien. Ik besef in welke mate ik aan haar vasthang. Daarom verdraag ik al haar nukken. Uit gemakzucht. Uit de levensgrote angst om alleen achter te blijven. Is dat liefde? Tenzij liefde slaat op schaamteloos gebruik maken van een ander, is het dit allerminst. Van wie houd ik?

Elena zegt dat ik enkel van mezelf houd. Ik hou enkel van de mensen die mijn zin doen. Die zich aan mij geven, onvoorwaardelijk Mensen die nooit vat krijgen op mij.
We gaan naar haar kot. Ze wil mij verwennen. Ik ben haar mooie jongen. Ze duwt mij op een stoel en berijdt mij. Doelbewust stelt ze mijn orgasme uit om het zo krachtig mogelijk te maken. Erg verdienstelijk.

Ik kom klaar en denk aan mijn vorig lief. Ik vraag me zelfs niet meer af waarom. We gaan op bed liggen. Ik vinger haar klaar. Het ware geluk voor mij is: alles hebben wat je ooit wilde en dan apathisch in het niets staren.

feedback van andere lezers

• Peerke
  prachtig
  pisatelj: merci!
• Liesje
  confronterend, maar jammer genoeg in de hedendaagse jongerencultuur veel te vaak werkelijkheid.
  pisatelj: Merci, dat betekent veel voor mij